نرگس کلباسی از ایران رفت +عکس/ بچه‌هایم در هند را گرفتند و در ایران نگذاشتند خانه کودک داشته باشم 

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از روبرو نیوز، نرگس کلباسی که در روزها و هفته‌های گذشته خبر داده بود باردار است، در حالی از این رفت که چندی پیش نوشت:
«هند نگذاشتن که با بچه‌هام‌ بمونم…⠀
ایران نشد که خانه کودک داشته باشم…⠀
شاید همه این سختی ها و اتفاق‌ها افتاد تا من تو‌ را داشته باشم. تمام وجودم و زندگیم میشه تو.»

او همچنین از انتشار کتابش خبر داد و نوشت: «فکر نمی‌کردم که در هفته‌های آخر بیبی‌داریم، کتاب کاملا تمام بشه، قابل سفارش باشه و همخوانی ترجمه فارسی را شروع کرده ‌باشیم با هم، ولی شد و‌ من خوشحال‌ترینم. نسخه خودم هم امروز رسید که کلی از خوشحالی براش گریه کردم.»

کلباسی در پست خداحافظی خود نوشته است: «این عکس مربوط است به 23 فروردین 1396. زمانی که وارد ایران شدم و زندگیم در هند به پایان رسید… در همین نقطه از تاریخ، کتابم که امروز با هم تمام کردیم، به پایان رسید⠀
اون روز سلام کردم به ایران…
و امروز خداحافظی…
من از ایران‌ خارج شدم و زندگیم در ایران هم به پایان رسید…
دلتنگتون هستم و تا ابد، عاشقتونم.»

مهاجرت به انگلستان در 4 سالگی

نرگس کلباسی اشتری متولد یکم فروردین 1367، اصفهان، شهروند ایرانی-بریتانیایی و مؤسس بنیاد خیریهٔ پریشان در هند است که برای کودکان یتیم و معلول هند پرورشگاه‌هایی می‌ساخت. او پس از حادثه‌ای به قتل غیرعمد یک کودک متهم شد و در مارس 2017 با تلاش‌های وزارت امور خارجه و به خصوص محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه، دادگاه تجدید نظر در شهر رایاگادا او را از همه اتهامات وارده تبرئه و بی‌گناه اعلام کرد.

نرگس کلباسی از تولد تا 4 سالگی ساکن ایران بود و پس از آن به خاطر ادامهٔ تحصیل پدرش همراه با خانواده به انگلستان رفت. نرگس در یازده سالگی، مادر و در شانزده سالگی، پدر خود را از دست داد که هر دو در دو سفر به ایران فوت کردند. در اولین سفر، مادرش بر اثر سکته قلبی و در دومین سفر به ایران، پدرش بر اثر سرطان فوت کرد.

او همراه دو برادر خود در 11سالگی به انگلیس بازگشت و در 19سالگی به کانادا رفت و از 21 سالگی در رایاگادا، یکی از فقیر‌ترین نقاط هند، با تأسیس بنیاد خیریه‌ای به نگهداری از کودکان یتیم و معلول پرداخت. حضور او به‌عنوان یک خارجی چندان باب‌میل مؤسسات هندی نبود؛ اما او عاشقانه به کودکان درس زندگی و مهربانی می‌آموخت.

در یکی از اردوهای بنیاد، زن و شوهری که از کارکنان بنیاد خیریه او بودند، با فرزندشان همراه آنها به تفریح می‌روند؛ اما به دلیل سهل‌انگاری پدر و مادر، بچه آنها در آن اردو گم می‌شود و حتی از زنده یا مرده‌بودن آن هنوز کسی اطلاعی ندارد؛ اما با تحریک دشمنان نرگس، پدر آن کودک بعد از سه ماه شکایت می‌کند و نرگس کلباسی در عین بی‌گناهی در شرایط سختی قرار می‌گیرد و ممنوع‌الخروج می‌شود.

تلاش‌های او به‌عنوان تبعه انگلیس برای کمک‌گرفتن از کنسولگری انگلیس در حیدرآباد، با بی‌مهری آنها مواجه می‌شود؛ اما نرگس با مراجعه به کنسولگری ایران در حیدرآباد با شرایط متفاوتی روبه‌رو می‌شود. نوریان، سرکنسول ایران در حیدرآباد، با حضور و همراهی خانم کلباسی در دادگاه رایاگادا در دو مرحله و همچنین همراهی دیپلمات‌های ایرانی در چند مرحله دیگر و کمک‌گرفتن از وکلای خبره، نهایت حمایت را از این دختر ایرانی انجام می‌دهد. نرگس کلباسی در کنسولگری ایران در حیدرآباد اسکان داده شد و در فضای مجازی مردم ایران از سراسر دنیا به کمپین حمایت از نرگس می‌پیوندند و به قول خود خانم کلباسی اگر مردم ایران حمایت نمی‌کردند، معلوم نبود چه اتفاقی پیش می‌آمد.

بالاخره تلاش‌های دیپلماتیک و پیگیری‌های مستمر کنسولگری ایران در حیدرآباد باعث شد روند رسیدگی به پرونده با دقت بیشتری دنبال شود و این پشتوانه باعث شد عدالت پیروز شود و در پنجم فروردین 96 خانم کلباسی از اتهام وارده تبرئه شد. پس از این کشمکش‌ها، در نهایت مجوز خروج خانم کلباسی از هند 19 فروردین صادر شد و روز 23 فروردین بعد از 17 سال دوری از وطن، از حیدرآباد هند به زادگاه خود در اصفهان بازگشت.

نرگس کلباسی پس از بازگشت به ایران همچنان خدمات بشردوستانهٔ خود ادامه داد،‌ اما موانع زیادی بر سر راه او بوجود آمد.