به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد ینوز به نقل از مشرق، به سلطان تجزیه ایران هم می رسیم ولی اول ببینیم فتحعلی قاجار چه کرد و ترکمانچای که این همه مشهور است واقعاً چیست و ببینیم قاجارها چه کردند. پس از آنکه آقامحمدخان بخش های بزرگی از ایران را باز پس گرفت و متحد ساخت فتحعلی در جنگ های طولانی با روسیه تزاری شکست خورد و عهدنامه گلستان را بست که ۲۳۲ هزار کیلومترمربع از شمال غرب ایران را جدا کرد و بعد عهدنامه ترکمانچای را بست که ۴۰ هزار کیلومترمربع از همان منطقه را جدا کرد. بعد محمدشاه قاجار آمد که عهدنامه ارزروم را با حکومت عثمانی بست و بخش هایی از کردستان بزرگ و بخش هایی از عراق امروزی را داد رفت که مساحتشان حدود ۶۲۷ هزار کیلومترمربع بود.
این طوری محمدشاه قاجار بیشتر از فتحعلی، ایران را تجزیه کرده است. ولی رکورددار اصلی فرد دیگری است؛ ناصرالدین قاجار که به تنهایی بیش از ۲ میلیون کیلومترمربع از خاک ایران را تجزیه کرد. در دوره ناصری، انگلیسی ها با عهدنامه پاریس ۶۳۰ هزار کیلومترمربع شامل هرات و بخش هایی از افغانستان را از ایران جدا کردند و با عهدنامه گلداسمیت نیز بخش های بزرگی از بلوچستان و شرق ایران را به مساحت ۳۵۰ هزار کیلومترمربع از ایران قاجاری تجزیه کردند. بعد هم پیمان آخال بسته شد که از نظر مساحت رکورددار قراردادهای جدایی از ایران است و ماجرایش این است: «پیرو انعقاد این پیمان آسیای میانه، خوارزم، خیوه، شرق مازندران و مرو، سمرقند و بخارا از خاک ایران جدا شد. این اراضی شامل سرزمین ترکمنستان و بخش های بزرگی از تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان و قزاقستان امروزی است و در مجموع بیش از ۱ میلیون و ۲۲۶ هزار کیلومترمربع مساحت دارد». با این وضعیت درست تر آن است که به جای عهدنامه ترکمانچای قرارداد آخال در ایران مشهور باشد.