تعهد در زندگی مشترک چه تاثیراتی دارد؟ 

پژوهش گران تایید کرده اند که تعهد مهم ترین نکته برای داشتن یک زندگی مشترک سالم و پایدار است. تعهد یعنی این که هر دو طرف بخواهند رابطه شان را در گذر زمان حفظ کنند و به آن وفادار بمانند. به عبارت دیگر متعهد بودن به رابطه یعنی این که خود و همسرمان را در آینده کنار یکدیگر ببینیم و آینده ی مشترکی را برای خودمان بسازیم.

انسان ها عموماً متعهد به رابطه ی دراز مدت با فردی می شوند که عاشقش هستند. هرچند ارائه ی تعریفی دقیق از این تعهد عاشقانه دشوار است، کارشناسان متفق القول اند که این تعهد با احساسات مثبت به طرف مقابل و تمایل برای زندگی کردن با او تا آخر عمر ارتباط دارد.

عشق اصطلاحی کلی است که معنای آن در رابطه های بلندمدت و پس از سال ها زندگی زناشویی تغییر می کند. عشق مفهومی کاملاً ذهنی و درونی است. واکنش هایی فیزیولوژیک، مانند داشتن انرژی و انگیزه ی بیشتر، در مراحل آغازین رابطه های عاشقانه برانگیخته می شود که مردم آن را به “عشق” تعبیر می کنند. اما این واکنش های فیزیولوژیک و برانگیختگی به مرور زمان کمرنگ می شود و معنا و حس عشق در گذر زمان تغییر می کند. در این میان تعهد و وفاداری بخش ثابتی از پویایی عشق جاودانی است.

رابطه همسری، مثلثی است که هر زاویه آن نامی دارد:

1 - صمیمیت

صمیمیت بین همسران به معنای رابطه نزدیک فکری، درک متقابل، همدلی، غمخواری، دریافت و ارائه عاطفی، در میان نهادن رازهای زندگی، روی هم حساب کردن و داشتن تجربه خوشایند مشترک است.
2 - اشتیاق
اشتیاق عمدتاً مبتنی بر غریزه است و شامل بعد جسمی و جذابیت های جنسی می شود. هر انسانی می خواهد با غیرهمجنس خود زندگی مشترک داشته باشد و این نیاز حتی در دوران کهنسالی که روابط جنسی کمرنگ می شود ادامه می یابد. این اشتیاق، لازمه زندگی مشترک است.
3 - تعهد
تعهد مبتنی بر احساس مسؤولیت متقابل همسران برای با هم بودن، مراقبت از همدیگر و وفاداری نسبت به همدیگر است.

عوامل تاثیر گذار بر تعهد زناشویی

ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﻲ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﺮدي، زوﺟﻲ و ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺑﺴﻴﺎري ﺑﺮ ﺗﻌﻬﺪ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ می ﮔﺬارﻧﺪ. در ﻣﻴﺎن ﻋﻮاﻣﻞ زوﺟﻲ، ﺗﻌﺎرض ﻣﻴﺎن زوﺟﻴﻦ، رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و ﻋشق، از منابع مهم تاثیر گذار بر تعهد است. در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺑﻌﻀﻲ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ روان دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ روي ﺗﻌﻬﺪ زوج ﻫﺎ ﺗﺎﺛﻴﺮ گذار باشند. این عوامل کلی تر بوده و به نوعی خود در ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪه ي ﻋﻮاﻣﻞ دﻳﮕﺮ زوﺟﻲ اﺳﺖ. در ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ، می توان به الگوی تعاملی مناسب زوجین اشاره کرد که یکی از عواملی است که بر تعهد زناشویی تاثیر می گذارد. الگوی ارتباطی، روش های برقراری تعامل در روابط زوجین و چگونگی برخورد با تعارض است.

عامل صمیمیت در تعهد زناشویی

صمیمیت یک مقوله بسیار مهم در ثبات و استحکام روابط زوج ها به شمار می رود و یکی از نیازهای زندگی زناشویی است همچنین از ویژگی های بارز یک ازدواج شاد و موفق نیز می باشد صمیمیت یک نزدیکی، تشابه و روابط شخصی عاشقانه یا هیجانی با شخص دیگر است که مستلزم شناخت و درک عمیق از فرد دیگر و همینطور بیان افکار و احساساتی است که نشانه تشابه با یکدیگر است.

صمیمیت در ازدواج با ارزش است زیرا تعهد زوجین به ثبات رابطه را محکم میکند و به طور مثبتی با سازگاری و رضایت زناشویی همراه است. در واقع تعهد زناشویی و صمیمیت بخش حیاتی یک ازدواج موفق می باشند. بدین معنا که زوجین برای خلق آینده ای مشترک تلاش میکنند و به وقت بحران و تعارض در کنار هم باقی می مانند.

