وسایل نقلیه بسیاری مجهز به سیستم تعلیق بادی هستند، از جمله اتوبوس، وسایل نقلیه زباله، وسایل حمل بار و تانکر. در یک خودرو با سیستم تعلیق بادی، هوای فنر لاستیکی (که به کیسه هوا نیز معروف است) از طریق کمپرسور هوای خودرو و سیستم ذخیره سازی هوا تامین می شود. اینها جای فنرهای معمول را در هر چرخ یا محور می گیرند و بدون توجه به وزن و یا حرکت اتوموبیل ، به طور خودکار ارتفاع را ثابت نگه می دارد.
سیستم تعلیق بادی | سیستم تعلیق سفت و سخت |
در این سیستم از فنرهای هوا یا دمنده هوا استفاده می شود | در این سیستم از فنر برگ یا فنر کویل یا هر دو استفاده می شود. |
در سیستم تعلیق هوا انحراف چرخ توسط دستگاه های کنترل خودکار کنترل می شود. | در این سیستم هیچ دستگاه کنترل خودکار وجود ندارد. |
افزایش راحتی سواری و کاهش سطح سر و صدا. | راحتی سواری در مقایسه با سیستم تعلیق بادی کمتر است. |
تغییر ارتفاع فنر بین شرایط باردار و بدون بار در مقایسه با فنر های معمولی بسیار کمتر است. | تغییر ارتفاع فنر در مقایسه با سیستم تعلیق بادی بیشتر است. |
سختی سیستم با افزایش انحراف افزایش می یابد. | سختی سیستم با افزایش انحراف کاهش می یابد. |
کاربرد: اتوبوس ولوو ، اتومبیل های لوکس | کاربرد: وسایل نقلیه سنگین و متوسط ، خودروهای سواری و غیره. |
کاهش خستگی راننده و سرنشین. | خستگی بیشتر راننده و سرنشین در مقایسه با سیستم تعلیق بادی. |
شامل کمپرسور ، مخزن ، دریچه تسطیح ، چشمه های هوا یا دمنده هوا و غیره است. | شامل فنر برگ ، فنر کویل ، ضربه گیر ، اتصال بند ، براکت و غیره می باشد. |
تعلیق بادی بدون شک می‌تواند به افزایش راحتی سواری کمک کند؛ به‌عنوان مثال با پایین آوردن ارتفاع سواری باعث می شود ورود و خروج از خودرو شاسی بلند راحت‌تر شده و در سرعت‌های بالا درگ را کاهش دهد. علاوه بر این با کمک این سیستم می‌توان ارتفاع سواری را برای استفاده عادی افزایش داد یا حتی فاصله کف خودرو با زمین را برای رانندگی در مسیرهای خارج از جاده (آفرود) بالاتر برد و حتی می‌توان میزان سختی فنرها را برای پشتیبانی از حالت‌های مختلف رانندگی تغییر داد.
