زمانی که کودک به سن ۱۰سالگی می رسد، وارد دوره جدیدی از زندگی خود یعنی نوجوانی می شود. در این دوره پدر و مادر به نوجوان مبلغی را به عنوان پول توجیبی می دهند. پول توجیبی کارکردهای مختلفی را برای نوجوان دارد. یکی از این کارکردها این است که این قدرت را به نوجوان می دهد تا بتواند به طور آزادانه انتخاب و تصمیم گیری نماید.
دومین کارکرد پول، یادگیری نحوه پس انداز و ذخیره کردن پول و سومین کارکرد آن آشنایی با نحوه مدیریت و مهارت یافتن در آن است . طبق نظر یک کارشناس تربیت اقتصادی، آموزش های لازم در زمینه تفکیک خواسته و نیاز باید به نوجوان یاد داده شود تا بخشی از پول خود را به بخشش آن صرف کند.
به طور معمول از سن ۶ سالگی کودکان به تربیت اقتصادی نیاز دارند و بهتر است کودکان از همان دوران کودکی با نحوه مدیریت و پس انداز پول خود آشنا شوند.
مشاوره روانشناسی رایگان گپچه، این فرصت را برای شما فراهم کرده است تا در زمینه های مختلف مانند مشاوره خانواده و مشاوره نوجوان با متخصصین این مرکز در ارتباط باشید و به تربیت فرزندان خود کمک کنید.
نقش اقتصاد در تربیت کودک
در تعلیم و تربیت اقتصادی، نقش اقتصاد در تربیت فرزندان از اولین موردی که مورد بحث قرار می گیرد، انتخاب و تصمیم گیری است. برای این که انتخاب و تصمیم گیری درستی صورت گیرد، باید فاکتورهایی لحاظ شود و بر اساس این فاکتورها به کودک، آموزش داده شود. مهم ترین فاکتور در تصمیم گیری اراده می باشد. خدا به انسان به عنوان اشرف مخلوقات قدرت عقل و اختیار داده است تا با اراده خود بتواند تصمیمات درستی در راستای رسیدن انتخابات خود بگیرد. فاکتور دومی که در انتخاب و تصمیم گیری اهمیت دارد، نیاز و خواسته است. زمانی که کودکان در رنج سنی ۶ تا ۹ سال هستند، باید به کودکان گفته شود که نیازها از مهم ترین و اساسی ترین موارد زندگی هستند که بدون آن ها نمی توانیم زنده بمانیم این نیازها به طور معمول آب، غذا و پوشاک است.
آموزش نیاز و خواسته ها را از چه سنی باید شروع کرد؟
در اکثر کشورهای جهان، از سن ۶ سالگی به کودکان، تربیت اقتصادی را آموزش می دهند. همچنین زمانی که کودک بزرگ تر می شود یعنی در بازه سنی ۱۰ تا ۱۵ سال و بعد از رسیدن به سن قانونی یعنی ۱۸ سالگی، موارد پیچیده تر نیز باید به کو دک آموزش دهند. به طور مثال زمانی که کودک در بازه سنی ۶ تا ۹ سال قرار دارد، می توان به او یاد داد که شهربازی به عنوان خواسته تو است اما نیازی به آن نداری و با نداشتن آن مشکلی برای تو به وجود نمی آید. به علاوه، در این سن باید اسراف را نیز به کودک معرفی کرد و در زمان خرید از یک فروشگاه، لیست خرید را به کودک آموزش داد و از او درخواست کرد که قبل از رفتن به فروشگاه لیست خرید مورد نیاز خود را بنویسد تا زمانی که وارد فروشگاه شد هر چیز غیر ضروری که مشاهده کرد و نیازی به آن نداشت را از لیست خود خارج کند زیرا تنها خواسته اوست و به عنوان نیاز معرفی نمی شود . نکته قابل توجه این است که گاهی لازم است که گاهی یکی از خواسته های کودک و نوجوان خود را برآورده کنیم، اما تفاوت خواسته و نیاز را برای او به طور کامل توضیح دهیم.
نقش اقتصاد در تربیت نوجوان
باید به نوجوان یاد داد که خواسته ها، همان نیازهای غیر ضروری و بی اهمیت ما هستند که برخی از آن ها نسبی هستند. به طور مثال، یکی از مهم ترین نیازهای افراد، مسکن است اما این که متراژ خانه چقدر باشد و چه کیفیتی داشته باشد به عنوان یک خواسته مطرح می شود. نکته دیگر این است که هیچ گاه نباید به کودک گفته شود، این را خریداری نمی کنیم، چون پول نداریم، بلکه باید گفته شود با این که پول لازم را داریم اما چون این مورد نیازی نداریم، پس نمی خریم. با این نوع بیان، تربیت اقتصادی کودک به درستی شکل می گیرد.
