سبک دکوراسیون توسعه‌یافته‌ی باروک روکوکو! 

روکوکو، سبک توسعه یافته ی باروک به حساب می آید که در قرن ۱۸ رواج پیدا کرد. این سبک ابتدا از فرانسه شروع شد و مورد حمایت لویی پانزدهم قرار گرفت.معماری روکوکو که گاهی در گذشته آن را با نام باروک پسین (Late Baroque) و باروک متأخر نیز می شناختند، سبکی است که در سال های ابتدایی قرن ۱۸ میلادی و در پاریس آغاز شد. نام روکوکو از کلمه ی فرانسوی rocaille گرفته شده که به سنگ کاری های تزئینی صدفی شکل اشاره دارد. معماری روکوکو در واکنش به تقارن ساختمان ها و سَبک سنگین و جدی باروک به وجود آمد. در واقع باروک ابتدا در کلیساها و در پاسخ به اصلاحات پروتستانی برای تحت تأثیر قرار دادن پیروان خود استفاده می شد و جلوه ی سنگین تری نسبت به روکوکو داشت. می توان گفت که روکوکو، ورژن غیر مذهبی تر باروک به حساب می آید و دیوارها، سقف ها و گچ بری ها در آن با خمیدگی های بی شماری بر اساس شکل های C و S تزئین می شوند.

ویژگی های سبک روکوکو

ویژگی های سبک روکوکو شامل استفاده از منحنی های پیچیده و همینطور تزئیناتی به شکل صدف و گیاه می باشد. از دیگر ویژگی های این سبک استفاده از فرم بیضی برای طراحی فضاهاست. طرح و نقش های این سبک بسیار پیچیده بوده و جزئیات در آن بسیار ظریف می باشد. برای بررسی بیشتر می توانید پیچیدگی اتاق بیضی شکل نشان داده شده در ابتدای این متن که مربوط به هتل de Soubise در پاریس می باشد را با اتاق طلایی رنگ پادشاه فرانسه، لوئی چهاردهم، در کاخ ورسای در سال 1701 مقایسه کنید. در سبک روکوکو، اشکال پیچیده و غیرمتقارن هستند و رنگ ها اغلب روشن و پاستلی انتخاب می شوند. البته رنگ ها را بدون خطی از نور و درخشندگی بر روی آنها نمی توان یافت. از رنگ طلایی نیز در این سبک به وفور استفاده می شده است.
نقاش دوران روکوکو آزاد بود که نه تنها آثار هنری عظیم برای دیوار قصرها بیافریند بلکه بتواند نقاشی های کوچکتر و ظریفتر برای نمایش در سالن های فرانسوی خلق کند. ویژگی نقاشی های این سبک استفاده از خطوط نرم، خط دورهای مبهم، خطوط منحنی و تزئینات پر جزئیات و فقدان تقارن بوده است. موضوع نقاشی در این دوران نسبت به قبل بسیار جسورانه تر شده وشاید برخی از نقاشی های این سبک، با استاندارد امروز، پرنوگرافیک محسوب شوند.