به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز، مهرداد خدیر در عصر ایران نوشت: عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی از طرحی خبر داده که با اجرای آن "روسری ها به سر زنان برمی گردد".
یعنی در این 80 روز که کشور در التهاب است و این همه اتفاق افتاده تمام دغدغۀ جماعتی این بوده و هست که چگونه روسری را دوباره بر سر دختران و زنانی کنند که از سر برداشته اند در حالی که اتفاقا همه هم از سر برنداشته اند و وضعیت امروز نشان می دهد بدون بگیر و ببند گشت ارشاد و به دلایل مذهبی و فرهنگی و اجتماعی و خانوادگی یا هر دلیل دیگر کثیری همچنان مو و جاذبه های بدن را از غیر می پوشانند حالا نه به آن حداکثریِ مطلوبِ شرع و اگرچه آنها که قبل تر هم با رضایت بر سر نداشتند و شل حجاب و کم حجاب و اصطلاحا بدحجاب بودند برداشته اند اما در این مدت همه هم برنداشته اند و چهره شهرها گویاست.
حجت الاسلام حسین جلالی نماینده رفسنجان در مجلس شورای اسلامی گفته حتماً نباید گشت ارشاد باشد؛ ۲۰ سال است که گشت ارشاد نداریم بلکه پلیس امنیت اخلاقی داشتیم و روش و شیوه دعوت به آن تغییر می کند. منظور او این است که به روش های دیگر می ترسانیم. اصل بر ترساندن است. با گشت ارشاد نشد با روشی دیگر. نماینده ای که در انتخاباتی با ویژگی های اول اسفند 98 و با 53 هزار رأی وارد مجلس شد، حالا بر آن است دربارۀ پوشش ده ها میلیون ایرانی طرحی ارایه کند.
او دربارۀ تغییر روش توضیح داده «امکان دارد در قالب تذکری از طریق پیامک به افراد بی حجاب اعلام شود که شما حجاب رعایت نکردید و سعی کنید به قانون احترام بگذارید. بعد از تذکر، وارد مرحله اخطار می شویم بعد هشدار و در مرحله سوم ممکن است حساب بانکی فرد بی حجاب مسدود شود».
هر چند بعید است چنین طرح سخیفی تصویب شود چون از روحیات و دیدگاه رییس مجلس هم برنمی آید از چنین طرح هایی حمایت کند و اگر هم تصویب شود بعید است شورای نگهبان تأیید کند ( چون پول مردم در بانک امانت است و مطابق توافق به بانک سپرده شده و به خاطر 50 هزار تومان جریمه که نمی توان حساب را توقیف کرد و این را باید فردی معمم قاعدتا بداند و ظاهرا نمی داند).
جدای اینها خود نمایندگان می دانند سال دیگر انتخابات است و همین اندک آرا را هم از دست می دهند اما باید یادآور شد از تفاوت های حکومت دینی با حکومت غیر دینی این است که ترس از خدا جایگزین ترس های دیگر می شود حال آن که ترساندن با بستن حساب بانکی وجهه دینی ندارد.
از مشهورترین جملات امام خمینی این است: عالَم، محضر خداست، در محضر خدا معصیت نکنید. نه این که بگوید همه جا دوربین گذاشته ایم خطا نکنید! یا مراقب باشید جریمه تان می کنیم. هنر دین این بوده و هست که با وعدۀ پاداش در جهانی دیگر و ترساندن از عقوبتی که در دنیای مادی قابل درک نیست مردم را به آیینی سوق دهد. وگرنه اگر بنا بر زور باشد که از هر صاحب زوری برمی آید و اصلا چه فضیلتی بر آن مترتب است و چه نیاز به موعظه و درس دینی؟ کل ماجرا انگار از نگاه این جماعت ترساندن است. با باتوم ( باطوم/ باتون) نشد با جریمه!
راستی در طرح آقای جلالی کم مانده زنان را ملزم کند یک پلاک حاوی کدملی به گردن خود بیاویزند تا مثل خودروها جریمه شوند!
نکتۀ تأسف بار تر قضیه این است که نمی داند یا نمی خواهد بداند که رفتاری که با سپیده رشنو در تیر 1401 شد در مواجهه با خبر درگذشت مهسا امینی در شهریور و دو ماه بعد مؤثر بود و چنانچه درصدد تحریکاتی از قبیل این طرح باشند مشخص نیست در آینده چه هزینه ای تحمیل شود. هر چند قابل درک است که مردم مورد نظر آقای نماینده معدود زنانی هستند که در قم یا شهرری اعتراض کردند و می خواهد رضایت آنان را جلب کند. جمعیتی بسیار اندک که قلت آن هیچ نسبتی با بافت مذهبی این دو شهر ندارد.
این یادداشت دربارۀ این طرح یا وضعیت حجاب یا اعتراضات نیست. در این باره هم نیست که نواصول گرایان نگران تفسیر عقب نشینی از گشت ارشاد نباشند. غرض این یادداشت همان است که اشاره شد. دین و نظام دینی از خدا می ترساند و با وعدۀ الهی پاداش می دهد. ترساندن با شیوه دیگر سوق دادن عملی جامعه به سکولاریسم و عرفی کردن جامعه است. به عبارت دیگر خیال می کنند دارند دینی می کنند در حالی که در عمل غیر دینی می کنند!
بزرگ ترین مشکل افرادی مانند آقای جلالی این است که نمی توانند سه ساحَت خصوصی، اداری / رسمی و عمومی را از هم تفکیک کنند. حکومت می تواند برای ادارات و آموزشگاه ها و حقوق بگیران خود یونیفورم تعریف کند کما این که نوع پوشش کارمندان در آمریکا هم با دیگران متفاوت است اگرچه تحمیل سلیقه ای خاص بدنه دولت را از بوروکرات ها خالی می کند اما در عرصه عمومی ناچار است به حداقل کفایت کند. در عرصه عمومی و خیابان و جامعه نمی تواند دنبال حداکثر سازی و یک سان سازی باشد و از ارباب رجوع بخواهد همان گونه بپوشند که کارمند. تلاش برای حداکثر سازی نتیجه نمی دهد کما این که دولت حداقل دستمزد را تعیین می کند و حداکثر را به توافق بنگاه و فرد سپرده است. پارادوکس مهم نواصول گرایان البته این است که مانده اند ملاحظات امنیتی را رعایت کنند و حال که قادر به بهبود امور اقتصادی نیستند بیش از این سر به سر مردم نگذارند یا هواداران را با حداکثر سازی و فشار به دیگران راضی کنند با این احساس که متفاوت و متمایزیم.
پیام خاتمی به مناسبت روز دانشجو: جامعه با شعار زیبای «زن زندگی آزادی» حرکت خود را به سوی آینده بهتر نشان می دهد
