سابسیژن یک روش جراحی محدود برای درمان اسکارهای پوستی و چین و چروک است. سابسیژن با استفاده از یک سوزن هیپودرمیک مخصوص که از طریق یک سوراخ به پوست وارد می شود انجام می گیرد. لبه تیز سوزن برای شکستن رشته های فیبورتیک تشکیل دهنده اسکارها مورد استفاده قرار می گیرد. آزاد کردن رشته های فیبورتیک و کلاژن سازی مجدد باعث بازسازی زخم و درمان اسکار می شود. سابسیژن روشی امن است که درد زیادی ندارد.
کاربرد سابسیژن چیست؟
تصمیم برای انتخاب سابسیژن تراپی به نوع، محل و شدت اسکارهای بیمار و همچنین ترجیحات و انتظارات بیمار و در نهایت تجربه و تجهیزات و مهارت کلینیک درمانی بستگی دارد. سابسیژن می تواند برای درمان موارد زیر به کار گرفته شود:
- اسکارهای عمیق و قابل انعطاف مانند جای جوش، تروما و جای جراحی
- اسکارهای قدیمی و مرده مانند جای جوش و تروما و جراحی قدیمی و جای آبله مرغان
- گرافت های پوستی عمیق
- چین و چروک ها
- فرو رفتگی جای سلولیت
چه کسانی نمی توانند از سابسیژن استفاده کنند؟
سابسیژن برای افرادی با شرایط زیر مناسب نیست:
- بیمارانی با سابقه زخم های هایپرتروفیک یا کلوئید
- کسانی که در حال حاضر یا طی 12 ماه گذشته از داروهای رتینوئید (مانند اسیترتین و ایزوتریتینوین) استفاده می کنند.
- بیماران مبتلا به اختلالات انعقاد خون
- بیماران مبتلا به بیماری های عفونی و ویروسی فعال
ارزیابی جای جوش
جای جوش ها می توانند بر اساس سیستم های کیفی معتبر تقسیم بندی شوند که به شرح زیر است:
1- اسکارهای نقطه ای یا ماکولار
اسکارهای نقطه ای می توانند به صورت مسطح و اریتماتو، قهوه ای رنگ (هایپرپیگمانته) یا کمرنگ (هیپوپیگمانته) باشند. این نوع از اسکارها مانند سایر اسکارها به غیر از تغییر رنگ مشکل دیگری را در پوست ایجاد نمی کنند.
2- اسکارهای خفیف آتروفیک یا هایپرتروفیک
اسکارهای خفیف آتروفیک (نازک) یا هایپرتروفیک (ضخیم) از فاصله 50 سانتی متری و بیشتر قابل مشاهده نیستند و می توانند با آرایش و سایه موهای صورت و بدن (در مردان) پوشانده شوند.
3- اسکارهای متوسط آتروفیک یا هایپرتروفیک
این نوع اسکارها از فاصله 50 سانتی متری یا بیشتر قابل مشاهده هستند و به راحتی با آرایش یا سایه موهای صورت و بدن (در مردان) پوشانده نمی شوند. اما با کشیدن دستی پوست قابل رفع شدن هستند.
4- اسکارهای شدید آتروفیک یا هایپرتروفیک
این نوع اسکارها از فاصله بیش از 50 سانتی متر نیز قابل رویت هستند و به راحتی پوشانده نشده و کشیدن معمولی پوست نیز برای رفع آن ها اثری ندارد.
سابسیژن چگونه کار می کند؟
- ابتدا ناحیه هدف از هرگونه آلودگی و آرایشی تمیز می شود.
- حاشیه اسکارها با مارکر مخصوص مشخص می شود.
- بی حسی موضعی اعمال می شود.
- یک سوزن مخصوص با زاویه مشخص نزدیک محل زخم به صورت موازی با پوست وارد سطح زیرین پوست می شود.
- سوزن به ناحیه درمیس وارد شده و به صورت دورانی حرکت می کند. همچنان که بافت های برش های عرضی به بافت های عمیق لایه میانی پوست وارد می شود، صدای خرچ خرچ مانندی نیز شنیده می شود.
- سپس سوزن 90 درجه چرخیده و دوباره به صورت دورانی به بافت های زیرپوستی اسکار وارد می شود.
- سوزن با دقت از پوست خارج می شود تا از خونریزی های شدید جلوگیری شود.
- ناحیه محل درمان چند دقیقه فشار داده می شود.
مراقبت های بعد از سابسیژن
بلافاصله بعد از سابسیژن:
- اعمال فشار و یخ به محل عمل برای کاهش خطر خونریزی لازم است.
- ممکن است نواحی کبود و ورم کرده با کرم های مخصوصی پوشانده شوند.
- برخی از پزشکان برای پیشگیری از عفونت و التهاب، آنتی بیوتیک تجویز می کنند.
تعداد جلسات سابسیژن مورد نیاز
قابلیت کلاژن سازی پوست هر بیمار با دیگری متفاوت است. تعداد جلسات سابسیژن مورد نیاز برای اصلاح جای زخم بستگی به نوع محل و شدت جای زخم و شدت درمان دارد.
اغلب بیماران با جای اسکار متوسط به 3 تا 6 جلسه درمان نیاز دارند. حداقل یک ماه فاصله بین هر جلسه درمانی باید وجود داشته باشد.
عوارض سابسیژن چیست؟
خطرات و عوارض سابسیژن می تواند شامل موارد زیر شود:
- هماتوم در اثر خونریزی (هماتوم های کوچک طبیعی است)
- درد و ناراحتی در محل درمان
- اسکارهای هایپرتروفیک (5 تا 10%) یا کلوئید که بیشتر در پوست اطراف چشم، لب ها و بالای لب و بین ابرو ها اتفاق می افتد.
- عفونت که عمدتاً به شکل آکنه های پاپول و پسچول ظاهر می شوند.
- التهاب هایپر پیگمانته موقتی (حتماً از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.)
- کاهش سرعت بهبود جای زخم
- آسیب به اعصاب یا رگ های خونی
لازم به ذکر است برخی از این عوارض بعد از هر عملی طبیعی بوده و موقتی است و رفع می باشد و برخی از آنها در صورت مهارت پزشک احتمال بسیار کمی برای وقوع دارند.
درمان های ترکیبی با سابسیژن
سابسیژن به عنوان یک درمان جای جوش می تواند با روش های زیر به صورت مؤثری ترکیب شود:
- رتینوئیدهای پوستی
- میکرونیدلینگ که عمدتاً یک روز بعد از سابسیژن انجام می شود. (درباره میکرونیدلینگ در این لینک بخوانید)
- لایه برداری شیمیایی مانند اعمال 15% اسید تریکلوراتیک هر 4 هفته یک بار
- لیزر فراکشنال
شما می توانید درباره عوارض و مزایای هر یک از روش های فوق در وبسایت پوست پدیا (www.poostpedia.com)، مرجع مشاوره بیماری های پوست و مو و زیبایی، جواب سؤالات خود را پیدا کنید.
