تفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی در سگ ها

آنفولانزای سگی تا حدی یک بیماری جدیدی است که معمولا سگ ها به طور طبیعی، ایمنی کمی در برابر این بیماری دارند. این ویروس بر روی سگ ها در تمام سنین، نژادها و اندازه ها و حتی سگ هایی که در سلامتی کاملی به سر می برند، تاثیر می گذارد. بنابر این تقریبا تمام سگ ها در معرض ابتلا به این بیماری ویروسی و عفونی شدن، قرار دارند.

نشانه ها و علائم آنفولانزای سگ چه چیزهایی هستند؟

آنفولانزای سگی نوع A به دو گونه H3N2 و H3N8 تقسیم بندی می شود که بر سیستم تنفسی تاثیر می گذارد و بسیار مسری است اما برای هر دو گونه آن واکسن وجود دارد.آنفولانزای سگی علائم متعددی دارد که صاحبان این حیوانات باید از آن مطلع باشند. موارد این آنفولانزا از نوع خفیف تا نوع شدید آن متغیر است. برخی سگ ها ممکن است بسیار مریض شوند در حالی که برخی دیگر می توانند بدون بیماری با ویروس مبارزه کنند. برخلاف آنفولانزای انسانی فصلی نیست. در طول سال مراقب نشانه های زیر در سگ باشید:

• سرفه (مرطوب و خشک)
• عطسه کردن
• ترشحات بینی ( چرکی یا غیر چرکی)
• آبریزش چشم
• تب
• بی حالی
• مشکل در تنفس
• بی اشتهایی

علائم آنفولانزای سگ شبیه علائم سرفه لانه است. در صورت مشاهده نشانه های ویروس با دامپزشک صحبت کنید. بیش تر موارد بیماری آنفولانزا در سگ خفیف است، اما موارد شدید نیز ممکن است رخ دهد. در چنین مواردی، سگ ها به پنومونی، مشکل در تنفس و تب بالا دچار می شوند. در نوع خفیف، سگ ها عموما سرفه های مرطوب و ترشحات بینی دارند؛ در توله سگ ها گاهی سرفه های خشک مشاهده می شود. سگ های مبتلا به آنفولانزای شدید به سرعت علائم خود را نشان می دهند و تب آن ها بیش از 104 درجه فارنهایت است. سگ ها در این موارد ممکن است به ذات الریه یا سایر عفونت های ثانویه نیز مبتلا شوند؛ هم چنین سگ ها ممکن است خون سرفه کنند. علائم بیماری آنفولانزای سگ، بین 10 تا 30 روز طول می کشد. خوشبختانه، میزان مرگ و میر در این نوع بیماری نسبتا پایین است و کمتر از 10 درصد موارد ابتلا منجر به مرگ می شود.

تفاوت آنفولانزای سگی و سرماخوردگی

علائم مربوط به آنفولانزای سگ با انواع ویروس ها و عفونت های باکتریایی، که شبیه سرماخوردگی معمولی در انسان است، تفاوت دارد. برخی از انواع این بیماری ها شامل آدنو ویروس سگ نوع 2، ویروس پارا آنفولانزای سگ و کرونا ویروس تنفسی سگ است.علائم سرماخوردگی سگ شامل عطسه، سرفه، آبریزش از چشم، احتقان، آبریزش بینی و رفتار غیر معمول سگ شما مانند بی حالی است. با علائم سرماخوردگی خفیف ممکن است مجبور نباشید به مطب دامپزشک مستقیما مراجعه کنید و می توانید بیماری را در خانه درمان کنید.

اگر سگ شما هنوز فعال است و به طور معمول غذا و مایعات مصرف می کند، ممکن است دامپزشک به شما بگوید که درمان خانگی را امتحان کنید.این گونه درمان های خانگی سگ شبیه مراقبت از فردی است که سرماخورده است. سگ خود را تشویق کنید تا استراحت کند، آب بنوشد و غذا بخورد. آبریزش چشم و بینی آن ها را با یک پارچه مرطوب یا دستمال های مخصوص پاک کنید. دستمال های مرطوب چون PH متعادل و ملایم برای پوست های حساس است، برای این کار مناسب تر است. نکته مهمی که وجود دارد این است که بدون مشورت اولیه با دامپزشک، به سگ داروی سرماخوردگی یا ضد سرفه ندهید. اگر هر زمان علائم سرماخوردگی سگ شما بدتر شد، سگ معمولا خوردن و آشامیدن را متوقف می کند. اگر سگ در تنفس خود دچار مشکل باشد یا طی دو هفته بهبود پیدا نکند، با دامپزشک خود تماس بگیرید.

