در هر جامعه ای آداب و رسوم خاص و عجیبی وجود دارد که کشور ما نیز از این قاعده مثتنی نمی باشد. در هر جامعه ای آداب و رسوم خاص و عجیبی وجود دارد که کشور ما نیز از این قاعده مثتنی نمی باشد. به خصوص در ایران این آداب و رسوم بیشتر از هر جای دیگر دنیاست، این آداب و رسوم هم می توانند جالب و دیدنی باشند و هم می توانند عجیب باشند، شمال ایران نیز آداب و رسوم خاص خود را دارند که در این مقاله می خواهیم آن را برای شما شرح دهیم و شما را با آن آشنا کنیم. رسم عروس بران و نارنج زنی از این رسم ها هستند.
عروس بران
عروس بران به معنای بردن عروس به خانه داماد است. پیش از پیراستن عروس، عروس را به همراه فامیل و همسایگان به طرف خانه داماد می بردند و با کف زدن و ساز و نقاره محلی عروس را تا خانه داماد بدرقه می کنند، در این فاصله (در گذرگاه خانه داماد، در کوچه وخیابان )در چندین مکان، عروس را روی صندلی یا چهارپایه تمیزی که به همراه دارند می نشانند، سپس از پنجره های خانه های مشرف به کوچه یا محل عبور عروس، نقل و برنج وگل وپول بر سر عروس می ریزند. عروس با قدم های شمرده و کوتاه حرکت می کند. در پیشاپیش عروس، آئینه و چراغ روشن می برند. در کنار عروس، برادر یا خواهر عروس وبه دنبال آنان همراهان عروس و داماد حرکت می کنند. مطرب،ساز و نقاره می زند، مردم وهمراهان شادمانی کرده و کف می زنند زمانی که عروس و همراهان به نزدیکی خانه داماد رسیدند، داماد را با لباس مرتب وپیراسته به طرف عروس می آورند.
گاهی به عنوان صدقه مرغ پخته ای را لای نان می پیچند وآن را به طرف عروس می اندازند. مردم پشت سر عروس، مرغ را می گیرند و آهسته آهسته به عروس نزدیک می شوند و سپس دستمال نقل را روی سر عروس (در هوا )می ریزند ومی گذرد و گاهی هم با عروس همزمان به سوی خانه حرکت می کنند. در حیاط منزل داماد مطرب می نوازد ودختران کوچک با لباس های محلی به رقص و پایکوبی و رقص کترا یا ملاقه مشغول می شوند و روی سر عروس و داماد پول، نقل و برنج می ریزند و بچه ها و زنان به عنوان مبارکی آن پول را بر می دارند و این گونه مراسم عروس بران در ایران برگزار می شود.
رسم نارنج زنی در شمال
رسم است که در مراسم عروسی و ازدواج ابتدا داماد با سکه و نقل به استقبال عروس خانوم می رود. بعد از اینکه داماد به منزل عروس نزدیک می شود به صورت نمادین پرتقالی یا نارنجی را به سمت عروس پرتاب می نماید. پس از این اتفاق عروس به همراه داماد دور چاهی می گردند. در رسم نارنج زنی، پس از گشتن عروس و داماد به دور چاه، عروس به امید خوش بختی و سفید بختی سکه ای به درون چاه می اندازد. این پایان یک رسم نارنج زنی می باشد. اما این رسم زیبا دارای تاریخ طولانی در این مرز و بوم می باشد.
نان بستن به کمر عروس
عروسي در دو روز برگزار می شود. در روز دوم نان را به کمر عروس می بندند. بستن نان به کمر عروس در برخی مناطق شمالی، این رسم وجود دارد که به هنگام عصر عروسی، داماد اسبی را تزئین می کند و به همراه خانواده به دنبال عروس می روند و وقتی که به محل زندگی عروس رسیدند، با شیرینی و شربت از آن ها استقبال می شود و بعد برادر یا پدر عروس، تکه نانی را با یک شال سفید و یا سبز رنگ به کمر عروس می بندند، یکی به این امید که فرزند اول او پسر باشد. براي بستن نان و پنير به كمر عروس چيزهايي از قبيل بردن خير و بركت به خانه داماد ذكر مي كنند. البته نان با خير و بركت ترين محصولات نباتي و پنير تغذيه كننده تر و عمومي ترين محصول حيواني و اين ها همه بجاي خود صحيح است و دومی واقع امر اين بود كه داماد كه مسلماً گرسنه خواهد شد، غذاي حاضري دم دست باشد كه تا صبح گرسنگي نکشد.
سخن آخر
فرهنگ های بومی ایران در گوشه گوشه این سرزمین، وجود دارند و می توانند نشان از معتقد بودن مردم ایران به این آداب و رسوم باشد، آداب و رسوم اقوام ایرانی، بسیار جذاب و دیدنی هستند و مورد توجه بسیاری از مردم هستند.