رابرت هاچینگز گُدارد (به انگلیسی: Robert H. Goddard) (زاده ۵ اکتبر ۱۸۸۲ - درگذشته ۱۰ اوت ۱۹۴۵) استاد و دانشمند آمریکایی پیشگام موشک سوخت مایع کنترل شونده. گدارد اولین موشک سوخت مایع را در تاریخ ۱۶ مارس ۱۹۲۶ پرتاب کرد. بین سال های ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۵ با پرتاب موشک های مختلف به سرعت ۵۵۰ مایل بر ساعت دست یافت.
تحصیلات رابرت گودارد
رابرت گودارد که به شدت علاقمند به پرواز بود، پس از پایان دوره ی دبیرستان به مؤسسه یپلی تکنیک «ورستر» در بوستون رفت. در سال ۱۹۰۸ یعنی در سن ۲۵ سالگی از آنجا فارغ التحصیل شد. در این مدت وی مطالعات خود را مورد راکت به شدت دنبال کرد و به این نتیجه رسید که راکت ها با سوخت مایع، مزیت بالاتری نسبت به راکت ها با سوخت جامد دارند. همانند زیولکوفسکی، او دریافت که اکسیژن و هیدروژن مایع برای این نوع موتورها مناسب است. او بر این اساس، ساختمان موتور راکت حقیقی را (که پرواز در آسمان را میسر نمود) ساخت. رابرت گودارد مدرک فوق لیسانس خود را در سال ۱۹۱۱ از دانشگاه کلارک در رشته ی فیزیک دریافت نمود و به عنوان پرفسور فیزیک، در دانشگاه پرینستون، برای یک کار تحقیقی یک ساله مشغول گردید و به طور جدیبه کار موشک پرداخت. در سال ۱۹۱۴ پس از طی دوران نقاهت و مریضی، دوباره با عنوان معلم فیزیک به دانشگاه کلارک بازگشت و تصمیم گرفت محاسبات خود را با پول خود و هزینه ی کمی که واگذار میشد، عملاً تجربه کند. رابرت گودارد که مطالعات خود را در زمینه ی راکت دنبال می کرد، در حقیقت پایه گذار راکت هایی است که هم اکنون به شکل فعلی در قرن ۲۰ شناخته شده است. رابرت گودارد در سال ۱۹۱۹ کتابیتحت عنوان روش های رسیدن به ارتفاعات فوق العاده بالا منتشر ساخت. رابرت گودارد همچنین اعلام نمود که با به کار گیری شکل خاصی از نازل می توان با سوخت ثابت، سرعت پرتاب را ۸ برابر بالا برد و با این کار نه تنها سرعت ۸ برابر بیشتر خواهد شد بلکه برد راکت نیز به ۶۴ برابر اولیه افزایش پیدا میکند. او دریافت که برای رسیدن به سرعتهای مافوق صوت، موتورهای سوخت مایع بر موتورهای با سوخت باروتی ارجحیت دارند. رابرت گودارد سرانجام در سال ۱۹۲۶ راکت با سوخت مایع و نفت را آزمایش نمود، این راکت با سرعت ۶۰۰ مایل در ساعت تا ارتفاع ۱۸۴ پا صعود کرد و سرانجام طی آزمایش های متعدد، سرعت مافوق صوت را در راکت به دست آورد. چنانچه دولت آمریکا بودجه ی تحقیقاتی وی را تأمین می کرد، چه بسا اولین کشور در توسعه و طراحی کارهای موشکی میشد. از جمله کارهای گودارد، پرتاب موشکی با سوخت مایع به طول ۳.۳۵ متر را در سال ۱۰۳۰ می توان نام برد. آزمایش این موشک کاملاً موفقیت آمیز بوده است. او برای کنترل جریان سوخت به محفظه یاحتراق یک شیر کنترل طراحی و نصب نمود. از این طریق موشک قادر بود به طور اتوماتیک خاموش شود. او برای هدایت و کنترل، پره های متحرکش را در خروجی نصب کرد. این دانشمند، اولین کسی بود که تفکر راکت های چند مرحله ایرا به ثبت رساند و از جای روسکوپ برای هدایت خودکار مسیر موشک ها استفاده کرد. در ۲۸ مارس ۱۹۳۵ اولین موشک مجهز به جایروسکوپ گودارد، ۴۸۰۰ پا به صورت عمودی پرواز کرد و سپس به کمک گرفتن از کنترلهای سطحی افقی حدود ۵۵۰ مایل در ساعت، هزار و سیصد پا پرواز نمود. هنگامیکه بعد از خاتمه ی جنگ جهانی دوم، از کارشناسان آلمان که به آمریکا منتقل شده بودند، پرسیده شد چه اطلاعاتی پایه و اساس توسعه ی موشک در آلمان قرار گرفت، آنها گفتند: بهتر است این را از رابرت گودارد بپرسید، ما هرچه اطلاعات داریم از اوست.
مرگ رابرت گودارد
او ضمن کار در نیروی دریایی آمریکا در مورد بهسازی سیستم های هدایتی موشک در سال ۱۹۴۵ به عضویت هیئت مدیره ی مجمع راکتی آمریکا انتخاب شد و سرانجام در ماه اوت همان سال در سن ۶۲ سالگی پس از ۴۲ سال تلاش تحقیقی و ثبت ۲۱۴ اختراع، از دنیا رفت. با فوت این دانشمند، دنیا مخترع بزرگی را که کشورش قادر به تشخیص نبوغ او نشد، از دست داد.
یادبود رابرت گودارد
او ۲۱۴ اختراع به نام خود ثبت کرد، مرکز پرواز فضایی گدارد که در سال ۱۹۵۹ در مریلند تأسیس شد نیز به یاد او نامگذاری شده است. همچنین کتابخانه ای در دانشگاه کلارک به نام کتابخانه گدارد نامگذاری شد. یکی از دهانه های ماه نیز بنام دهانه گدارد نامگذاری شده است.
زندگی نامه رابرت كُخ پزشک و دانشمند آلمانی
