معرفی شهر زیبا و باشکوه بستک

منطقه پرزوئیه در شمال بستک و حد فاصل استان های هرمزگان و فارس واقع شده است که پس از طی مراحل و تشریفات قانونی به عنوان منطقه حفاظت شده مشترک این استان ها به ثبت رسیده است. شایان ذکر است بخشی از منطقه پرزوئیه با منطقه حفاظت شده هرمود در لارستان فارس همپوشانی دارد. این منطقه دارای وسعت حدود ۱۲۰ هزار هکتار بوده که ۷۵ درصد آن را اراضی کوهستانی، صخره های مارنی، بریدگی های پی در پی، پرتگاه ها و دره های عمیق و دامنه های شیب دار تشکیل می دهد. این منطقه دارای طول حداکثر حدود ۷۵ کیلومتر و عرض ۲۵ کیلومتر است. روستاهای هرمود میرخو، پیرحاج عبدالرباب، گشان، چاه سرمه، گابری، بدخ، بیسه، انوه، فاریاب سنگویه، برکه پوزه، هرمود و کرمستج از روستاهای واقع شده در حوالی این منطقه است.این زیستگاه دارای تنوع زیستی متفاوتی بوده که جبیر، قوچ و میش، کل و بز، کفتار، روباه، خرگوش، گراز، کرکس، قرقی، تیهو، کبک، بلبل خرما، کبوتر چاهی و شبگرد از جمله حیوانات و پرندگان منطقه پرزوئیه را تشکیل می دهد. این منطقه به دلیل دامنه تغییرات زیاد از تنوع زیستی و پوشش گیاهی بسیار مناسبی برخوردار است که سبب شده تنوع زیستی گوناگونی در این منطقه شکل گیرد. کوه پردی با ارتفاع ۲ هزار و ۲۱۶ متر از بلندترین قله های منطقه پرزوئیه بوده و دشت های مهم این منطقه شامل دشت دهنگ و فتویه است. کوه پردی باارتفاع ۲۲۱۶متر درمنطقه پرزوئیه از توابع بستک که در شمال بستک و حد فاصل استان های هرمزگان و فارس واقع شده است.در سال ۱۳۸۷ به عنوان منطقه حفاظت شده پیشنهاد و طبق مصوبه ۳۵۴در تاریخ ۱۴/۹/۸۹ به عنوان منطقه حفاظت شده پرزوئیه آگهی رسمی گردید.

موقعیت عمومی منطقه بنگله کریکی

منطقه پرزوئیه درشمال شهرستان بستک، حد فاصل استان هرمزگان و استان فارس قرار دارد بخش جنوبی در حوزه سیاسی شهرستان بستک از توابع استان هرمزگان و بخش شمالی در حوزه سیاسی شهرستان لار از توابع استان فارس می باشد .وسعت منطقه:۱۲۳۱۰۱ هکتار ویژگی و سیمای عمومی منطقه(شامل وضعیت توپوگرافی،چشم انداز، پوشش گیاهی و گونه های شاخص گیاهی، وضعیت عمومی حیات وحش و گونه های شاخص و کریدور ها)منطقه پرزوئیه بین مختصات جغرافیایی N2716 الی N2733 عرض شمالی و E5410 الی E5458 طول شرقی واقع شده است. دارای حداکثر طول در حدود ۷۵ کیلومتر و عرض ۲۵ کیلومتر می باشد . نام پرزوئیه(Parzoyeh) برگرفته شده از نام کوه پردی می باشد که در بین مردم منطقه به کوه پرزوئیه معروف است .بیش از ۷۵ درصد مساحت منطقه را اراضی کوهستانی، صخره های مارنی، بریدگی های پی در پی، پرتگاه ها و دره های عمیق و دامنه های شیبداری تشکیل می دهند. در داخل منطقه، بعضاً در حد فاصل ارتفاعات تپه ماهور هایی با شیب ملایمتر وجود دارند. در بخش جنوبی و بخش هایی از شمال منطقه ، دشت های مشجر و تنکی وجود دارد. غالب روستا های منطقه دراین عرصه ها اسکان یافته اند. دامنه تغییرات ارتفاعی منطقه بین ۳۷۵ و۲۲۲۵ متر از سطح دریا درنوسان است. این کمربند های ارتفاعی باعث بوجود آمدن میکروکلیما ها و زیستگاه های متفاوتی در منطقه شده اند.

