به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، محمود واعظی در روزنامه ایران نوشت: بازخوانی دقیق روند حادثه در فضایی آرام و بدور از هیجانات رسانه ای، برای جلوگیری از وقوع حوادث مشابه در آینده ضروری است و قطعا توسط مراجع مسئول انجام خواهد شد. اما بسط فضای اتهام زنی و شماتت در عرصه عمومی، در فضای ابهام آلودی که هنوز ابعاد حادثه مشخص نیست، چه کارکردی دارد؟
واکنش های مردمی و پرسشگری رسانه ها قابل درک است اما هیچ کجای دنیا، افرادی که مسئولیت رسمی دارند موضوعات مرتبط با امنیت ملی را به عرصه عمومی نمی کشانند و آن را دستمایه تسویه حساب های سیاسی نمی کنند. جفا به دولت و هجمه های سازمان یافته، نه برای اعضای دولت و نه برای مردم اتفاق تازه ای نیست اما برخی اتهامات و تخریب ها به قدری دور از انصاف است که آه از نهاد هر انسان آزاده ای بلند می کند.
ما شهید فخری زاده را سرمایه تمام ملت ایران می دانیم اما کسانی که جز از عینک منافع جناحی، توان مشاهده و تجزیه و تحلیل اتفاقات و موضوعات را ندارند، ظاهراً فراموش کرده اند که این شهید بزرگوار در سالهای گذشته عضوی از دولت تدبیر و امید بوده است.
حضور اثربخش ایشان در راس موثرترین بازوی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، گام بلندی در راستای شایسته سالاری بوده و حالا به جای اینکه دولت برای استفاده از قابلیت ها و توانمندی های این شهید قدر ببیند، در مظان اتهامات ناروا و شایعات بی اساس قرار گرفته است.
از نتایج عجیب این عملیات روانی غیرمسئولانه، یکی این است که شهید بزرگواری که عضوی از دولت بوده و همزمان با تیم مذاکره کننده، به دلیل نقش آفرینی در توسعه و بالندگی صنعت صلح آمیز هسته ای، نشان درجه دو خدمت از دست رئیس جمهور دریافت کرده است (این مسئله به دلیل ملاحظات امنیتی در آن زمان رسانه ای نشد) را مخالف دولت بازنمایی می کنند و شهادت مظلومانه او را به برجام ربط می دهند.
در گذر ایام و حوادث، آنچه عیار گروه ها و فعالان سیاسی را برای مردم روشن می کند، میزان صداقت، تعهد و وفاداری آنها به منافع ملی است. کسانی که منافع و سرمایه های ملی و حتی موضوعات مرتبط با امنیت ملی را فدای منافع جناحی زودگذر می کنند، بدون شک در دراز مدت از موهبت اعتماد مردم بی بهره خواهند ماند. حوادثی از قبیل شهادت دکتر فخری زاده در عین تکان دهندگی و دشواری و غم انگیز بودن، فرصتی برای اجماع و وحدت ملی برای پیشرفت و بالندگی ایران فراهم می کنند و این خاصیت خون پربرکت شهید است. اقدامات و کنش هایی که چنین سرمایه ای را می سوزاند، بدون تردید برای کشور دلسوزانه و برای مردم قابل بخشش نیست. ما نیاز داریم تا با بازتعریف حدود و ثغور رقابت های سیاسی، سرمایه ها و موضوعات استراتژیک ملی را از گزند این رقابت ها مصون نگاه داریم. این مسئولیتی است که بر دوش همه جریانها و گروه های سیاسی قرار دارد.
