تفاوت عرضه اولیه سهام و عرضه عمومی مستقیم سهام چیست؟
اسپاتیفای، سال گذشته مدل عرضه مستقیم را به شرکت ها – حداقل شرکت های تامین مالی شده توسط صندوق های سرمایه گذاری بزرگ- معرفی کرد و اسلک، امسال برای آغاز به کار منحصر به فرد خودش از این مدل پیروی کرد.
در این مطلب، تفاوت های هر روش و معاملاتی را که یک شرکت در هنگام انتخاب هر یک از گزینه ها انجام می دهد، تفکیک می کنیم.
عرضه اولیه سهام چیست؟
به منظور ارائه یک عرضه عمومی، شرکت به طور معمول با یک یا چند شرکت تامین سرمایه جهت دریافت خدمات پذیره نویسی وارد گفتگو می شود. شرکت های تامین سرمایه، به شرکت موردنظر به شکل های مختلفی مانند مشاوره در مورد قیمت سهم و پر کردن اسناد مالی اس ای سی کمک می کنند تا برای عرضه عمومی سهامش آماده شود. این شرکت ها همچنین ارائه هایی را در قالب رودشو برگزار می کنند تا موجی از هیجان و یک بازار عمومی برای فروش سهام شرکت مزبور ایجاد کنند که سرانجام با نهایی شدن قیمت عرضه اولیه سهام اوج می گیرد.
برای اوبر که در ماه می، عرضه اولیه عمومی سهامش را آغاز کرد این رودشو شامل قطب های مهم مالی در سراسر جهان از جمله لندن بود. در آنجا مدیر عامل اوبر، دارا خسروشاهی برای بیش از ۱۰۰سرمایه گذار درباره آینده اوبر، برنامه های این شرکت برای گسترش سرویس تحویل غذا و حوزه های جدید تجارت صحبت کرد. در روز عرضه عمومی سهام این شرکت، قیمت نهایی هر سهم 45 دلار و شرکت در مجموع 8.1 میلیارد دلار سرمایه جذب کرد.
اگرچه شرکتها می توانند با روش عرضه اولیه سهام، از طیف بیشتری از سرمایه گذاران بهره ببرند، اما هنوز خطرات عدم افزایش سرمایه مورد نیاز وجود دارد. علاوه بر این، استفاده از خدمات پذیره نویسی می تواند پرهزینه باشد – به طور عادی، شرکت های تامین سرمایه ۵ تا ۸ درصد سرمایه جذب شده در مدت عرضه عمومی را از آن خود می کنند.
اطلاعات جامع و کامل درباره ی عرضه اولیهعرضه مستقیم چیست؟
در یک عرضه مستقیم (که به عنوان عرضه عمومی مستقیم نیز شناخته می شود)، شرکت به جای صدور سهام جدید و جذب سرمایه جدید، سهام موجود را منتشر می کند. این امر نیاز به یک رودشو یا شرکت های ارائه دهنده خدمات پذیره نویسی را از بین می برد و باعث صرفه جویی در وقت و هزینه شرکت می شود.
از منظر تاریخی، این روش در درجه اول توسط کسب و کارهای كوچك آگاه به بودجه مورد استفاده قرار گرفته است كه به دنبال جلوگیری از افزایش هزینه های مرتبط با عرضه اولیه سهام های سنتی بودند.
با این حال، اسپاتیفای، آن تجربه گذشته را به چالش كشید. این سرویس پخش مستقیم موسیقی با ریسک اینکه تقاضا و اشتیاق سرمایه گذار محض، باعث عدم سقوط قیمت سهام آن در غیاب یک شرکت تامین سرمایه می شود، نشان داد که کسب و کارهای بزرگ نیز کاندیداهای شایسته ای برای عرضه مستقیم هستند. درعوض، شرکت برای مهیا ساختن عرضه مستقیم خود، چندین مشاور را با هزینه ثابتی استخدام کرد و هزینه های آن ناشی از آن پایین آمد.
علاوه بر این، این روش به سهامداران این فرصت را می دهد که به محض عرضه عمومی، بدون گذراندن دوره مشخصی که آن را هنگام عرضه اولیه تجربه می کردند، سهام خود را در شرکت بفروشند. این روش همچنین می تواند منجر به جلوگیری از رقیق شدن سهام که معمولا موقع انتشار سهام جدید اتفاق می افتد، شود.
اما، خطراتی مرتبط با حذف کارگزاران پذیره نویسی و دوره های زمانی لاک آپ[5] که مانع از اشباع شدن بازار سهام و کاهش قیمت آن میشود، وجود دارد. بدون واسطه، هیچ تضمینی مبنی بر فروش سهام وجود ندارد و محافظت در برابر نوسانات می تواند دشوارتر باشد.
به منظور کاهش برخی از خطرات، شرکت هایی مانند اسپاتیفای به معاملات ثانویه روی آورده اند. معاملات ثانویه به سهامداران این فرصت را می دهد که سهام خود را قبل از یک عرضه مستقیم بفروشند و سطح کشف قیمتی را تدارک ببینند که این امر می تواند نوسانات بازار اولیه را کاهش دهد.