وضعیت طبیعی منطقه بنگله کریکی

سیمای کلی منطقه را اراضی پرعارضه وکوهستانی تشکیل می دهند. دشتهای شمالی وجنوبی حوزه وفواصل بین ارتفاعات رانیزتپه ماهورهای کم شیب فراگرفته است . کوه پردی با ۲۲۱۶ مترارتفاع، بلندترین قله این تشکیلات است. این منطقه از نظر ساختار زمین شناسی در واحد زاگرس چین خورده واقع شده و در حقیقت دنباله چین و شکن های منظم رشته کوه زاگرس جنوبی بوده و از تعدادی رشته کوه با قلل نه چندان مرتفع تشکیل شده است . این کوه عبارتند از : کوه بادینی(Badini) در شمال شرقی ، کوه نمک با ارتفاع ۲۰۱۱ متر در شمال ، کوه سیاه با بیشترین ارتفاع (۲۲۲۵ متر )در شرق ، کوه گتـه و کوه گچ در جنوب و حنوب شرقی ، کوه بر و کوه سیاه در مرکز منطقه و کوه پردی در ضلع غربی منطقه .از مهمترین دشتهای منطقه میتوان به دشت دهنگ و دشت فتوئیه نام برد .با توجه به گسترش زیاد تشکیلات هرمز که به صورت گنبد های نمکی رخ نموده اند. قسمت اعظمی از خاک وآب منطقه شوربوده وخاکهای سدیمی وسولون چاک پهنه وسیعی ازآنرا پوشانده است ازاین رو روستاهای گوشه وکنار ازطریق آب انبارهای سنتی به جمع آوری آب باران پرداخته وبه مصرف شرب می رسانند.

اقیلم منطقه بنگله کریکی

اقلیــم حاکم برمنطقه گرم وخشک بوده بیشتر ایام سال دارای هوای گرم و خشک می باشد . میانگین سالانه درجه حرارت در آن ۲۷ درجه سانتیگراد است . موسم بارندگی عمدتاً زمستان و خصوصا ً ماههای دی وبهمن می باشد. به هنگام بارش، آبراهه های دامنه شمالی ارتفاعات مرکزی منطقه، رودخانه بنگره وآبراهه های دامنه ارتفاعات مرکزی منطقه، رودخانه شور راتغذیه می کنند.

