اختلال نقص توجه و بیش فعالی باعث ایجاد سوء تفاهم ها، ناامیدی ها، نگرانی ها و مشکلات مختلف در روابط نزدیک می شود اما راهکار هایی برای داشتن یک رابطه شادتر و سالم تر وجود دارد که می توانید از آن ها استفاده کنید. در این قسمت در این باره توضیح خواهیم داد.بسیاری از مبتلایان به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی، جدایی های مکرر را تجربه کرده اند و روابط اجتماعی دشواری با والدین، معلمان و همسالان خود داشته اند. برخی از رفتارهای مشکل ساز آنها، مانند دعوا یا عدم کنترل خشم، نشانه های روشنی از روابط اجتماعی، مشکل ساز آنها میباشد که تا بزرگسالی ادامه می یابد. این مسائلی هستند که باید درباره زندگی مشترک و ازدواج با فرد بیش فعال مورد توجه قرار بگیرند.
مشکلات نقص توجه و بیش فعالی از کجا نشات می گیرد؟
نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی ADHD ، معمولاً در مدیریت مهارت های اجتماعی و رشد مهارت های ارتباطی دچار نقص هستند. ممکن است، درک و تفسیر صحیح زبان بدن یا حالات چهره برای آنها مشکل باشد، که عامل بسیار مهمی در رشد مهارت های اجتماعی میباشد.در دوران کودکی؛ حواس پرتی، تکانشی، حساس بودن بیش از حد واکنشی، فردگرا بودن و فقدان خودکنترلی، میتواند در یادگیری این مهارت های اجتماعی اختلال ایجاد کند. با رسیدن به بزرگسالی، بخشی از این دانش به طور ناقص به دست آمده است و در نتیجه بر روابط اجتماعی تأثیر می گذارد.بسیاری از مبتلایان به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی، جدایی های مکرر را تجربه کرده اند.
علاوه بر این، این احتمال وجود دارد که بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه؛ در مقطعی از زندگی خود دچار نوعی انزوای اجتماعی یا طرد شده باشند، زیرا رفتارهای ناشی از ADHD به خودخواهی، بی توجهی، بی علاقگی، تنبلی یا حتی جنون یا حماقت نسبت داده شده است، به جای درک اینکه این مسئله یک مشکل مزمن مرتبط با یک اختلال است.
فقدان عزت نفس نیز عامل مهمی در ایجاد و توسعه روابط میباشد. بسیاری از مبتلایان به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی، جدایی های مکرر را تجربه کرده اند و روابط اجتماعی دشواری با والدین، معلمان و همسالان خود داشته اند. برخی از رفتارهای مشکل ساز آنها، مانند دعوا یا عدم کنترل خشم، نشانه های روشنی از روابط اجتماعی، مشکل ساز آنها میباشد که تا بزرگسالی ادامه می یابد. این مسائلی هستند که باید درباره زندگی مشترک و ازدواج با فرد بیش فعال مورد توجه قرار بگیرند.
علائم بیش فعالی در همسر
اختلال نقص توجه یا مشکل در توجه کردن به چیز های مختلف
فراموشی
مهارت های ضعیف برای نظم و ترتیب دادن به چیز های مختلف
فکر نکردن
مشکلات عاطفی
تاثیر اختلال بیش فعالی و نقص توجه ADHD بر ازدواج چیست؟
اختلال بیش فعالی باعث حواس پرتی، بی نظمی و کمبود توجه در افراد می شود که مشکلات متفاوتی را ایجاد می کند. علائم آن ممکن است به افراد و رابطه های شان آسیب وارد کند و این موضوع زمانی اتفاق می افتد که علائم هرگز به درستی تشخیص داده نشده باشند و درمان نشوند.در قسمت زیر، تمام تاثیر اختلال بیش فعالی و نقص توجه ADHD بر ازدواج را نام برده و هر کدام را توضیح داده ایم:
عدم ارتباط صحیح
فقدان مهارت های ارتباطی که در بالا به آن پرداختیم، که بخشی از آن، ناشی از نبود مهارت های اجتماعی است، می تواند در برقراری ارتباط سالم برای روابط زوجین اختلال ایجاد کند.فرد با نقص توجه – بیش فعالی ممکن است خارج از نوبت صحبت کند، که این مسئله ارتباط برقرار کردن را دشوار می سازد. این امر می تواند باعث شود که همسر شما احساس کند که چیزی که گفته بی ارزش بوده یا مهم نبوده است.
تکانشگری
فقدان تنظیم، بین انگیزه برای انجام کاری و توانایی تفکر در مورد عواقب قبل از اقدام نیز می تواند تأثیر زیادی بر ازدواج داشته باشد. این مسئله، می تواند خود را به طرق مختلفی نشان دهد به عنوان مثال، تصمیم گیری یا خرید بدون در نظر گرفتن همسر، انجام فعالیت زیاد و … از جمله موارد تاثیر اختلال بیش فعالی و نقص توجه ADHD بر ازدواج هستند.
مشکلات عملکرد اجرایی
کارکردهای اجرایی (مجموعه ای از مهارت های شناختی مانند برنامه ریزی، سازماندهی، تعیین اهداف) نیز می تواند بر روابط، تأثیر منفی بگذارد. عمدتاً این مشکلات سازماندهی و حافظه است که به ایجاد تضادها کمک می کند، زیرا عدم سازماندهی و فراموشی منجر به گم شدن کلیدها، غیبت در مناسبت ها، پرداخت قبوض فراموش شده، تکمیل نشدن یا ناتمام ماندن کار خانه می شود.این رفتارها در درازمدت می تواند باعث بی اعتمادی در شریک زندگی، نا امیدی و حتی احساس کم ارزش بودن در همسر شود. پس مشکلات عملکرد اجرایی، از موارد تاثیر اختلال بیش فعالی و نقص توجه ADHD بر ازدواج است که باید به آن توجه داشت.
