به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایسنا، بحث تست باکرگی و آزمایش بکارت از گذشته تاکنون همیشه از موضوعات پربحث بوده و اخیرا هم عده ای با همین موضوع و البته موضعی انتقادی نسبت به آزمایش باکرگی، در فضای مجازی دست به کار شده اند و در قالب یک کارزار، نامه ای به رئیس مجلس شورای اسلامی را امضا کرده اند تا فکری تقنینی برای این موضوع شود.
در بخشی از این نامه آمده است: «اگر چنین آزمایشی وجود قانونی نداشته باشد، قضیه محدود و معطوف به توافق دختر و پسر می ماند. حال آنکه نتیجه این اتفاق بصورت قانونی مُخِل اتصال و ازدواج است. تقاضا صرفا یک چیز است: برچیده شدن مسیر آزمایش باکرگی.»
اصل مساله دوشیزگی و پرداختن به فلسفه و مبانی و چرایی آن، موضوع این نوشتار نیست. تبلیغ و ترویجی هم در جهت مقابله با موضوع دوشیزگی یا بالعکس، تاکید بر باکرگی و لزوم انجام تست آن در کار نیست زیرا پرداختن به چنین موضوعی نیازمند فضایی علمی و با حضور متخصصان دینی، فرهنگی، جامعه شناسی، پزشکی و حقوق است.
در اینجا صرفا روایت هایی از مواجهه جامعه با این مساله را می خوانید؛ مساله ای که حتی متخصصان زنان و زایمان هم به سختی درباره آن صحبت می کنند و تمایل چندانی به اظهارنظر در این باره ندارند. حتی پزشکی قانونی هم تمایل ندارد آماری در این باره منتشر کند.
ماجرا از این قرار است که تست بکارت برای تشخیص باکره بودن و عدم رابطه جنسی دختران قبل از ازدواج انجام می شود؛ عملی که باید با رضایت خود فرد صورت گیرد و حتی با درخواست مراجع قضایی هم باز رضایت فرد برای انجام آن ضروری است. با این حال بسیاری از دختران قبل از ازدواج مجبور می شوند تن به این آزمایش دهند.
«ن» اجبار مادرش برای انجام این تست را بی تاثیر نمی داند: «شوهرم و خونواده ش از من چنین چیزی نخواستن اما مامانم شوهرمو کشید کنار و گفت ما تو خونواده مون این رسمو داریم. شوهرم هم به مامانم گفت این مسئله شخصیه و بهتره به خودمون بسپاریدش. اون هیچ وقت از من نخواست که براش گواهی بگیرم اما من به اصرار مامانم رفتم دکتر. حتی رفتار خود دکتر بعد از معاینه برام عجیب بود و فکر می کرد من اصالتا متعلق به یه استان محروم هستم در حالی که من تو تهران به دنیا اومدم و همینجا هم زندگی کردم. وقتی مامانم گواهی رو به شوهرم نشون داد اصلا بهش نگاه نکرد و گفت من از انتخابم مطمئنم.»
صدور گواهی بکارت باید به درخواست شخص انجام گیرد و درخواست شوهر، مادرشوهر و … به هیچ عنوان به این کار مشروعیت نمی دهد. اگر پزشکان محتوی این گواهی را به شخصی غیر از معاینه شونده بازگو کنند به مجازات افشای اسرار محکوم می شوند. طبق ماده ۶۴۸ کتاب پنجم تعزیرات قانون مجازات اسلامی، اطباء و جراحان و ماماها و داروفروشان و کلیه کسانی که به مناسبت شغل یا حرفه خود محرم اسرار می شوند هر گاه در غیر از موارد قانونی اسرار مردم را افشا کنند به سه ماه و یک روز تا یک سال حبس و یا به یک میلیون و پانصد هزار تا شش میلیون ریال جزای نقدی محکوم می شوند.
ترمیم پرده بکارت چه عوارض و خطراتی دارد؟در حال حاضر نظرات متفاوتی در شبکه های اجتماعی درباره موضوع آزمایش باکرگی به اشتراک گذاشته شده است. بسیاری از مردان معتقدند بهترین حالت برای حذف این آزمایش، حذف مهریه است. زنان هم معتقدند اگر چنین آزمایشی برای زنان وجود دارد باید برای مردان هم انجام شود.
