احقاق جنسی به عنوان توانایی فرد در شروع فعالیت های جنسی مورد نیاز، رد فعالیت های جنسی ناخواسته، حفظ خود از بارداری ناخواسته و بیماری های جنسی ناقل، تعریف شده است.
عبارت احقاق جنسی یا جرات ورزی جنسی به عنوان یک حس روانی/ اجتماعی نسبت به تفسیر شخصی افراد درباره نحوه ابراز وجود احساسات خود در روابط زناشویی توصیف شده است. یک تعریف دیگر برای درک مفهوم این عبارت این است که فرد در شروع فعالیت های جنسی مورد نیاز، حفظ خود از بارداری ناخواسته و بیماری های جنسی ناقل و رد فعالیت های جنسی ناخواسته استقلال داشته باشد.
همچنین احساسات و افکار فرد درباره جذابیت جنسی، علاقه جنسی و مشارکت در رابطه جنسی و درک عملکرد جنسی اش، شامل کیفیت زندگی جنسی می باشد. منظور از جرات ورزی جنسی پیرامون این عبارت نیز آن است که فرد بتواند آزادانه نیاز جنسی خود را ابراز و علایق خود در رابطه جنسی را بدون داشتن نگرانی و اضطراب و در عین حال با در نظر گرفتن حقوق فرد مقابل بیان کند.
رضایت هر یک از زن و مرد از زندگی زناشویی به منزله رضایت آن ها از کل خانواده است. خانواده به عنوان کوچکترین و مهم ترین واحد اجتماعی نقش شایانی در ارضای بسیاری از نیازهای جسمی و روانی زوجین دارد. پایداری و استحکام بنیان خانواده به رابطه زوجین بستگی داشته و هر نوع تزلزل و سستی، آرامش روانی زن و مرد را دچار اختلال می کند.
و می تواند موجب بحران های از جمله دلزدگی زناشویی گردد. در این راستا دلبستگی عاطفی به همسر به تدریج کاهش یافته که با احساس بیگانگی، بی تفاوتی و بی علاقگی زوجین به هم و جایگزینی عواطف منفی با عواطف مثبت همراه می شود. همچنین سبب از دست رفتن شور و شوق اولیه، وابستگی عاطفی و تعهد می گردد.
دلزدگی زناشویی، حالت خستگی و از پا افتادگی جسمی، روانی، و هیجانی بوده که در نتیجه درگیری های دراز مدت عاطفی و هیجانی ایجاد می شود. یکی از عوامل مرتبط با دلزدگی زناشویی، جنبه های تاریک شخصیت می باشد که مبتنی بر شرارت اجتماعی، سردی عاطفی، پرخاشگری و دورویی است.
عامل دیگری که با دلزدگی زناشویی مرتبط است، احقاق جنسی می باشد. احقاق جنسی یا جرات ورزی جنسی، یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار رضایتمندی جنسی در روابط جنسی می باشد. همچنین معرف آن است که افراد تا چه اندازه می توانند خواست ها و نیازهای جنسی خود را بیان نمایند یا در مقابل آنچه برای آن ها آزار دهنده می باشد، مقاومت کنند.
احقاق جنسی نوعی احساس روانی اجتماعی در مورد تفسیر فرد از چگونگی ابراز وجود احساسات جنسی در روابط زناشویی می باشد. در بیشتر جوامع زنان در احقاق جنسی خود با مشکل روبرو بوده و برای آن ها دشوار بوده که نیازهای جنسی شان را بیان کنند و یا این که در این زمینه استقلال خود را حفظ نمایند.
نتایج نشان دهنده رابطه احقاق جنسی با دلزدگی زناشویی می باشند. به طور مثال در پژوهشی به این نتیجه رسیدند که بین احقاق جنسی با رضایت جنسی همبستگی معنادار و مثبتی وجود دارد. همچنین در پژوهش دیگری گزارش شد که بین احقاق جنسی و دلزدگی زناشویی رابطه منفی و معنادار وجود دارد.
به این ترتیب یکی از علل اصلی تعارضات زناشویی، روابط نامطلوب جنسی زوجین با یکدیگر می باشد. به نظر می رسد افراد در این باره با هم کمتر صحبت می کنند و علیرغم عدم شناخت درست از یکدیگر، قادر به بیان احساسات شان و ضمنا واکنش به رفتار هم نیستند. افزایش احقاق و جرات ورزی جنسی دو فاکتور مهم در بهبود رضایت روابط جنسی می باشد.
اگر شما نیز این نشانه ها را در زندگی خود حس می کنید و یا همسرتان این ویژگی ها را دارد پس باید به فکر درمان آن باشید. علائمی که نشان می دهد شما در یک زندگی خسته کننده هستید عبارتند از:
مانند قبل به احساسات یا علایق شریک زندگی خود علاقه ای نشان نمی دهید.
