مخراج کاری یا جواهر نگاری یا نگین کاری یعنی قرار دادن قطعه سنگی در داخل فلز و این کار چسباندن سنگ نیست بلکه نوعی از سوارکاری سنگها میباشد.سنگهای مختلفی برای مخراجکاری استفاده میشود ، از برلیان و زمرد و یاقوت و نگینهای مصنوعی و … چند سوتی تا چند گرمی برای مخراجکاری استفاده میشود.محلی که قرار است سنگ روی آن قرار گیرد علاوه بر این که باید جایی برای قرار گرفتن داشته باشد باید به لحاظ عمق هم باید مناسب باشد تا بتوان نگبن را روی آن مخراج کرد.اشکال و کیفیت های گوناگونی برای مخراج کردن وجود دارد که این بسته به سلیقه سفارش دهنده و مهارت مخراج کار دارد.توجه داشته باشید که نصب سنگ بر روی پایه فلزات قیمتی یکی از حساس ترین مراحل ساخت جواهرات می باشد که نیاز به تبحر و دقت بالایی دارد.در حقیقت زیبایی یک محصول تمام شده دارای سنگ بستگی زیادی به نحوه نصب گوهر که به آن مخراجکاری یا گوهرنشانی میگویند دارد.آموزش توانایی سوار کردن انواع سنگ بر روی مصنوعات فلزات قیمتی و هم چنین روش های صحیح پیاده کردن سنگ از روی کار هدف این دوره می باشد که شامل :
- آشنایی و کار با انواع ابزار مخراج کاری
- آشنایی با انواع قلم ها و کاربرد صحیح آن ها
- آموزش انواع روش های سوار کردن سنگ های ریز به صورت قلم خور ،چنگی ، ریلی و کاسه ای
- آموزش انواع روش های سوارکردن سنگ های درشت به صورت دیواره ای، چنگی و نبشی
- روش های setting سنگ به صورت flower ،invisible ، pave
- آشنایی با روش Micro setting
- بررسی درجه سختی سنگ ها ، کالیبره کردن سنگ و اطلاعات مفید راجع به سنگ های قیمتی
- روش های پرداخت کاری
تاریخچه مخراجکاری
از هزاران سال پیش ساخت زیورآلات یا ظروف تزئینی و نشاندن نگین بر روی آنها در ایران رایج بوده است.آثاری چون جام ها، کاسه ها و زیورآلاتی جواهر نشان که مربوط به دوره های مادی ها،هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان و … می باشند،گواه این امر است که هنرمندان از هزاران سال پیش در زمینه نشاندن سنگ های قیمتی و نیمه قیمتیبر روی این اشیاء تبحر داشته اند.بازمانده اصیلی از آن روزگار شاید زیورآلاتی باشد که زنان قبایل چادرنشین مختلف و زنان روستایی از آن استفاده می کردند.
در مورد سنگ ابسیدین چه میدانید؟
اغلب این زیورآلات دارای تزئیناتی زیبا از سنگ های زیبا و درخشان هستند.مخراجکاری اصلی ترین مرحله نهایی ساخت زیورآلاتی است که از تلفیق سنگ و فلز ساخته می شوند.نحوه قرار گرفتن سنگ یا نگین بر روی زیورآلات و فلزات را مخراجکاری گویند.مخراجکاری، یکی از مراحل اساسی و نهایی ساخت زیورآلات جواهرنشان است،که دقت و ظرافت در اجرای این مرحله، تاثیر به سزایی در کیفیت و قیمت نهایی جواهر خواهد داشت.نحوه قرارگیری سنگ بر روی طلا یا فلزات دیگر، روش های مختلفی دارد و به فراخور هر روش،سنگ یا جواهر خاص با تراش ویژه ای استفاده می گردد.
مخراج کاری نگین
طریقه ی قرار گرفتن نگین ها روی پایه های انگشتر یا همان مخراج کاری قسمتی از درست طراحی کردن انگشتر می باشد. که در این مقاله می خواهیم برای شما کاربران وب سایت سراج زر آن را توضیح دهیم ، با ما همراه باشید .
پایه ی چنگه ای
این پایه بیشتر جهت استفاده برای مدل هایی می باشد که یک نگین سولیتر قرار است روی آن نصب شود و توجه بیشتر سمت نگین است تا پایه.از وظایفی اصلی این پایه ها این می باشد که نگین را به خوبی نگهداری کرده و باعث شود تا نور به اندازه ی کافی روی الماس بتابد تا درخشش بیشتری داشته باشد.اگر فلز به کار رفته در پایه بیشتر باشد نگین محکم تر می ماند و هر چه کمتر باشد درخشش الماس بیشتر می شود.
پایه چنگه ای وی شکل
به پایه هایی که از بالا به شکل V هستند مدل چنگه ای وی شکل می گویند. این پایه ها بیشتر جهت استفاده برای الماس هایی که زاویه دار هستند و برشی مربعی و یا نوک الماس گلابی شکل داشته باشند نیز استفاده می شود.
پایه ی دیواره دار یا حفره ای
در این پایه یک فلز جهت نگهداری الماس دور آن قرار گرفته و یک مدل دیگر آن نیز فقط قسمتی از الماس را پوشش می دهد که این مدل را نیمه دیواره می گویند.
پایه ی کانالی
این پایه جهت استفاده برای الماس های گرد می باشد که در این مدل نگین ها به خوبی محافظت می شوند و لبه ها در معرض ضربه قرار نمی گیرند.
پایه ی سنگ فرشی
این مدل به صورتی است که در یک انگشتر الماس های ریز کنار هم قرار گرفته و به صورت سنگ فرش می باشند که در این پایه تمامی الماس ها باید به یک اندازه باشند.
پایه ی مهره ای
زمانی که الماس ها با فاصله از هم قرار دارند به آنها پایه مهره ای می گویند که در این مدل نگین ها بزرگ و برجسته می باشند.