در این بین اظهارنظر زنان در این زمینه هم شنیدنی است و هر کسی درباره تجربه خودش به ایسنا می گوید.
«م» خانواده ای مذهبی دارد و وقتی کارش به ازدواج می رسد، شوهرش برای انجام تست علاقه نشان می دهد: «انجام این تست حس خیلی بدی بهم داد؛ حس بی ارزشی. چرا زنا مجبورن این آزمایش رو انجام بدن ولی مردا نه؟»
- سعی نکردی در این باره و حس خوبی که نداری با شوهرت صحبت کنی؟
«موقع ازداوج انقدر داستانای مختلف وسط میاد که دیگه جای بحث در این باره برام نذاشت.»
«ف» می گوید تجربه چنین تستی را نداشته و هرگز هم نخواهد داشت.
- اگه طرف مقابلتو خیلی دوست داشته باشی و اون ازت بخواد که این تست رو انجام بدی، بازم قبول نمی کنی؟
«اولا اگه خیلی دوستم داشته باشه اینقدر شخصیت طرف مقابلشو به هیچی نمی گیره که ازش این درخواستو بکنه. دوما بازم این کارو نمی کنم چون تا وقتی ما زنا به بهانه عشق و دوست داشتن حاضریم به هر کاری تن بدیم، مردا هم به همین بهانه ها هر درخواستی می کنن.»
«ر» می گوید: «به نظر من واجب تر از تست بکارت تستای عمیق و طولانی صلاحیت عقلی و فکری و روانیه که باید انجام بشه. دور و برمون پر از آدمایی شده که سرشار از عقده های خانوادگی اجتماعی ان و توی درک رابطه درست و فهم احساسات ضعف دارن. از طرفی گذشته هر آدمی به هیچکی جز خودش مربوط نیست.»
«ح» هم می گوید: «من به خودم و سلامتیم اعتماد دارم اما اگه طرف مقابلم یا خونواده ش بگن این آزمایش رو انجام بده، برام مصداق توهین و بی اعتمادی محضه. البته از اون طرف نباید چنین نگاهی ابزار سوءاستفاده بشه چون دیدم افرادی رو که طرف مقابلشونو گول زدن.»
«م» قبل از ازدواج این تست را انجام نداده است: «حالا بعد از ۱۲ سال زندگی با دو تا بچه هنوزم شوهرم بهم سرکوفت میزنه و میگه از کجا معلوم که تو قبل از من با کسی رابطه نداشتی؟ بگذره که تا حالا مچشو با چند نفر گرفتم و خیلی از شبا هم خونه نمیاد اما من با دوتا بچه چیکار می تونم بکنم؟ حالا طلاقم بگیرم، بعدش چی؟ با دوتا بچه برم سربار بابام بشم؟»
آماری در خصوص تعداد مراجعه کنندگان این تست به پزشکی قانونی روی سایت این سازمان وجود ندارد و بعد از پیگیری های خبرنگار ایسنا هم روابط عمومی سازمان پزشکی قانونی در این باره هیچ آماری ارائه نداد اما در پاسخی اعلام کرد: «در حال حاضر درخواست شخصی در این زمینه نداریم. سال هاست که این معاینه با درخواست شخصی فرد صورت نمی گیرد و کل ارجاعاتی که به سازمان پزشکی قانونی می شود از کانال دستگاه قضایی و برخی از مبادی ذیربط است. تا کنون آماری از این دست ندادیم اما آمار کلی که بتواند منعکس کننده این مباحث باشد داریم که تا کنون کار رسانه ای روی آن نکرده ایم و منوط به کسب اجازه از کمیته اطلاع رسانی سازمان است و با توجه به نیازها و درخواست هایی که داریم ممکن است این کمیته ماهی یک بار تشکیل شود. تنها موردی که به صورت شخصی می تواند مطرح شود بحث سقط جنین است.»
از طرفی برخی از متخصصان زنان و زایمان می گویند برای هزینه هایی که ممکن است با صدور این گواهی متوجه خود و حرفه شان شود این کار را انجام نمی دهند و مراجعه کنندگان را به پزشکی قانونی معرفی می کنند.
برخی از پزشکانی که این گواهی را صادر می کنند و دوست ندارند اسمی از آنان آورده شود، به ایسنا می گویند: «میزان مراجعه کنندگان برای درخواست گواهی بکارت نسبت به سال های قبل کاهش پیدا کرده است؛ در حالی که انجام این کار در ۲۰ سال گذشته شایع تر بود.»