درمان آنفولانزای سگی

به طور معمول این بیماری با مراقبت های حمایتی درمان خواهد شد، چرا که هیچ دارو و درمان شناخته شده قطعی برای آن وجود ندارد. البته گاهی اوقات دامپزشکان شربت دیفن هیدرامین برای سگ را نیز تجویز می کنند. اگر سگ دوست داشتنی شما هر گونه از این علائم را از خود نشان داد باید فوراً با دامپزشک صحبت کنید و یا این که او را برای معاینه بیشتر به دامپزشکی ببرید. پس از انجام معاینات و آزمایشات لازم در این باره دامپزشک نسبت به صلاح خود بهترین برنامه درمانی را تعیین خواهد کرد. به طور معمول برنامه درمانی شامل هیدراته نگه داشتن بدن حیوان، تغییر برنامه غذایی او و .. می باشد. اگر آنفولانزای سگ را درمان نکنید، منجر به ذات الریه می شود که این موضوع نیز مشکلات زیادی را در آینده برای حیوان دوست داشتنی شما به وجود می آورد.

بهترین کار این است که با دیدن هر گونه علائم انفولانزا حیوان خود را به سرعت نزد دامپزشک ببرید تا به این گونه اقدامات لازم انجام شود. با مراقبت های لازم و ضروری می توانید در بهبود کامل سگ قدم بردارید. اکثر سگ ها با مراقبت های حمایتی در منزل می توانند به طور کامل بهبود یابند. تعداد خیلی کمی از سگ ها نیاز به بستری شدن دارند و هم چنین باید افزود میزان مرگ و میر به علت آنفولانزای سگ کمتر از 10 درصد بیان شده است.

پیشگیری از آنفولانزای سگی

این بیماری ویروسی، در اثر تماس با ترشحات تنفسی سگ های آلوده، شیوع پیدا می کند. همچنین قرار گرفتن در معرض اشیاء عفونی نیز باعث ابتلا به این بیماری می شود. خطر ابتلا زمانی که سگ ها در یک منطقه جمع می شوند، افزایش می یابد. این مناطق شامل پانسیون های نگهداری از سگ ها، گردشگاه ها و شکارگاه های مخصوص سگ ها، مراکز مراقبت های روزانه از سگ ها و موارد دیگر می باشد.

واکسن هایی برای هر نوع از این بیماری ویروسی وجود دارد چه به طور جداگانه و چه به طور ترکیبی. بسیاری از دامپزشکان و پانسیون های نگهداری از سگ ها، به واکسن جدید H3N2 برای تمام سگ هایی که به این گونه مراکز وارد می شوند، نیاز دارند. بعضی از این مراکز واکسن های قدیمی H3N8 را توصیه می کنند که ممکن است مورد نیاز نباشد. چنانچه سگ شما به طور منظم با سگ های مختلفی در ارتباط می باشد، تزریق هر دو نوع واکسن توصیه می شود. درباره واکسن های آنفولانزای سگی، اطلاعات بیشتری را از دامپزشک خود کسب کنید.

آنفولانزای سگ قابل انتقال به انسان است؟

برخی از افراد تصور می کنند که بیماری آنفولانزا سگی به انسان ها نیز سرایت می کند. اما در این باره باید بگوییم که تا به امروز هیچ گونه مدرکی در مورد این که ویروس آنفولانزای سگ به انسان ها منتقل شود، وجود نداشته است. حتی تا به اکنون یک مورد نیز گزارش نشده است که بتواند ثابت کند که ویروس آنفولانزا به افراد دیگر منتقل شده است. در این باره باید بگوییم که این ویروس فقط از سگ ها به سگ های دیگر منتقل می شود و به هیچ عنوان از سگ به انسان ها منتقل نخواهد شد.

غذا برای سگ های مبتلا به آنفولانزا

یکی از موارد بسیار مهم که در سلامت سگ نقش به سزایی دارد، تغذیه او می باشد. پیشنهاد ما این است که یک برنامه غذایی مناسب نسبت به سن، نژاد و فعالیت سگتان برای او تهیه کنید. البته این نکته را هم باید افزود زمانی که حیوان شما دچار این بیماری شده است، دامپزشک به طور معمول برنامه غذایی او را عوض خواهد کرد.

علائم بیماری ديستمپر در سگ ها و روش های درمان