تعهد در ارتباط زناشویی بطور فزاینده مربوط به تنظیم زناشویی می باشد. با زیر پا گذاشتن این عهد و پیمان، با پدیده آسیب زایی به نام خیانت زناشویی (پیمان شکنی) مواجه خواهیم شدکه مانند بسیاری از پدیده های اجتماعی، رویدادی چند بعدی می باشد و از عوامل دیگر سبک دلبستگی، خودکنترلی می باشد.

عامل سبک دلبستگی در زندگی زناشویی

سبک دلبستگی افراد یکی از مهم ترین عوامل موثر در تعاملات بین فردی خواهد بود. لاجرم سبک دلبستگی یکی از عوامل شخصی اثرگذار بر تعهد زناشویی و کم و کیف آن خواهد بود و از جمله متغیرهای است که در گزینش همسر موثر بوده و نقش تنظیم کنندهای در روابط عاشقانه و شاید مشکلات زناشویی ایجاد می کند.

تحقیقات در زمینه ی دلبستگی نشان دهنده ی این است که دلبستگی نقش مهمی را در پیوندهای بزرگسالان نظیر روابط عاشقانه و روابط زناشویی ایفا می کند.

عامل خودکنترلی در تعهد زناشویی

خودکنترلی، مراقبتی درونی است که بر اساس آن وظایف محوله انجام و رفتارهای نا هنجار و غیر معمول و غیر قانونی ترک می شود. بنابراین مهارت خودکنترلی بازتاب رشد خویشتن است برای اینکه فردی بتواند رفتارش را کنترل کند باید این نکته را که او عامل یک رفتار است را درک کند و متوجه باشد که رفتار و پیامد آن حاصل عملی است که او تا حدی می تواند بر آن کنترل داشته باشد.

تاثیر رفتار مراقبتی بر روابط عاشقانه

رفتار مراقبتی، رفتاری است که با هدف فراهم کردن حمایت و پشتیبانی از افراد نیازمند به کمک برای مدتی طولانی یا به طور موقت انجام می شود تا علاوه بر اینکه باعث کاهش احساس رنج در آنها می شود، در مقابل آسیب نیز از آنها حمایت و به رشد و تحول شان کمک کند. افراد زمانی که رشد می یابند، از مراقبین دوره کودکی خود به عنوان چهره های اولیه دلبستگی چشم پوشی کرده و روابط صمیمانه خود را به خارج از خانواده نظير شریک عشقی گسترس می دهند.

رفتارهای مراقبتی در زوجین می تواند روابط عاشقانه آنها را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال زمانی که یکی از زوجین درباره نگرانی های شخصی صحبت می کند و دیگری رفتار حمایتی حمایتگر نشان می دهد، احساس بهزيستي هيجاني و خلق مثبت در فرد دريافت كننده مراقبت بلافاصله افزايش مي يابد.

کارکردهای تعهد در زندگی مشترک

غیرمنطقی است که انتظار داشته باشیم، زندگی زناشویی همواره در درازمدت رضایت بخش باشد. تعهد چسبی است که وقتی رضایت از زندگی مشترک ضعیف می شود، ارکان زندگی را کنار هم نگه می دارد. مهم ترین کارکردهای تعهد در رابطه عبارت است از:

1. تعهد بر رفتار اثر می گذارد: وقتی دو نفر در یک رابطه به هم متعهد باشند، دائماً به روش هایی برای محافظت از رابطه شان و حفظ آن در درازمدت فکر می کنند. تعهد به زندگی مشترک باعث می شود که به رفتار منفی همسرمان، واکنش هایی مثبت و سازنده نشان بدهیم.
2. تعهد راه را برای فکر کردن به گزینه های احتمالی دیگر می بندد: وقتی تصمیم خودمان را برای متعهد شدن به یک نفر می گیریم، در واقع تصمیم می گیریم که به فرد دیگری متعهد نشویم. چنین تصمیمی به معنای قطع رابطه با هر فرد دیگری به جز همسر و چشم بستن بر تمام گزینه های دیگری است که می توانستیم انتخاب کنیم، اما نکردیم.
3. تعهد موجب می شود که دوست داشته باشیم سفر زندگی مشترکمان را حتی با وجود سختی های راه ادامه دهیم: لحظات ناامیدی، کسالت، سرخوردگی، آزردگی و دیگر احساسات ناخوشایند در هر رابطه ای وجود دارد. این احساسات منفی همان جنبه ی ناخوشایند نگهداری از یک حیوان خانگی بامزه است.
4. تعهد زمینه را برای یک وابستگی ایمن فراهم می کند و اضطراب ناشی از وابستگی به دیگری را کاهش می دهد: اگر بتوانیم با آسودگی خاطر و بدون نگرانی از دست دادن عشق مان به او وابسته شویم، از این رابطه ی ایمن رضایت خواهیم داشت. به علاوه وقتی مشکلی در رابطه پیش می آید، متعهد بودن به یکدیگر به زوجین کمک می کند تا رابطه شان را ترمیم کنند.