واکنش بیش از حد عاطفی
فرد مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی ممکن است خیلی زود عصبانی شود که منجر به سو تفاهم های بزرگی می شود. بحث ها می تواند سریع از کنترل خارج شود به خاطر این که فرد مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی نمی تواند به آرامی راجع به مسائل صحبت کند.نقص توجه – بیش فعالی می تواند ازدواج یا رابطه شما را خراب کند اگر که تشخیص و درمان مناسب را دریافت نکنید.
روش صحیح ارتباط و زندگی با فرد بیش فعال
کشف اینکه یکی یا هر دو شریک زندگی مبتلا به بیش فعالی هستند یا نه، نقطه آغاز کار است. داروهای بیش فعالی یک روش کارآمد برای شروع درمان هستند، اما باید همراه با آن تغییرات رفتاری هم ایجاد شود. کارهایی که پس از شروع درمان انجام می دهید در حفظ روابط شما اهمیت ویژه ای دارند.بعنوان مثال اگر دچار عدم توانایی در پیگیری وظایف خود هستید که این باعث غیرقابل اعتماد بودن از دیدگاه شریک زندگی تان می شود، برای انجام وظایف خود از سیستم یادآوری گوشی یا دیگر برنامه ها می توانید بدین منظور استفاده کنید. رفتار درمانی شناختی نیز می توانند کمک کننده باشند.اگر می پرسید که در ارتباط با همسر بیش فعال باید چه کار کنیم، پاسخ شما در دل موارد زیر است:
خودتان را جای همسرتان بگذارید
اولین مرحله این است که طرف مقابل را درک کنید. شما باید خودتان را جای او بگذارید بدانید که او شرایط خاصی دارد و رفتارهایش دست خودش نیست و از مشکلی رنج می برد و در نتیجه نباید خیلی از او توقع داشته باشید. بهترین راه این است که از احساسات او جویا شوید، با او صحبت کنید و ببینید که دقیقاً مشکلش چیست و از چه چیز هایی رنج می برد تا بتوانید بهتر او را درک کنید. برای این که درک بیشتری از این موضوع داشته باشید، می توانید در مورد اختلال بیش فعالی مطالعه کنید، علائم آن ها را بشناسید و روش های رفتار با آن ها را یاد بگیرید.
به این موضوع دقت کنید که رفتار شما روی همسرتان موثر است
در زندگی مشترک و ازدواج با فرد بیش فعال؛ اجتناب از احساس راحتی در مورد اختلال بیش فعالی ADHD و توقف استفاده از آن به عنوان بهانه ای برای هر موقعیت دشواری که با آن روبرو هستید، ضروری است. اگر با فرد مبتلا به اختلال بیش فعالی زندگی می کنید؛ یعنی او بیش از هر کس دیگری زمانش را با شما سپری می کند و در نتیجه نوع رفتار و حرف های شما روی او اثر بسیار زیادی دارد. پس این موضوع را فراموش نکنید که غر نزنید، شکایت نکنید و به او احساس منفی ندهید.
شخصیت اصلی همسرتان را با علائم و رفتارهایش جدا بدانید
شما همسری دارید که شخصیتش مورد علاقه تان بوده و با او ازدواج کرده اید اما به خاطر اختلال بیش فعالی که به آن دچار است، رفتار ها و علائمی دارد که شاید شما را عصبانی کند، مثل فراموشکاری و بی توجهی . بهتر است که این علائم را با شخصیت او یکسان ندانید و بدانید که به خاطر مشکلی است که از آن رنج می برد اما شخصیت واقعی او در واقع این گونه نیست.
مسئولیت خود را بشناسید
شریک زندگی یک فرد مبتلا به ADHD؛ باید بفهمد که این اختلال چگونه است تا از سوء تفاهم در مورد رفتاری که ممکن است، داشته باشد جلوگیری کند.یکی از مهم ترین نکاتی که باید انجام دهید این است که مسئولیت خود را در زندگی بفهمید. شما به عنوان یک همسر، مسئول هستید که به همسرتان کمک کنید و در نتیجه باید به اندازه او پیگیر باشید و سعی کنید که روش های درمانی را انجام دهید و هر طور که شده برای بهبود رفتار او تلاش کنید.
جر و بحث را کنار بگذارید و با او ارتباط بگیرید
بدانید که جر و بخث با فرد بیمار یا دچار اختلال، راه به جایی نمی برد و فقط وضعیت را بدتر می کند. پس بهتر است که شروع به بهبود ارتباط خود با او کنید. سعی کنید که او را بهتر بشناسید و کار هایی را انجام دهید که او را خوشحال می کند. مشکلات او را بررسی کنید و به طور کل از جر و بحث و دعوا فاصله بگیرید؛ فضا را شاد نگه دارید و سعی کنید که بستر ارتباطی خوبی برای خودتان فراهم کنید.
شبیه به یک تیم باشید
شما باید با همسر خود شبیه به یک تیم یا گروه رفتار کنید. یعنی هر دو باید تلاش کنید، چالش ها را با یکدیگر پشت سر بگذارید و سعی کنید که به هم انگیزه بدهید. قوی باشید و در کنار هم این شرایط سخت را پشت سر بگذارید.حتی می توانید وظایف تان را تقسیم کنید و به آن پایبند باشید. هر هفته برای خودتان برنامه ریزی کنید و مسئولیت ها را مشخص کنید. شرایط را با یکدیگر ارزیابی کنید و همچنین ببینید که چه قدر پیشرفت کرده و ارتباط تان تا چه حد بهبود پیدا کرده است.