شمارش معکوس برای پخش «خندوانه»

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از روزنامه صبح نو، رامبد جوان از آن دسته چهره هایی است که کارش را با تلویزیون شروع کرد و مبدأ شهرتش هم همان بود. هرچند که او هم مانند بسیاری دیگر به مرور به سمت سینما متمایل و عمده فعالیت اش متمرکز در آن شد اما هیچ وقت تلویزیون را رها نکرد. او محدود به بازیگری نشد

. رامبدجوان قبل از «خندوانه» هم یک بار دیگر جریان ساز بوده است. جوان هرچند شهرتش با سریال موفق وخاطره ساز «خانه سبز» بود اما او در سال1380 مجموعه «گمگشته» را برای پخش در ماه رمضان ساخت. «گمگشته» را می توان آغازگر جریان سریال سازی برای ماه رمضان دانست. او در ادامه چند سریال دیگر هم برای سیما ساخت که البته هیچ کدام موفقیت «گمگشته» را کسب نکرد. جوان چندسالی را بی سروصدا بود تا اینکه در سال88 «پسرآدم، دخترحوا» را برای سینما ساخت. این فیلم با استقبال مواجه شد و بلافاصله سال بعد فیلم موفق دیگرش یعنی «ورود آقایان ممنوع» را کارگردانی کرد. و این آخرین تجربه کارگردانی رامبد تا حدود پنج سال بعد شد.

محبوب و دوست داشتنی

چندماهی از روی آنتن رفتن شبکه نسیم گذشته بود. رامبد جوان طرحی را که سال ها قبل به شبکه دیگری ارائه داده ولی بی نتیجه مانده بود، را به این شبکه ارائه کرد. «خندوانه» با هدف ایجاد خنده در مخاطب و با تحقیق روی تعداد زیادی مقاله در این زمینه وارد تولید شد. «خندوانه» به صورت شبانه برای چندماه از شبکه نسیم پخش شد و توانست خروجی موفقی داشته باشد. اما شروع اوج آن با فصل دوم بود. این فصل کیفیت بهتری داشت و برگ برنده ای به نام جناب خان را رو کرد. اعجوبه ای به نام محمد بحرانی، شخصیتی عروسکی را در مقابل دوربین آورد که به سرعت محبوب میلیون ها ایرانی شد. آقای بحرانی توانایی اش در آواز را با استعدادش در طنازی ترکیب کرده بود. جناب خان به محبوبیتی رسید که بسیاری از سلبریتی ها کیلومترها با آن فاصله داشتند. فصل های بعدی هم هرکدام با نقاط ضعف و قوت به روی آنتن رفتند. ادابازی، لباهنگ و خنداننده شو از بخش های مشهور فصول مختلف «خندوانه» بودند.

سختی ها و حواشی

اصولاً ساخت برنامه با حضور تماشاچی کار سختی است. حالا اگر آن برنامه روزبه روز مشهورتر بشود، کار دشوارتر هم خواهد شد. ساخت «خندوانه» آنقدری دردسر داشت که رامبدجوان چندسالی کارگردانی را کناربگذارد. برنامه ای مانند «خندوانه» سختی های خودش را دارد. استودیوی مناسب، ساخت آیتم، هماهنگی مهمان، هماهنگی تماشاچی، رساندن به موقع به پخش و هزارویک مشکل دیگر باعث می شود تولید برنامه ای مثل «خندوانه» واقعاً دشوار باشد. البته هیچ کدام از این ها دلیل و توجیهی برای وجود کاستی ها نیست. «خندوانه» در فصل های پایانی دچار تلورانس در کیفیت شده بود. اما به هرحال پایه جذب مخاطبان برنامه به قدری مستحکم بود که حتی در این شرایط هم «خندوانه» موفق باشد.

تاکید سازندگان بر ادامه «خندوانه»

چندی پیش تهیه کننده این برنامه اعلام کرد فصل جدید بنابر توافق با شبکه نسیم پس از محرم و صفر روی آنتن می رود. سیدعلی احمدی قبلاً هم در یادداشت خودش نوشته بود: «ما اصرار داریم بین فصول «خندوانه» قسمت هایی از فصل های گذشته اش بازپخش نشود و آن زمانی که تلویزیون قسمت هایی از برنامه قبلی را پخش می کرد ما همیشه نسبت به آن اعتراض داشتیم چرا که در فضای مجازی به اندازه کافی تکه هایی از این برنامه وجود دارد و مخاطب باید از این ماجرا کمی فاصله بگیرد.»

اما رامبد جوان هم دربرابر این مساله ساکت نماند و گفت: این شایعات بی اساس و بی مبنا هستند و این مطالب مهاجرت و ساخته نشدن «خندوانه» هفتم هم به دنبال موج سازی های عوام فریبی دیگر است.چرا این فرض به وجود آمده که ما مهاجرت کردیم و دیگر هم «خندوانه» نمی سازیم؟» مجری و کارگردان این برنامه تلویزیونی درباره شروعِ «خندوانه» جدید،گفت: «مقدمات کار و پیش تولید شروع شده و زمان شروع الان معلوم نیست. اما بعید می دانم بلافاصله بعد از محرم و صفر، «خندوانه» هفتم آغاز شود.»

آبروداری کنید

کرونا همچنان باقی است و بی رحمانه رفتار می کند. از طرفی مسوولان بهداشت جهانی گفته اند فعلاً وضعیت مشخصی درباره نابودی یا کنترل کامل این بیماری وجود ندارد و مردم جهان باید به زندگی با آن عادت کنند. تکلیف چیست؟ رسانه محتوا می خواهد و مخاطب سرگرمی. آن هم اگر محتوایی مثل «خندوانه» باشد که برای مخاطب به جز سرگرمی، دلگرمی هم است. در این ماه های سخت کرونا و فشار عجیب اقتصادی بر مردم، یکی از کارکردهای رسانه در کنار ترسیم وضعیت موجود و مطالبه از مسوولان، ایجاد فضایی مفرح و با نشاط است. مخاطب خسته از مشکلات روزمره وقتی به خانه می آید دوست دارد ساعتی در کنار خانواده مقابل تلویزیون بنشیند و مشکلاتش را موقتاً فراموش کند. انرژی و روحیه بگیرد. احتمالاً در بین تمام برنامه های تلویزیون بهترین گزینه همین برنامه باشد. فرم و قالب «خندوانه» به شکلی است که می تواند حال مخاطب ایرانی را دگرگون کند. اما دو نکته را نباید فراموش کرد. به هرحال کرونا یک واقعیت است. نباید از آن ترسید ولی باید در مقابل اش احتیاط جدی کرد. «خندوانه» با حضور تماشاچی معنا پیدا می کند اما قاعدتاً می شود در یک لوکیشن بزرگ و با تعداد محدودی تماشاچی این فصل را به روی آنتن برد.

رعایت فاصله اجتماعی در این برنامه شدنی است. اگر این مورد که مهم ترین مساله در پیشگیری از بیماری است، رعایت شود سایر پروتکل های بهداشتی شدنی است. اما اگر از کرونا بگذریم مورد بعدی کیفیت برنامه است. با تمام اوصاف و تعاریفی که از «خندوانه» شد، این برنامه در مقاطعی دچار افت کیفیت شده است. حالا به خاطر کم انرژی بودن رامبد یا هرچیز دیگر. حالا که قرار است دوباره «خندوانه» تولید شود باید نهایت حساسیت برای حفظ کیفیت برنامه صورت پذیرد. «خندوانه» یک برند مشهور است. برندی که آبروی تلویزیون و رامبد است. که نباید به یک برنامه تکراری تبدیل شود.