با این حال دکتر شیرین نیرومنش - متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ طب مادر و جنین (پریناتولوژی) - حاضر می شود در این باره توضیحاتی به ایسنا بدهد: «معمولا برای صدور گواهی بکارت، فرد احراز هویت می شود و از مراجعه کننده عکس و شناسنامه و گاهی هم اثر انگشت گرفته می شود. پزشک زنان می تواند گواهی صادر کند اما به دلیل مشکلات جانبی ای که وجود دارد ممکن است بسیاری از همکاران این کار را انجام ندهند. نوع بکارت می تواند متفاوت باشد و فرد هنگام اولین نزدیکی خونریزی نداشته باشد بنابراین پزشک هم مجبور است در متن گواهی، «بظاهر سالم» را ذکر کند که این موضوع از سوی خانواده ها با اعتراض مواجه می شود. این کار برای یک پزشک مسئولیت زیادی به همراه دارد. تعرفه مشخصی هم ندارد. یک گواهی قانونی است که از نظر برخی خانواده ها خیلی با ارزش است. به همین دلیل بسیاری از پزشکان این کار را انجام نمی دهند.»
از نظر فقهی باکره کسی است که دخول نداشته است. طبق فتوای حضرت امام خمینی (ره) دختری که بر اثر کاری غیر از نزدیکی، بکارت خود را از دست داده است، در حکم باکره است و باید برای ازدواج دائم یا موقت، اجازه پدر یا جد پدری را داشته باشد.
«ر» ورزشکار است و سال هاست که هنرهای رزمی و اسب سواری انجام می دهد. او در یکی از تمریناتش متوجه اتفاقی غیرعادی می شود. اول فکر می کند خارج از تاریخ مقرر دچارعادت ماهیانه شده اما بعد متوجه می شود اشتباه فکر می کرده. پزشک، آسیب دیدگی او را تایید می کند و برایش گواهی صادر می کند که بکارت او در حین ورزش از بین رفته است.»
اما نیرومنش معتقد است: «ورزش های حرفه ای با پرش های سنگین به بکارت آسیب نمی زند اما ممکن است در حین ورزش یا حادثه ای، جسمی محکم وارد بدن شود و به فرد صدمه بزند.»
به واسطه تابو بودن این موضوع، اطلاع رسانی در این زمینه هم با محدودیت های بسیاری همراه است که همین نبود آگاهی از سوی جامعه و خانواده ها به نوجوانان و جوانان آسیب های روحی و روانی بسیاری وارد کرده است.
نیرومنش هم در این باره به موردی که اخیرا با آن روبه رو بوده اشاره می کند: «چند وقت پیش دخترخانم ۱۸ ساله ای به من مراجعه کرد که خارش شدید داشت و بعد از این اتفاق رگه هایی از خون دیده بود و ماه ها با تصور اینکه که ممکن است بکارت خود را از دست داده باشد دچار مشکلات روحی و روانی و وسواس شدید شده بود. در نهایت به خودش جرات داده بود بعد از چند ماه به پزشک مراجعه کند. بعد از معاینه متوجه شدم که مشکلی ندارد. دخترخانم ها باید از بدن خود مراقبت کنند اما بهتر است بعد از به وجود آمدن شک و شبهه برایشان در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنند تا در این زمینه اطمینان یابند.»
معاینه و تشخیص سالم بودن پرده بکارت چگونه انجام می شود؟اما مشکل یکی دو تا نیست و بسیاری از دختران از مراجعه به متخصص زنان و زایمان تجربه خوشایندی ندارند و اولین مراجعه به متخصص زنان، تجربه آخرشان بوده است. «س» هنوز ازدواج نکرده است و زمانی که تصمیم می گیرد با بدن خودش بیشتر آشنا شود به یکی از متخصصان زنان و زایمان مراجعه می کند: «اولین تجربه م برای مراجعه به دکتر زنان رو هیچ وقت فراموش نمی کنم. وقتی وارد مطب شدم گوش تا گوش آدم نشسته بود که یهو همه صورتا به منی که از در وارد شده بودم برگشت. صورتایی که انگار نگاه هر کدومشون یه معنایی داشت هنوز جلوی چشممه! وقتی هم که تو نوبت نشستم انگار هر کسی می خواست سر صحبت رو یه جورایی باز کنه و ازم بپرسه چرا اومدم. رفتار دکتر هم بیشتر تو ذوقم زد. وقتی فهمید برای چی اومدم بهم گفت چه معنی داره؟ از کجا معلوم نیومدی بدونی نوع بکارتت چیه تا بعدش بری هر غلطی که دوست داری بکنی؟ من اصلا دختر معاینه نمی کنم. حالا هم برو که مریض زیاد دارم. انقدر از رفتار دکتر شوکه شده بودم که اصلا نتونستم چیزی بگم و فقط از مطبش زدم بیرون. از اون موقع اسم دکتر زنان هم که می شنوم حالم بد میشه.»