یکی از آموزش های دیگری که نوجوانان باید یاد بگیرند این است که به هر انتخاب خود به چشم یک فرصت نگاه کنند و اگر انتخابی را می توانستند انجام دهند اما از انجام آن صرف نظر کردند، این هزینه فرصت آن هاست. به علاوه جوانان ما باید بدانند که هر به دست آوردنی، ممکن است یک روز از دست برود. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با مشاوره نوجوان آنلاین میتوانید در این لینک با ما در ارتباط باشید.
باید به کودکان آموزش صبر نیز داده شود. اگر انسان صبر بیشتری داشته باشد، توسعه اقتصادی نیز افزایش پیدا می کند. به این دلیل که پس انداز را اولویت قرار می دهد. آموزش صبر برای کودکان ۶ تا۹ سال به این صورت است که خواسته های او را در همان لحظه انجام ندهیم. به علاوه، برخی از بازی ها مانند منچ یا ماروپله نیز در آموزش و تقویت صبر به کودکان تاثیر گذار است.
از چه سنی و چگونه باید به کودکان پول تو جیبی داد؟
مهم ترین نکته در اهمیت معیشت خانواده در تربیت فرزندان این است که بدانید با چه هدفی به کودک خود پول توجیبی می دهید، در اکثر موارد هدف از دادن پول تو جیبی به کودکان ، فراهم کردن موقعیت و فرصتی برای انتخاب و تصمیم گیری و استقلال مالی آن ها است. پول توجیبی باید در حد تعادل به کودک داده شود و نه آنقدر زیاد باشد که استفاده نادرست از آن انجام دهد و نه به قدری کم باشد که امکان مدیریت آن را نداشته باشد. به علاوه، در برخی از موارد می توان پول توجیبی را افزایش داد اما نباید به عنوان ابزاری برای تنبیه کودکان در نظر گرفته شود.
آیا می شود در ازای خواستن کاری از کودک، به عنوان پاداش به او پول بدهیم؟
مطابق با نظر کارشناسان و با توجه به نقش اقتصاد در تربیت کودک، انجام این کار به هیچ عنوان توصیه نمی گردد، زیرا پول به عنوان یک انگیزه بیرونی و انجام کار، یک انگیزه درونی است. زمانی که برای هرکاری به کودک پاداشی می دهیم، انگیزه های درونی او برای انجام کارها از بین می رود. به علاوه، برخی از کارها در خانواده به عنوان یک وظیفه در نظر گرفته می شوند که به هیچ عنوان برای انجام آن ها نباید پولی دریافت شود. اگر برای هر کار و وظیفه ای به کودک پاداش بدهیم، کم کم برای تمامی وظایف خود مانند انجام تکالیف نیز به دنبال پاداش است.اگر در این مورد مسئله ای دارید میتوانید با مشاوره خانواده گپچه در تماس باشید.
آیا این کار درست است که از کودک درخواست کنیم بخشی از پول خود را به عنوان بخشش به دیگران بدهد؟
یکی از مباحث مهم و با اهمیت معیشت خانواده در تربیت فرزندان در پرداخت پول توجیبی به کودکان این است که از او درخواست کنیم، پول توجیبی خود را تقسیم بر سه کند. نکته ای که وجود دارد این است که منظور از سه قسمت کردن به معنای ریاضی نیست و نیازی به تقسیم به طور هم اندازه نیست. بلکه منظور از سه قسمت کردن خرج، پس انداز و بخشش است. در زمینه نقش اقتصاد در تربیت نوجوان و کودک از جمله تربیت های اقتصادی این است که یه کودک یاد بدهیم که فقرا نیز سهمی از اموال ما دارند. در زمینه پس انداز نیز کو دک یاد می گیرد که تعدادی از خواسته های خود را بعد انجام دهد تا پولی که در این زمان جمع می شود را صرف خواسته های بزرگ تر خود کند.
چرا کود ک باید پس انداز داشته باشد؟
در سنین کودکی این مورد بسیار به وجود می آید که کود کان به طور ناگهانی یکی از نیازهای خود را مطرح کنند و درخواست فراهم شدن آن را داشته باشند. به طور مثال، کود ک به شما اصرار می کند که دوچرخه ای برای او خریداری کنید. شاید قیمت یک دوچرخه با پس انداز کود ک تفاوت زیادی داشته باشد اما می توان به او گفت که بخشی از خواسته هایی که در طول روز دارد مانند خرید خوراکی را کنار بگذارد تا بتواند پولش را پس انداز کند و پدر و مادر نیز به او کمک کنند. به علاوه، کودکان باید بدانند که با چه هدفی پول خود را پس انداز می کنند تا تربیت اقتصادی درستی داشته باشند.
