کودکان خیلی راه می روند و می دوند و به زمین خوردن های خودشان توجه ندارند. گاهی اوقات کودک آنقدر مشغول بازی است که وقتی زمین می خورد و گریه اش در می آید، چند دقیقه ی بعد این مسأله را فراموش می کند و دوباره می رود سراغ بازی اش، گاهی اوقات نیز که از بازی خسته شده است، ممکن است بعد از زمین خوردن مدت طولانی گریه کند.
واکنش بچه ها به زمین خوردن
عکس العمل بچه ها وقتی زمین می خورند بستگی به این دارد که در آن لحظه چه کسی کنار آنها باشد. بچه ها راحت تر می توانند احساسات خودشان را با پدر و مادرشان در میان بگذارند بنابراین اگر شما در کنار او باشید و او زمین بخورد، پیش شما گریه و شکایت می کند. بسیاری از بچه ها وقتی زمین می خورند گریه نمی کنند، ولی تا چشم شان به پدر یا مادرشان می افتد، شروع می کنند به گریه کردن، گریه کردن کودک به خاطر جلب توجه است، کودک می خواهد مادر یا پدرش او را ساکت کنند. اگر در این زمان مادر یا پدر کودک کنار او نباشند او یا آرام می شود یا از کودکان اطرافش کمک می گیرد. بزرگترها هم همینطور هستند. وقتی شما در خانه به چیزی برخورد می کنید و دردتان می گیرد این مسأله را ابراز می کنید، ولی اگر کسی بیرون از خانه آسیبی ببیند، اغلب این مسأله را از دیگران پنهان می کند.
عکس العمل کودک وقتی زمین می خورد به سن او نیز بستگی دارد. معمولا بچه های کوچک تر وقتی زمین می خورند، بیشتر گریه می کنند تا بزرگترها کودکی پنج ساله وقتی دوستش زمین خورده بود به او گفت، اشکالی ندارد گریه نکن، هیچی نشده و با این کار سعی می کرد دوستش را آرام کند.
زخم کودکان
بسیاری از بچه ها وقتی آسیب می بینند، دوست دارند روی زخم شان چسب بزنند. آنها فکر می کنند که اگر روی زخم شان را چسب بزنند، زود خوب می شوند، والدین باید چسب را در دسترسی بچه ها قرار دهند تا هروقت آنها زخمی شدند بتوانند روی زخم شان چسب بزنند، البته گاهی بچه ها روی زخم های قدیمی خودشان که به تازگی آن را دیده اند نیز چسب می زنند، این کار آنها نیز اشکالی ندارد.
پدر و مادران بچه ها هم نیز وقتی آنها آسیب می بینند عکس العمل های متفاوتی نشان می دهند. عده ای از آنها وقتی کودک آسیب می بیند، به او می گویند: «اشکالی نداره عزیزم. گریه نکن! خوب میشی». عده ای نیز محل آسیب دیده را نوازش کرده و می بوسند. بچه ها دوست دارند وقتی آسیب می بیند کسی آنها را ساکت درک کند، اما وقتی می بینند والدین آنها در مقابل صدماتی که دیده اند، بی تفاوت اند، ناراحت می شوند. بچه ها دوست دارند هروقت آسیب دیدند والدینشان به آنها توجه کنند.
هنگام آسیب دیدگی و زمین خوردن کودکان در بازی چه کنیم؟
اما والدین نباید بیش از حد نسبت به آسیب هایی که فرزندشان می بیند از خودشان واکنش نشان دهند. این دسته از والدین وقتی کودک شان آسیب می بیند، سراسیمه پیش می آیند و از او می پرسند: «حالت خوبه؟» کودک که آشفتگی والدینش را می بیند تعجب می کند و احساس می کند واقعا اتفاق بدی برایش افتاده و بعد شروع می کند به گریه کردن ، چنین کودکانی هروقت آسیب می بینند، احساس ناتوانی می کنند و حتی برای خدمات و آسیب های جزئی نیز به کمک والدینشان نیاز دارند. در ادامه واکنش های صحیح والدین را بازگو خواهیم کرد.
واکنش پرخاشگرانه نشان ندهید
مهم ترین توصیه این است، اگر یاد نگیرید خونسردی خود را حفظ کنید، کودک همیشه هشدار شما را در حافظه اش می سپارد . او می تواند با بی دقتی از درخت بالا برود، از تپه های بالا غلت بزند و یا به سرعت دوچرخه سواری کند اما رفتار شما که پر از وحشت است او را بدتر می ترساند، اعتماد به نفسش را از بین خواهد برد و به سقوط بزرگی که از آن می ترسید منجر خواهد شد .
وقتی کودکی زانوی خود را روی آسفالت می کشد صورت وحشت زده شما فورا به او خواهد گفت خطرناک و بنابراین دردناک است. این بدان معنا نیست که رد این شرایط لبخند بزنید بلکه به یادداشته باشید که لبخند نزنید و شعار ندهید که نشان دهید همه چیز خوب است حتی یک کودک هم سخن دروغ را متوجه می شود ؛ در عوض سعی کنید هیجان را نشان ندهید، حتی اگر درون شما بشکند. به سرعت به کودک نزدیک شوید و چند جمله آرامش بخش بگویید واو را در آغوش بگیرید. در آغوش پدر و مادر، او بلافاصله احساس امنیت می کند.
آماده باشید هر لحظه کودک شما ممکن است زمین بخورد و این مسئله ی عجیبی نیست
بخشی از اضطراب شما این است که نمی توانید به کودک کمک کنید اما اگر آمادگی جراحت داشته باشید، خیلی آرام تر خواهید بود. یک جعبه کمک های اولیه را با نیازهای اولیه جمع کنید. یک جعبه یا کیف دستی مناسب بردارید و پماد آنتی باکتریال، چسب زخم، باند، چسب و هر چیزی که برای ضد عفونی کردن زخم ها نیاز دارید بردارید . همیشه این جعبه کوچک کمک های اولیه را همراه خود بردارید، این کار باعث حفظ اعصاب می شود ، برای آرامش ذهنی بیشتر می توانید مهارت های ارائه کمک های اولیه را یاد بگیرید.
حساسیت را کم کنید
توصیه ای برای والدین و کودکان است. افتادن یا دیگر شرایط ناخوشایند ، بسیار ترسناک است و ترس بیشتر باعث افزایش درد می شود . اما اگر به چنین چیزهایی عادت کنید دیگر خیلی وحشتناک به نظر نخواهند رسید.
اجازه دهید کودک زمین بخورد
طبیعتا ، این به این معنا نیست که شما باید به طور خاص آن را رها کنید یا مجبور کنید. یک غلتک یا دوچرخه به او بدهید و به او یاد بدهید چطور دوچرخه سواری کند. یا او را به پارک ببرید. انجام دهید تا نترسید، بلکه احساس لذت، شادی و حتی هیجان کنید بنابراین به کودک یاد دهید روی دردهای سبک تمرکزنکند. او درک خواهد کرد بعد از آن می توانید بایستید، خود را رها کنید و به بازی ادامه دهید. این مهارتی بسیار مهم است. نمی توانید در تمام مدت نزدیک کودک بمانید. دیر یا زود بدون شما زمین خواهد خورد.
نحوه رفتار با کودکی که همیشه خود را سرزنش می کند!