متخصص زنانی که ایسنا با او صحبت کرده در این باره می گوید: «یک پزشک باید وقت کافی برای بیمار خودش بگذارد طوری که بیمار، پزشک را امین خود بداند. گاهی ممکن است به دلیل فشار کاری، شلوغی و خستگی پزشک چنین مشکلاتی پیش بیاید. به نظر من باید در این زمینه با پزشکان در کنفرانس ها و نشست های اخلاق حرفه ای صحبت شود چرا که موضوع مهمی است. در برخی موارد ممکن است معاینه همراه با خشونت باشد و حتی فردی که سال هاست ازدواج کرده جرات نکند برای چکاپ سالانه هم به پزشک مراجعه کند و حتی از اتاق معاینه و تخت مربوط به پزشک زنان وحشت زیادی داشته باشد. برخورد با هر فردی در هر سن و شرایطی نیاز به تجربه خاص دارد تا ارتباط خوبی با بیمار برقرار و حفظ شود. اگر بیماری حس خوبی از پزشک بگیرد دیگر تحت هیچ شرایطی ارتباطش را قطع نمی کند. دکتر زنان باید مثل یک عضو خانواده برای بانوان باشد. بیمارانی داریم که به اندازه سن کاری مان به ما مراجعه می کنند و ای کاش این ارتباط در همه مراجعات شکل بگیرد.»
به اعتقاد نیرومنش شاید دنیا به سمتی برود که درخواست برای چنین گواهی هایی نباشد اما اگر کسی واقعا از سلامت خودش اطمینان دارد می تواند این گواهی را داشته باشد: «درست است که برخی از گروه ها به دنبال تغییر این فرهنگ هستند اما دسته ای از دخترخانم ها که با کسی ارتباطی نداشته اند و با خانواده هایی وصلت می کنند که این گواهی برایشان مهم است، اگر آن را داشته باشند خوب است. بکارت درصد قابل ملاحظه ای از دخترخانم ها به شکلی است که در اولین رابطه خونریزی ندارند و اگر این گواهی را نداشته باشند این شبهه همیشه برای همسرشان باقی می ماند که آیا پیش از او با شخص دیگری رابطه داشته است یا نه. به هر حال دنیا در حال تغییر و تحول است و شاید در سال های پیش رو تعداد مراجعه کنندگان برای دریافت این گواهی کمتر هم بشود.»
در انتها، پاسخ آیت الله العظمی مکارم شیرازی از مراجع عظام تقلید به دو استفتا درباره موضوع بکارت بسیار جالب توجه و تامل است:
۱. «پرسش: دختری که بکارت خود را ترمیم کرده است اگر خواستگار از او سؤال کند لازم است حقیقت را بگوید؟
پاسخ: در فرض سؤال لازم نیست بگوید.»
۲. «پرسش: در مواردی که دختران برای گواهی سلامت بکارت جهت ازدواج مراجعه می کنند و پزشک متوجه می شود که بکارت سالم نیست ولی طرف فریب خورده است و پشیمان می باشد و اصرار می کند که آبرویش حفظ شود و اگر گواهی سلامت داده نشود آبرویش در خطر است و ممکن است به فساد کشیده شود، چه باید کرد و آیا دادن گواهی سلامت در این موارد جایز است و گناه ندارد؟
پاسخ: در صورتی که بر فرض بیان واقعیت، ضربه سنگین و فوق العاده ای بر او وارد می شود، می توان گواهی سلامت داد.»
حقایقی درباره پرده بکارت دختران