پوشش گیاهی منطقه بنگله کریکی

جامعه گیاهی این منطقه ازطیف متفاوتی از گونه های گرمسیری وسردسیری دربخشهای دشتی وکوهپایه ای میانبند وارتفاعات برخوردارمی باشد ازاین رو واجد تنوع گیاهی بسیار بالایی است. این تنوع قبل از هر چیز مدیون تغییرات ارتفاعی و به تبع شرایط اقلیمی است. به همین دلیل مجموعه ای از درختان و درختچه ها و گیاهان گرمسیری با خاستگاه خلیج عمانی و گونه های گرمسیری ایران _ تورانی را در یکجا در خود جمع کرده است. در ارتفاعات کوه بر و کوه سیاه پوشش گیاهی به صورت جنگل و بیشه زار با تراکم مناسبی وجود دارد .درگستره دشتها تادامنه های کم ارتفاع عناصر خلیج عمانی با تشکیل جامعه چیره کنارZiziphusspinachirsti، کهور Prosopis .sp و آکاسیا تورتیلیس Acacia tortilisبخوبی خودرا نشان داده اند. استبرقCalitropisprocera ، گزTamarix.sp ، گیشدرPeriplocaaphylla ، فرفیونEphorbia l.، و…. ازدیگر گیاهان همراه این تیپ می باشند. دومین تیپ گیـاهی منطقه راتیپ میانبند تشکیل می دهد که به گونه های غالب قیچZygophyllumeurypterum ، ناترکDodonea viscose ، آویشنZataria .sp انجیر Ficusjohamisگون Astragalus.spاختصاص دارد . ازدیگر ترکیبات این تیپ می توان به گونه های بادامکAmygdaluslycioides، شکرتیغالEchinops sp.، پنیرکMalva l.، درمنه دشتی Artemisia sp. ، ریش بز Ephedra procera ، ترشکRumex sp. و… اشاره کرد.تیپ نهایی که درارتفاعات مشهوداست به گونه های با آبنوسDiospyrusebenum ، انواع گونEbenus l. ونیز بنهPistaciaatlantica، کیکمmonspessulanumAcerبادام کوهیAmygdalusscoparia واجتماعات باشکوه ارس Juniperusexcelsa اختصاص دارد . ازدیگرعناصر این تیپ گیاهی می توان مور خوش Zhumeriamajda ، مورتلخTeucriumorientale l.، آنقوزه Ferula l.، ریش بز Ephedra procera ، تنگرسAmygdaluslycioidesرانام برد.

حیات وحش منطقه بنگله کریکی

منطقه شکار ممنوع پرزوئیه باتوجـه به توپوگرافی خاص خود که از دشتها ، دامنه ها ، تپه ماهورها ، دره ها و ارتفاعات صخره ای تشکیل شده ، زیستگاههای مختلفی رابرای حیات وحش فراهم کرده است . تنوع زیستی آن به گونه ای است که هم می توان گونه های دشت زی نظیر جبیرGazelladorcasرا دید وهم گونه های کوه زی قوچ ومیشOvissp، کل وبز Capra aegagrusرامشاهده کرد. ازسایر گونه های این منطقه می توان از کفتارHyaena h.، شغالcanisaureus، روباه معمولیVulpes v.، تشیHystrixindica، خرگوشLepuscapensis وگراز Susscoroaنام برد.تنوع پرندگان خشکزی منطقه نیز حائز اهمیت است . انواع پرندگان بزرگ شکاری حمایت شده نظیر کرکس ، دال سیاه ، قرقی ، انواع پرندگان قابل شکار همچون تیهو AmmoperdixGriseogularis ، کبکAlectorischukar، بلبل خرما Pycnonotusleucotis ، کبوتر چاهیColumbalivia ، شبگرد دشتیCaprimulgusaegyptius، چکاوک کاکلی Galeridacristata، زنبور خورمعمولیMeropsapiastarو … دراین منطقه بسرمی برند.

جاذبه های اکوتوریستی منطقه بنگله کریکی

وجود تنوع زیستی گیاهی و جانوری به همراه ارزشهای زیبا شناسی و همچنین تعدیل هوا در ارتفاعات باعث ایجاد شرایط مطلوب برای صنعت گردشگری و بهره گیری بهینه از استعداد و ارزش های منطقه شده است که با برنامه ریزی همه جانبه و همسو با خواسته های گردش می توان از قابلیت های منطقه استفاده نمود .

خانه بنی عباس

خانه بنی عباس واقع در شهر بستک در بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان، یکی از آثارهای تاریخی و از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است. خانه بنی عباسی در قسمت شرقی شهر بستک جنب حمام خانی واقع شده است. این ساختمان در حدود ۱۱۰ _ ۱۰۰ سال قبل توسط بزرگان بستکی (حاکمان وقت) ساخته شده است، ومعماران سازندهٔ بنا، معماران بستکی بوده أند. این خانه در اصل سه طبقه بوده که طبقات فوقانی آن بر أثر زلزله خراب گشته است. بنا در حدود ۲۰۰ تا ۲۱۰ أتاق داشته و از سه قسمت مجزا از هم تشکیل می شد که هر قسمت دارای حیاط و متعلقات کامل بود.

