زره پولادین عشق! 

تاریخ انقلاب اسلامی همواره با الگوبرداری از فرهنگ ناب عاشورا همراه بوده است از آن جهت که نظام ولایی برآمده از متن آن انقلاب سعی داشته تا ادامه دهنده حماسه حسینی باشد. در این الگوبرداری بامسما ترین نام برای طیفی در نظر گرفته شده که الحق وظیفه اش حفاظت است به معنای تمام وکمال آن از همه ارزش های دینی، انقلابی و معنوی و البته حرص درخت انقلاب آنجا که شاخه ای انحرافی از آن رشد کند.

ریشه را مشکلی نیست، بذر مقدس و نهالش با خون جوانان پاکی آبیاری شده که تک تک شان مرد مردان روزگار بوده اند و تندیس شرافت. ترکیب بامسماتر و طلایی روز ولادت حضرت ارباب با بزرگداشت پاسدار به جهت وظیفه تاریخی حسین در پاسداری از اسلام ناب محمدی و اینبار بعد از 1400 اندی سال سبزپوشانی که در کربلائی دیگر با زنده نگه داشتن فرهنگ عاشورا قرار است علی رغم گسترش بی سابقه امپراتوری های رسانه ای با افکار گوبلزی که با امیال و افکار ضد دینی و ضد اخلاقی تشکیل شده اند، از این سیره پاسداری کنند، وظیفه ای چند وجهی و چند بعدی که تنها یک شاخه اش نظامی است.

در حراست و حفاظت و حراست از اسلام و انقلاب باید حسینی باشند و در التزام به ولایت ابوالفضلی. اصلا نمی شود که پاسدار بود و حسینی نبود، پاسدار بود و ابوالفضلی نیاندیشید، پاسدار بود و در القمه عکس رخ یار ندید و تنها پاسدار است که شجاعت مالک، درایت عمار، ساده زیستی ابوذر یکجا باید دارا باشد و فریاد یالثارات الحسینش از ماذنه عشق، بلال وار گوش طاغوتیان را کر کند. پاسدار است که در عاشورای خرمشهر، سومار، جزایر مجنون،آبادان، دمشق، حلب، غزه و ... حافظ و مدافع وطن، حرم، شرافت و غیرت و ناموس شیعه و حتی جهان اسلام باشد.

برای شما نوشتن و از شما نوشتن سختی های خودش را دارد، یافتن واژگانی که بتوانند این حجم پرحجم از شرافت را بیان کنند، سختی های خودش را دارد اما بگذار عرض ناقصمان را این گونه پایان بخشیم که شما متصف به عالی ترین اوصافید، در های و هوی مادیات پاسدار معنویت شدید، سنبه پر زور یزیدیان بیمناک تان نکرد؛ با ذکاوت نامقدس عمروعاصیان و ساده لوحی های بلاهت گونه اشعری ها از راه بدر نشدید و انصافا باید به احترام این حجم از اوصاف پسندیده و خوی نیکو بر شما دست مریزاد گفت و به احترامتان ایستاده کلاه از سر برداشت.