سلمان بابایی زاده، کارشناس بازار سرمایه در گفتگو با تجارت نیوز گفت: بازار به لحاظ ارزندگی در وضعیت خوبی قرار گرفته است. اما به دلیل نبود نقدینگی در بازار نتوانسته روند مثبت را تثبیت کند و با روندی نزولی همراه بوده است.
وی افزود: ارزش معاملات در روزهای گذشته در بازار بالا بوده است و خیلی از سهم ها در قیمت های خوبی معامله می شوند و بسیاری از نمادهای کامودیتی محور گزارش های فصلی خوبی را منتشر کرده اند.
دنیای اقتصاد نوشت:
بورس تهران در روز گذشته عملکردی نسبتا ضعیف را در شاخص اصلی این بازار به نمایش گذاشت و در حالی که قیمت دلار در بازار ارز رو به صعود بود، نتوانست رشد قدرتمند را در کانال یک میلیون و ۲۰۰ هزار واحدی به نمایش بگذارد. این طور که به نظر می آ ید روشن نبودن آینده تیم اقتصادی دولت بعدی در کنار کاهش قیمت جهانی کالاهای اساسی شرایطی را پدید آورده که در آن فعالان بازار سرمایه تا حدودی محتاط تر از گذشته عمل می کنند و با هر رشد قیمتی به شناسایی سود می پردازند. با این حال به نظر می رسد رشد نرخ ارز در معاملات روز جاری منعکس شود.
رشد لاک پشتی شاخص
پیشروی آهسته و پیوسته شاخص بورس تهران در کانال یک میلیون و ۲۰۰ هزار واحدی این نماگر همچنان ادامه دارد. روز گذشته نیز این نماگر به پیشروی خود ادامه داد و در حالی که در بسیاری از نمادها عرضه از تقاضا پیشی گرفته بود توانست به لطف وجود خریدار کافی در نمادهایی نظیر «ومعادن» و «وامید» به پیشروی خود ادامه دهد. با این حال رشد یاد شده چندان قدرتمند نبود و تنها توانست به میزان ۳۸/ ۰ درصد بر عملکرد روز گذشته بازار سهام اثر مثبت بگذارد.
به هر روی روز گذشته حتی افت قیمت «شستا» و تاثیر منفی ۷۸۳ واحدی آن بر نماگر اصلی بورس می توانست جلوی پیشروی دماسنج اصلی بازار را بگیرد. در نهایت این سنجه مهم بورسی به سطح یک میلیون و ۲۴۸ هزار واحدی رسید.
این طور که به نظر می آید در روزهای گذشته بازار سهام نتوانسته چندان از گرگ و میش احتیاط سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی خارج شود. در حالی که تا همین چندی قبل انتظار می رفت با نزدیک شدن فصل مجامع آن هم پس از یک ریزش سنگین ۱۰ ماهه که در همه سهام موجود در بازار کم و بیش رخ داده بود، شاهد صعود بهای سهام باشیم، حقیقت به شکل دیگری خود نمایی کرده و حالا نه تنها سرمایه گذاران در سایه رخوت بازارهای موازی تمایل چندانی به خرید سهام نشان نداده اند، بلکه به سبب عواملی نظیر افت قیمت های جهانی و کاهش احتمال حصول توافق تا حد زیادی دست به عصا شده اند. این طور که به نظر می آید در حال حاضر مشخص نبودن چشم انداز اقتصاد کشور در دوره زمامداری دولت سیزدهم، شرایطی را رقم زده تا به موجب آن در بسیاری از بخش های اقتصاد ایران تداوم فعالیت اقتصادی با احتیاط بیشتری همراه باشد.