تشخیص سوراخ قلب نوزاد در غربالگری

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، سوراخ دهلیزی یکی از شایع ترین بیماری های قلبی در نوزادان است که برای بعضی از آنها حسابی دردسر ساز می شود. در گزارش پیشین درباره دلایل تولد نوزادان با سوراخ دهلیزی نوزاد و علائم و زمینه های آن برایتان نوشتیم. حالا در قسمت دوم گزارش سوراخ دهلیزی قلب در نوزادان، با دکتر فریدون آشنایی، فوق تخصص قلب نوزادان، درباره انواع سوراخ های بین دهلیزی، تشخیص و درمان آنها گفتگو کردیم.

انواع سوراخ بین دهلیزی قلب در نوزادان

سوراخ های بین دهلیزی سه نوع هستند و شایع ترین آنها این گونه است که سوراخ بین دهلیزی دقیقا در وسط دیواره بین دهلیزی قرار داشته باشد. به این حالت، سوراخ بین دهلیزی ثانویه می گویند که خوشبختانه بهترین فرم این نوع بیماری قلبی است چون تعدادی از این نوع سوراخ ها در صورتی که اندازه شان کوچک باشد، ممکن است خود به خود بسته شوند. نوع دیگری از این سوراخ های قلبی، سوراخ بین دهلیزی اولیه است که محل آن به سمت نوک قلب است و معمولا خود به خود بسته نمی شود. سوراخ بین دهلیزی به سمت پایه قلب، نوع دیگری از این سوراخ ها که این ها هم خود به خود بسته نمی شوند.

تشخیص سوراخ بین دهلیزی در غربالگری

علت این که نمی توان سوراخ دهلیزی قلب را در نوزادان تشخیص داد این است که همه جنین ها به طور طبیعی در دوران جنینی یک سوراخ بین دهلیزی کوچک دارند. پس وقتی برای جنین اکوی قلب انجام می شود می توانیم این سوراخ ها را ببینیم اما این سوراخ بین دهلیزی با بیشتر شدن سن جنین در انتهای بارداری و در زمان تولد بسته می شود. بنابر این با اینکه در اکوی قلب جنین سوراخ بین دهلیزی دیده می شود، اما مشخص نیست که طبیعی است یا غیر طبیعی. به همین دلیل این اختلال معمولا در غربالگری قابل تشخیص نیست و بعد از تولد تشخیص داده می شود. البته در صورتی که سوراخ بین دهلیزی از نوع اولیه باشد می توان آن را تشخیص داد اما سوراخ بین دهلیزی ثانویه را نمی شود تشخیص داد.

درمان سوراخ دهلیزی قلب در نوزادان

خوب است بدانید نوزاد ممکن است تنها سوراخ بین دهلیزی قلب داشته باشد و یا همراه با این اختلال به بیماری های قلبی مادرزادی دیگر هم دچار باشد. سوراخ دهلیزی قلب با اکوی قلب تشخیص داده می شود. اگر سوراخ بین دهلیزی کوچک و از نوع ثانویه باشد، معمولا نوزادان را فقط تحت نظر می گیریم چون بیشتر این سوراخ ها خود به خود بسته می شوند. اما اگر سوراخ بین دهلیزی از نوع اولیه و یا اندازه اش بزرگ یا متوسط باشد، معمولا بسته نمی شود. سوراخ دهلیزی ثانویه از طریق آنژیوگرافی (گذاشتن فنر) و یا جراحی بسته می شوند.
همچنین بر اساس اینکه اندازه سوراخ دهلیزی قلب چقدر است و در کجای دیواره دهلیزی قلب قرار دارد، متخصصان تصمیم می گیرند که عمل آنژیوگرافی برای نوزاد مناسب تر است یا عمل جراحی قلب.

دوران نقاهت بعد از درمان سوراخ دهلیزی

معمولا وقتی سوراخ دهلیزی قلب در نوزادان از طریق عمل جراحی یا آنژیوگرافی بسته می شود، بیشتر آنها برای همیشه بهبود پیدا می کنند.‏ تعداد زیادی از این بچه ها به دارو نیاز ندارند اما بعضی از آنها که سوراخ بین دهلیزی شان بزرگ شده باید دارو مصرف کنند. باید بدانید بچه هایی که سوراخ بین دهلیزی بزرگ دارند، مستعد سرماخوردگی های مکرر هستند. بنابر این متخصصان به پدر و مادر ها توصیه می کنند که بچه های مبتلا به این اختلال قلبی بعد از 6 ماهگی، هر سال یک بار واکسن آنفلوآنزا بزند.
عوامل ژنتیکی تا حدی در بروز سوراخ بین دهلیزی قلب در نوزادان تأثیر دارند و تعدادی از این بچه ها هم سابقه خانوادگی بیماری قلبی مادرزادی دارند. اما گاهی ممکن است بیماری قلبی مادرزادی و یا سوراخ بین دهلیزی برای اولین بار در یک خانواده مشاهده شود که می تواند به دلیل جهش ژنتیکی باشد.

پیشگیری از ابتلا به سوراخ دهلیزی قلب

تنها عاملی که تا حدودی از سوراخ بین دهلیزی در نوزادان جلگیری می کند، این است که ازدواج فامیلی انجام نشود. در موارد ازدواج فامیلی، شیوع سوراخ بین دهلیزی بیشتر است. بیشتر این بچه ها از نظر تغذیه و روش زندگی مشکل ندارند اما مشکل عمده آنها سرماخوردگی های مکرر است و امکان دارد افزایش وزنشان مناسب نباشد. هیچ منعی برای فعالیت های بدنی و ورزش ندارند و تغذیه شان مانند نوزادان و شیرخواران دیگر هست. اما غذا هایی که می خورند نباید زیاد شور باشد.