راهکارهایی برای حفظ سلامت واژن 

واژن یکی از مهم ترین بخش های دستگاه تولیدمثل در زنان است که بهداشت آن سلامت کلی این دستگاه را تضمین خواهد کرد. به همین دلیل لازم است که بهداشت واژن را به خوبی رعایت کنیم. واژن سالم دارای باکتریهایی است که نه تنها مضر نیستند؛ بلکه در واقع از واژن در برابر عفونت محافظت می کنند. روش های مختلفی برای شست و شوی واژن وجود دارد که بعضی از آن ها علاوه بر این که مفید نیستند، می توانند سبب عفونت و بیماری های مختلفی در بانوان شوند.به همین دلیل آشنایی با روش های درست و مطمئن، همچنین دوری از اشتباهات رایج درباره بهداشت واژن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

برای حفظ سلامت واژن چه کنیم؟

برای حفظ سلامت عضو جنسی، باید واژن خود را تمیز، خشک و عاری از بیماری نگاه دارید. همه زنان باید به بهداشت واژن خود توجه کنند. یک واژن سالم به طور عادی اسیدی و حاوی مقدار زیادی باکتری های مفید است، که به دفع عفونت و حفظ PH طبیعی کمک می کند.همانطور که بزاق به منظور تمیز کردن دهان تولید می شود، واژن نیز برای تمیز نگه داشتن خود ترشحات کمی تولید می کند. هرگونه تغییر در این ویژگی ها، ممکن است باعث تحریک یا عفونت واژن شود.

PH واژن را تنظیم کنید، اما شستشوی داخلی انجام ندهید

شستشوی داخل واژن، سطح PH را تغییر می دهد، و زمینه را برای عفونت های میکروبی فراهم می کند. اگر در واژن خود متوجه بوی تند یا نامطبوعی شدید، به پزشک مراجعه کنید. شستشوی داخلی، بو را به طور موقت از بین می برد، اما بیماری را درمان نمی کند. همچنین برای شستن سطح خارجی اندام تناسلی یا داخل واژن، از صابون یا شوینده های قوی استفاده نکنید، زیرا این مواد نیز PH را تغییر می دهند.

غذاهای سالم و مقوی بخورید

داشتن یک رژیم غذایی مغذی و متعادل، و نوشیدن مقدار زیادی مایعات، برای سلامت دستگاه تناسلی بسیار مفید است. در حقیقت برخی غذاها در درمان بیماری های واژن موثر اند. آب کِرَنبری(قره قاط) و ماست، در جلوگیری یا درمان عفونت های قارچی واژن به کار می روند. اگر از خشکی واژن رنج می برید، از محصولات سویا دار بیشتر استفاده کنید. این مواد غذایی حاوی استروژن ضعیفی هستند و به حفظ رطوبت طبیعی واژن کمک می کنند.

رابطه جنسی ایمن داشته باشید

با استفاده از کاندوم در آمیزش جنسی، می توان از بیماری های مقاربتی، مانند ایدز، هرپس تناسلی، سیفلیس، سوزاک، زگیل تناسلی و کلامیدیا، جلوگیری کرد. بعضی از این بیماری ها، مانند ایدز و هرپس تناسلی، غیر قابل درمان هستند. برخی دیگر مانند ویروس پاپیلومای انسانی، که باعث به وجود آمدن زگیل های تناسلی می شود، یکی از عوامل سرطان و سایر بیماری های شناخته شده است. برای جلوگیری از ورود باکتری های مضر به داخل واژن، بهتر است بعد از رابطه جنسی دهانی یا مقعدی، برای دخول از راه واژن، کاندوم را عوض کنید.

به طور منظم به متخصص زنان مراجعه کنید

برای حفظ سلامت عضو جنسی، مراجعه مداوم به متخصص زنان ضروری است. همه خانم ها در سن 21 سالگی ، یا 3 سال پس از شروع فعالیتهای جنسی خود، باید برای اولین بار توسط متخصص معاینه شوند. پزشک زنان از دهانه رحم نمونه برداری می کند؛ آزمایشی که تغییرات سلول های واژن را بررسی می کند و احتمال وجود سرطان را نشان می دهد.

به فکر درمان سریع عفونت ها باشید

سه نوع عفونت در ناحیه واژن بسیار رایج است : عفونت قارچی ، واژینوز باکتریایی و تریکوموناسیس. عامل ابتلا به عفونت قارچی ، انواع مختلفی از قارچ ها هستند، در حالی که واژینوز باکتریایی به دلیل رشد بیش از حد باکتری ها در واژن بروز می کند. تریکوموناسیس جزء بیماری های مقاربتی است. درمان این عفونت ها بسیار ضروری است ، زیرا عدم درمان آنها منجر به درد و مشکلات جدی در دستگاه تناسلی می شود. این عفونت ها به وسیله داروهای خوراکی و موضعی قابل درمان هستند.

در طول رابطه جنسی ، بدن خود را چرب نگه دارید

چرب نگه داشتن بدن در آمیزش جنسی، نقش بسیار مهمی دارد. بدون این کار پوست واژن و لبهای فرج خشک می شود، و حتی ممکن است دچار زخم های عمیقی گردد. با وجود اینکه در اثر برانگیختگی، واژن لیز و مرطوب می شود، بدن برخی از زنان نمی تواند به میزان کافی مواد روان کننده تولید کند. در نتیجه برای کاهش اصطحکاک و خشکی واژن، همچنین افزایش لذت، آنها باید از مواد مصنوعی برای چرب کردن بدن خود استفاده کنند.برای این منظور، از ژل ها و سایر مواد تولید شده از نفت (مثل وازلین) استفاده نکنید، زیرا ممکن است بین این مواد و مواد سازنده کاندوم ها واکنش شیمیایی رخ دهد و منجر به عفونت شود.