کاربرد بنای خانه بنی عباس

این ساختمان، هم محل سکونت خانواده بود وهم قسمتی از آن برای رسیدگی به امور روز مره مردم استفاده می شد، ومسائلی را در خصوص شهر ومردم ومناطق اطراف حل وفصل می کردند. درب اصلی ورودی وخروجی قلعه در ضلع جنوبی بنا واقع شده، در دوطرف در ورودی، دو برج موجود بوده که ارتفاع آن از سه طبقهٔ ساختمان بیشتر بوده است. زیر بنای این عمارت، زمینی است در حدود ۴۵۰۰ متر مربع که دیوار بلندی گرداگرد آن را احاطه کرده و از بیرون ساختمان وبنا، منفرد به نظر می رسد در حالی که از درون شامل سه قسمت ابتدایی، میانی وانتهایی می باشد. قسمت ابتدایی که خود دارای حیاط واتاق های متعدد مورد نیاز بوده، محل حکومتی و اداری محسوب می شد و دو قسمت دیگر بالوازم کامل از جمله حوض و آب انبار (برکه)، مختص سکونت اعضای خانواده بود. وجود پنجره های مشبک چوبی وفلزی پیچ در پیچ وگچبری ها نه تنهابر زیبایی وجذابی بنا افزوده بلکه خود منظری برای ساکنین خانه بود است. اتاق ها وتالارهای بزرگ این بنا دارای درب های چوبی متعددی بوده که اغلب دو جداره أند. یعنی عرض دیوارها دارای دو در بوده، یکی در ابتدا ویکی در انتهای عرضی دیوار.

تالار آینه خانه بنی عباس

وجود اتاق ها وتالارها آینه، یکی دیگر از زیبایی های این بنا بوده است. آینه کاری هایی که در تمام قسمت های تالار اعم از دیوارهای بدنه وسقف، به کار رفته أند. نقوش تزئینی گل و بته، پرندگان، درختان سرو و دیگر نقش ها، زیبایی وظرافت خاصی به تالار می بخشند. این معماری و تزئینات نشان می دهد در زمان قاجار که زمان ساخت این بنا بوده است معماران چگونه می کوشیدند، با به کارگیری حجم های گوناگون بر زیبایی بنا بیفزایند، آینه های به کار رفته در اندازه ها و اشکال گوناگون نور تابیده را با پرتوهای متعدد انعکاس داده به طوری که حتی با یک چراغ، روشنایی کل اتاق تأمین می شده است وبر زیبایی وجلوهٔ درونی بنا می افزایند. سبک معماری این گونه بناها بیشتر از نوع درون گرا است. چرا که هر گونه تزئینات، درون اتاق ها وتالارهای داخلی دیده می شود، اما بر روی دیوارهای خارجی وقسمت های بیرونی بنا هیچ گونه آثاری وجود ندارد.سوانع طبیعی مانند زلزله و بویژه باران های سیل آسا أثری از برج و باروهای نگهبانی که روزگاری نگهبانان بر بالای آن پاسداری می دادند، باقی نگذاشته است. قبلاً در هر طبقه دو اتاق آینه کاری وجود داشت که این روزه فقط یک تالار آینه کاری باقی مانده است.

مصالح ساختمان خانه بنی عباس

مصالح به کار رفته علاوه بر چوب و سنگ از خشت خام بوده و تقریباً تمام بنا از خشت می باشد. پهنای دیوارهای این عمارت در بعضی از قسمت ها از ۹ تا ۱۲ خشت می باشد. این بنا به تدریج ساخته شده است یعنی ابتدا طبقهٔ اول وبعد از چند سال طبقهٔ دوم وسپس بعد از گذشت چند سال طبقهٔ سوم، که در حال حاضر قسمت های زیادی از این بنا ویران گردیده است.

معرفی شهر زیبای منوجان