به اندازه اوایل زندگی مشترک خود به یکدگیر توجه نمی کنید.
اشتیاقی به فکر کردن در مورد آینده و اهداف زندگی مشترک خود ندارید.
وقت گذراندن با همسرتان یا فرزندانتان برای شما کسل کننده است.
دوست دارید بیشتر با دوستان و یا آشنایان خود به تفریح بپردازید و این برای شما لذت بخش تر از جمع خانواده است.
در ذهن خود همیشه این جمله را دارید که ای کاش می توانستم شریک زندگی خود را تغییر بدهم.
احساس می کنید هیچ نقطه مشترکی با همسرتان ندارید.
صحبت کردن با همسر در مورد احساسات و نیازهایتان برای شما سخت است.
اغلب نسبت به شریک زندگی خود احساس عصبانیت یا ناراحتی می کنید.
دیگر جذب همسرتان نمی شوید و او برای شما جذابیتی ندارد.
برای یکدیگر احترام قائل نمی شوید.
سکوت بین شما و همسرتان حاکم است و صحبتی با هم ندارید.
قدر یکدیگر را نمی دانید و قدردان زحمات همسرتان نیستید.
اعتماد شما نسبت به یکدیگر کمرنگ شده است.
صحبت های شما همیشه به دعوا ختم می شود.
هنگام دعوا و بحث هیچ کدام برای آشتی کردن پیش قدم نمی شوید. یا نمی دانید چگونه پشیمانی خود را ابراز کنید به همین دلیل مدت زیادی در قهر به سر می برید.
میل به داشتن رابطه جنسی ندارید و یا آن را یک عادت می دانید که باید سریع به آن پاسخ داد و تمام.
از در آغوش گرفتن همسرتان و یا لمس کردن او لذت نمی برید.
جملات عاشقانه بین شما و همسرتان کمرنگ شده است.
یکی از بارزترین نشانه های دلزدگی در ازدواج، احساس بی قراری در رابطه شماست.
خیلی سریع با کوچکترین بهانه ای عصبی می شوید.
در اکثر جوامع خانم ها در احقاق جنسی شان مشکل بیشتری نسبت به مردها داشته و بیان نیاز و خواسته ها و داشتن استقلال در این باره برای آن ها دشوار است. به نظر می رسد به علت کمبود اعتماد به نفس و کامل ندانستن خود دارای خودپنداره منفی به خودشان بوده و تصویر بدنی نامطلوب سبب اجتناب از این کار می شود.
پژوهشگران عقیده دارند که احقاق جنسی ضعیف زن می تواند ساختار خانواده را به عنوان خاستگاه اصلی رشد اعضای جامعه، با تهدید روبرو کند و تا هنگامی که جامعه به تحمیل مفهوم تحریف شده از شور جنسی خانم ها بپردازد، زن در به دست آوردن حق جنسی درست از خود ناتوان می ماند.
یکی از عللی که به این مشکل دامن می زند، باورهای اشتباهی است که به خانم ها پیش از اولین رابطه جنسی القا شده است. زن تصور می کند که برطرف شدن نیاز مرد در اولویت بوده و از این رو فکر می کند باید طوری رفتار نماید که رضایت شریک جنسی اش را فراهم نماید و اگر حس کند که در این مورد کفایت لازم ندارد، مضطرب و نگران می شود و در پی آن کیفیت روابط جنسی هم کاسته می شود.
بر اساس نتایج پژوهش ها، زنی که از موقعیت اجتماعی مطلوب تری در جامعه برخوردار باشد و ضمنا روابط اجتماعی گسترده تری داشته باشد، دارای میزان احقاق جنسی بیشتری است. از این رو به نظر می رسد که یکی از فاکتورهای مهم برای بهبود رابطه بین زوجین میزان صمیمیت آن ها و ضمنا ارزیابی و آموزش مهارت های جرات ورزی و احقاق جنسی است.
دلزدگی می تواند تاثیرات به شدت منفی بر یک زندگی داشته باشد. طبق تحقیقات انجام شده افرادی که در ازدواج و زندگی خود احساس دلزدگی و بی حوصلگی را تجربه کرده اند، اگر توجهی به آن نکنند و به دنبال درمان نباشند، بعد از چند سال نسبت به خود و زندگی شان احساس نارضایتی و درماندگی می کنند. زمانیکه این بی حوصلگی و دلزدگی بسیار شدید شود باعث عدم رشد و توقف شما در زندگی می شود. این یک مشکل بزرگ قلمداد می شود که تاثیرات بسزایی در سلامتی روانی و جسمی شما و اطرافیانتان خواهد گذاشت.