لباس های خود را با دقت انتخاب کنید

سطح خارجی واژن باید همیشه تمیز و خشک باشد، در نتیجه باید در انتخاب لباس های خود محتاط باشید. انواع خاصی از پارچه ها و لباس هایی که با اندام های تناسلی در ارتباط هستند، گرما و رطوبت را افزایش می دهند، و در نتیجه منجر به رشد بیش از حد باکتری ها و عفونت واژن می شوند. در طول روز لباس زیر هایی از جنس کتان بپوشید و از لباس زیر های بندی استفاده نکنید. لباس های تنگ نپوشید، همچنین باید مایو و لباس های ورزشی خیس را بلافاصله پس از اتمام فعالیت ورزشی، از تن دربیاورید.

بهداشت شخصی را رعایت کنید

رعایت بهداشت در حفظ سلامت عضو جنسی ، نقش مهمی دارد. پس از اجابت مزاج، برای جلوگیری از آلودگی میکروبی واژن و کاهش احتمال عفونت مثانه، محدوده مقعد را کاملا خشک و تمیز کنید. در دوران قاعدگی به طور منظم نوار بهداشتی و تامپون را تعویض کنید . زمانی که عادت ماهانه نیستید، برای جذب ترشحات واژن از نواربهداشتی استفاده نکنید، این ترشحات گرما و رطوبت واژن را حفظ می کنند، و در نتیجه احتمال عفونت کاهش می یابد.

از مصرف صابون های قوی پرهیز کنید

خود واژن یک بخش بسیار حساس است و استفاده از صابون ها و شامپو های قلیایی می تواند عدم تعادل در سطح PH آن ایجاد کند. سطح نرمال pH که باید حفظ شود بین ۳.۵ تا ۴.۵ است و هر گونه عدم تعادلی می تواند منجر به رشد باکتری ها شود. شستشو با آب ولرم ساده برای تمیز کردن واژن کافی است و بهتر است هفته ای دو تا سه بار از محلولها یا ژل های مخصوص شستشوی ناحیه تناسلی بانوان استفاده شود.

آیا رعایت بهداشت واژن به معنای شست وشوی واژن است؟

خیر؛ اما برای پاسخ دقیق تر به این پرسش اجازه دهید ابتدا آناتومی آلت تناسلی زنانه را بررسی کنیم. واژن کانالی است که داخل بدن قرار دارد. بخش بیرونی آلت تناسلی از سه قسمت تشکیل شده است:

• کلیتوریس؛
• کلیتورال هود یا کلاهک کلیتوریس؛
• لبه های درونی و بیرونی.

بهتر است برای رعایت بهداشت واژن، واژن را نشویید؛ اما شستن قسمت بیرونی آلت تناسلی توصیه می شود. شست و شوی واژن ممکن است باعث بروز مشکلات زیادی شود.کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان به این نکته اشاره می کند که واژن با حفظ تعادل مناسب پی.هاش (pH) و تمیزکردن خود با ترشحات طبیعی، سلامتش را حفظ می کند. واژن باکتری های مفید فراوانی دارد. این باکتری ها تعادل مناسب پی. هاش را که کمی اسیدی است، حفظ می کنند. همین پی.هاش اسیدی مانع عفونت واژن توسط باکتری های مضر می شود.

وقتی برای تمیزکردن قسمت داخلی واژن از مواد شوینده شیمیایی مانند صابون ها، اسپری ها یا ژل ها استفاده می کنید، تعادل پی . هاش را به هم می زنید و این ممکن است موجب بروز عفونت های قارچی واژن و واژینوز باکتریال شود. شستن واژن همچنین بر قابلیت آن در تمیزکردن خود اثر می گذارد. پس اگر می خواهید واژن را تمیز کنید، بهتر است هیچ کاری نکنید و این وظیفه را به خود آن بسپارید.

قسمت بیرونی آلت تناسلی خود را چطور تمیز کنید؟

قسمت بیرونی آلت تناسلی را باید با آب گرم بشویید. اگر بخواهید، می توانید از صابون ملایمی که پوست را تحریک نمی کند، استفاده کنید؛ اما نیازی هم به این کار نیست. با استفاده از پارچه ای تمیز قسمت های بیرونی آلت تناسلی را به آرامی تمیز و از رفتن صابون به درون واژن جلوگیری کنید. همیشه ناحیه بیرونی را از جلو به عقب بشویید؛ چون شست و شو در جهت مخالف باعث می شود باکتری های مضر ناحیه مقعد به آلت تناسلی سرایت کنند و باعث عفونت شوند.

در چه مواردی باید به پزشک مراجعه کنید؟

در موارد زیر حتما با پزشکتان مشورت کنید:

• احساس درد هنگام ادرار یا رابطه جنسی؛
• بوی بد یا تند واژن؛
• التهاب، برآمدگی، زخم یا تاول در اطراف ناحیه تناسلی؛
• ترشحات زرد، سبز یا خاکستری یا ترشحات غلیظ؛
• خارش مداوم واژن؛
• خون ریزی غیرعادی واژینال.

البته بهتر است هر شش ماه یک بار به متخصص زنان مراجعه کنید و آزمایش سالیانه پاپ اسمیر را نیز فراموش نکنید.