به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از پارسینه، کم خونی وضعیتی است که در آن تعداد یا اندازه گلبول های قرمز و یا مقدار هموگلوبین موجود در خون کاهش یافته و تبادل اکسیژن و دی اکسیدکربن بین خون و سلول هادچار اختلال می شود.
وی از علل ایجادکننده کم خونی را کمبود های تغذیه ای، خونریزی، ناهنجاری های ژنتیکی، بیماری های مزمن یا مسمومیت های دارویی عنوان کرد و گفت: فقرآهن از شایع ترین کم خونی های تغذیه ای است که در اثر دریافت ناکافی مواد مغذی ایجاد می شود.
مویدی ادامه داد: میزان نیاز به آهن براساس سن، جنس و وضعیت فیزیولوژیکی افراد متفاوت است، مثلاً زنان باردار به علت افزایش حجم خون، رشد جنین و جفت و سایر بافت ها به آهن بیشتری نیاز داشته و به همین دلیل بیش از سایرین در معرض خطر کم خونی قرار دارند.
وی اظهار داشت: در شیرخواران در صورت سلامت مادران، میزان آهن موجود در شیر مادر برای چهار تا ۶ ماه اول زندگی کافی است، ولی در مورد نوزادانی که با وزن کم متولد می شوند، ذخایر آهن کم بوده و باید از ۳ ماهگی آهن اضافی به صورت قطره خوراکی خورانده شود.
این پزشک تصریح کرد: دریافت ناکافی آهن به دلیل رژیم غذایی مورد استفاده که در آن آهن کمی وجود دارد، مانند بعضی از رژیم های گیاه خواری، جذب ناکافی آهن در اثر اسهال، کاهش ترشح اسید معده، مشکلات گوارشی یا تداخلات دارویی و افزایش نیاز به آهن برای افزایش حجم خون در دوران نوزادی، نوجوانی، بارداری و شیردهی از علل کمبود فقرآهن است.
مویدی، رنگ پریدگی پوست، زبان و مخاط داخل لب و پلک چشم ها، خستگی زودرس، سرگیجه و سردرد، خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها، حالت تهوع را از علل کمبود فقرآهن بیان کرد.
وی در مورد درمان کم خونی ناشی از فقرآهن گفت: بهترین و کم خطرترین درمان کم خونی ناشی از فقرآهن استفاده از مکمل های خوراکی است، درمان با نمک های ساده آهن مثل سولفات فروی خوراکی کاملاً مؤثر بوده و به شکل قرص، کپسول یا مایع است و باید مصرف آن ها تا چندین ماه ادامه یابد.
مویدی افززود: چنانکه این قرص ها با معده خالی مصرف شوند جذب آن ها بهتر و بیشتر صورت می گیرد، ولی در این حالت سبب تحریک معده و بروز مشکلات گوارشی می شوند، عوارض گوارشی ناشی از مصرف آهن مانند تهوع، دل پیچه، سوزش قلب، اسهال یا یبوست را می توان به حداقل رساند، به شرطی که آهن را با میزان بسیار کم مصرف کرده و به تدریج به میزان آن افزوده تا به حد مورد نیاز بدن برسد.
وی توصیه کرد، بهتر است قرص آهن در آخر شب قبل از خواب استفاده شود تا عوارض ناشی از آن کاهش یابند.
مویدی با بیان اینکه ویتامین C. جذب آهن را افزایش می دهد، اظهار داشت: مصرف ویتامین C. به همراه آهن پیشنهاد می شود، علاوه بر درمان دارویی باید به میزان آهن قابل جذب در غذا نیز توجه کرد.
وی ادامه داد: آهن موجود در پروتئین های حیوانی مانند گوشت گاو، ماهی بیشتر در بدن جذب می شود، در حالی که جذب آهن پروتئین های گیاهی مانند سبزی ها و میوه ه کمتر است، مصرف چای همراه یا بلافاصله بعد از غذا می تواند جذب آهن را تاحدصفر تا پنج درصد کاهش دهد.
این متخصص بیماری های داخلی گفت: قهوه، تخم مرغ، شیر و لبنیات، نان گندم، حبوبا و فیبر های غذایی جذب آهن را کاهش می دهند، بنابراین فرآورده های حاوی آهن، طی یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از مصرف هر یک از این مواد نباید مصرف شود.
مویدی اضافه کرد: منابع غذایی آهن دار شامل جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم مرغ، سبزی های دارای برگ سبز تیره مانند جعفری، اسفناج و حبوبات، مثل عدس و لوبیا همچنین میوه های خشک بخصوص برگه زردآلو و دانه های روغنی است.
