به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، تیرانوسوروس رکس، که به اختصار T. rex نامیده می‌شود، یکی از معروف‌ترین و ترسناک‌ترین دایناسورهای گوشت‌خوار در تاریخ زمین است. این دایناسور در دوره کرتاسه پسین (حدود 68 تا 66 میلیون سال پیش) زندگی میکرد و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شکارچیان خشکی در دوران مزوزوئیک شناخته می‌شود.
اندازه و وزن:
طول بدن: حدود 12 تا 15 متر
قد در ناحیه لگن: حدود 4 متر
وزن: بین 6 تا 9 تُن
جمجمه بزرگ و دندان‌های قوی:
جمجمه T. rex می‌توانست تا 1.5 متر طول داشته باشد.
دندان‌های آن به طول 15 تا 20 سانتی‌متر بودند و برای بریدن و خرد کردن استخوان بسیار مناسب بودند.
دست‌های کوچک:
T. rex دستانی کوچک با دو انگشت داشت که نسبت به بقیه بدنش بسیار کوتاه بودند.
با وجود کوچکی، دستان او بسیار قدرتمند بودند و احتمالاً کاربرد خاصی در شکار نداشتند.
پاهای قدرتمند:
پاهای بلند و عضلانی او به این دایناسور کمک میکرد تا با سرعت 20 تا 30 کیلومتر در ساعت بدود.
بینایی و حس بویایی عالی:
چشمان رو به جلوی T. rex دید دوچشمی عالی به او می‌داد.
حس بویایی بسیار قوی او برای ردیابی شکار حتی از فاصله‌های دور به کار می‌آمد.
T. rex در مناطقی که امروزه آمریکای شمالی نامیده می‌شوند، زندگی میکرد. این مناطق شامل جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دشت‌های وسیع بودند که محیط مناسبی برای شکار و تغذیه این دایناسور فراهم می‌کردند.
T. rex یک شکارچی فرصت‌طلب و لاشه‌خوار بود.
رژیم غذایی او شامل دایناسورهای گیاه‌خوار بزرگ مانند تریسراتوپس و ادمنتوزاروس بود.
هنوز مشخص نیست که T. rex به صورت انفرادی زندگی میکرد یا گروهی، اما شواهدی از رفتار اجتماعی در برخی تیرانوسوریدها وجود دارد.
T. rex و دیگر دایناسورها در پایان دوره کرتاسه (حدود 66 میلیون سال پیش) در اثر رویدادی عظیم مانند برخورد شهاب‌سنگ یا فعالیت‌های آتشفشانی منقرض شدند.
T. rex به نمادی از دایناسورها در فرهنگ عامه تبدیل شده و در فیلم‌ها، بازی‌ها و کتاب‌ها، از جمله مجموعه‌های پارک ژوراسیک، حضوری پررنگ دارد.
T. rex یکی از شگفت‌انگیزترین موجودات تاریخ زمین است که به دلیل اندازه، قدرت و ظاهر ترسناک خود، همچنان توجه دانشمندان و علاقه‌مندان به دایناسورها را به خود جلب می‌کند. این دایناسور نمادی از دوران دایناسورها و عظمت طبیعت در گذشته‌های دور است.
شواهد علمی نشان می‌دهند که تیرانوسوروس رکس (Tyrannosaurus rex) احتمالاً در دوره‌ای از زندگی خود پر داشته است، اما نه به صورت کامل و پوشیده مانند پرندگان مدرن.
ردپای فسیل‌های نزدیکان T. rex:
گونه‌های کوچکتر از خانواده تیرانوسوریدها، مانند Dilong paradoxus (که از تیرانوسوریدهای ابتدایی بود)، فسیل‌هایی با شواهد پر یافت شده‌اند.
این نشان می‌دهد که پرها ممکن است در اعضای ابتدایی این خانواده وجود داشته و به ارث رسیده باشند.
هدف پرها:
عایق حرارتی: در دایناسورهای اولیه و جوان‌تر، پرها می‌توانستند به عنوان عایق در برابر سرما عمل کنند.
نمایش و ارتباط: پرها ممکن است نقش نمایشی برای جذب جفت یا ترساندن دشمنان داشته باشند.
اندازه بزرگ تیرانوسوروس:
به دلیل اندازه بسیار بزرگ و متابولیسم فعال T. rex بالغ، این دایناسور احتمالاً نیازی به عایق حرارتی کامل بدن نداشت.
این احتمال وجود دارد که T. rex بالغ فقط در بخش‌هایی از بدن، مانند دم، گردن یا شانه‌ها، پر داشته باشد.
تا کنون هیچ فسیل مستقیمی از پرهای T. rex یافت نشده است، اما پوست فسیل‌شده این دایناسور نشان می‌دهد که بخش‌هایی از بدن او پوستی فلس‌دار داشته است. این بدان معنا نیست که تمام بدنش بدون پر بوده، بلکه احتمالاً در کنار فلس‌ها بخش‌هایی از بدنش نیز با پر پوشیده بوده است.
بر اساس شواهد فسیلی و مطالعات مربوط به خویشاوندان T. rex، این احتمال وجود دارد که این دایناسور در مراحل اولیه زندگی یا در برخی بخش‌های بدن خود پر داشته باشد، اما احتمالاً یک پوشش کامل از پر نداشته است. تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد و ممکن است اطلاعات بیشتری در آینده به دست بیاید.
برای مطالب جذاب علمی اینجا کلیک کنید.
