به گزارش سرویس آموزش زبان پایگاه خبری ساعدنیوز، فرانسه هم مثل انگلستان، مرحله امپریالیستی را پشت سر گذاشته است و در نتیجه زبانش در کشور های سراسر جهان صحبت می شود. ما به این کشور ها، Francophone یا فرانسوی زبان می گوییم. 29 کشور وجود دارند که زبان فرانسه زبان رسمی گفتاری آن ها است. عمدتا دلیلش هم این است که در مقطعی مستعمره فرانسه بوده اند.
همه ما می دانیم که سفر به یک کشور جدید آن هم بدون داشتن اطلاعاتی در مورد فرهنگ، زبان و یا موقعیت آن کشور کاری بسیار سخت و دشوار است. با این حال، این که بتوانید به زبان آن کشور صحبت کنید، قطعا این سه مسئله بزرگ را برای شما برطرف می کند. زمانی که توانایی صحبت به زبان فرانسه را دارید و در عین حال به یک کشور فرانسوی زبان هم سفر می کنید ، می توانید به راحتی فرهنگ آن کشور را از نزدیک لمس کنید، چراکه می توانید با افراد بومی منطقه صحبت کنید.همان طور که قبلا هم اشاره کردیم، با دانستن زبان فرانسه می توانید به فرانسه، کبک، بلژیک، ماداگاسکار، لبنان، سوئیس و .. . سفر کنید و احساس راحت تری داشته باشید.
آلن دلون در 8 نوامبر 1935 در روستایی به نام «سو» در نزدیکی پاریس به دنیا آمد. نام پدرش «فابیَن» و نام مادرش «ادیت» بود. هنگامی که آلن 4 سال بیشتر نداشت، پدر و مادرش از هم جدا شدند و به اجبار سرپرستیاش به خانوادهای دیگر واگذار گردید. او در خانهای بزرگ شد که مقابل یک زندان بود و آلن با بچههای نگهبان زندان همبازی بود. بعد از چند سال، پدر و مادرخواندهاش در حادثهای کشته شدند و وی مجددا تحت سرپرستی مادرش، که با یک قصاب محلی ازدواج کرده بود، قرار گرفت.
وی در دوران کودکی به دوچرخهسواری، فوتبال و رفتن به سینما علاقهٔ زیادی داشت. دُلون دوران تحصیلیِ خود را در مدارس کاتولیک گذراند و از آنجا که پسر شلوغی بود، چندین بار از مدرسه اخراج شد و در 15 سالگی به طور کل درس و تحصیل را ترک کرد. آنگاه ناپدریاش به اجبار او را به مغازهٔ قصابیِ خود برد تا این حرفه را به او یاد دهد؛ ولی آلن هیچ علاقهای به این کار نداشت و در 17 سالگی خانه را ترک کرد و به ارتش پیوست.
او در ارتش در یگان تفنگداران دریایی بهعنوان چترباز به خدمت ادامه داد و در سال 1954 در جنگ هند و چین حضور داشت. او دوران خدمت خود را در ارتش با علاقه ادامه داد. دُلون در باره خاطراتش در آن هنگام میگوید: «در آنجا دوستانی پیدا کردم؛ افرادی که با آنها حرف میزدم و به حرفهایم گوش میدادند».
آلَن در 1956 از خدمت در ارتش مرخص شد و بهعنوان باربر و آنگاه بهعنوان پیشخدمت در کافههای گوناگون پاریس به کار پرداخت. او درآمد ثابتی نداشت و مستقل از خانوادهاش زندگی میکرد. در همین مدت، با خیلی از بازیگران که در کافههای محل کارش رفتوآمد داشتند آشنا شد. یکی از آن بازیگران، ژان-کلود بریالی بود. افرادی که در مورد زندگی او تحقیق کردهاند، میگویند که او با دنیای زیرزمینیِ جنایتکاران در رابطه بوده و مدتی نیز با آنها زندگی میکرد.
این دو دوست، یعنی دُلون و بریالی، در سال 1957 تصمیم گرفتند با هم به جشنوارهٔ فیلم کن بروند. این تصمیم، زندگی آلَن را برای همیشه عوض کرد. آلن، که یک آدم عادی بود و هیچ نوع تجربهٔ بازیگری نداشت و آن شب نیز با یک دست لباس کرایهای به جشنواره رفته بود، بعد از بازگشت از جشنواره به یک فوقستاره تبدیل گردید. چهرهٔ فوقالعاده جذاب او در آن مجلس کاملاً سرآمدِ همه بود و در آنجا بود که کارگردانان گوناگون به سراغ او آمدند و بیشتر در نقش دزد یا آدمکش اجیرشده بازی میکرد.
آلن دلون، 10 دسامبر 2010
در دههٔ 1970، به جز بازی در فیلم، دومین کمپانی تولید فیلم خود را تأسیس نمود و به افزایش ثروت پرداخت. وی حالا دیگر یکی از ثروتمندان جهان بود و فیلمهایی که تهیه میکرد با آرم AD بودند. او سپس یک شرکت هواپیمایی تأسیس کرد و قسمتی از ثروت خود را در زمینهٔ موردعلاقهاش، یعنی گردآوری آثار هنری و پرورش اسبهای مسابقه، سرمایهگذاری کرد.
گنجینهٔ شخصی او فوق العاده است و صاحب عتیقههایی است که خیلی از آنها در موزهها به نمایش گذاشته شدهاست. او در دههٔ 1980 به سوئیس رفت تا بر کارکرد شرکتی که محصولاتش را به نام «آلن دلون» به فروش میرساند نظارت بهتری داشته باشد. دفتر این شرکت در شهر ژنو است.
نخستین نقش سینمایی دلون در نقش یک گانگستر جوان در فیلم وقتی زنی دخالت میکند به کارگردانی ایو آلگره در سال 1957 بود. او بعدها هم دو بار نقش گانگستر را در فیلمهای سامورایی در سال 1967 و قبیله سیسیلی 1969 بازی کرد. نخستین بازی او در فیلم عاشقانه به عنوان نقش اول سال بعد در فیلم کریستین کنار رومی اشنایدر بود. فیلم ظهر بنفش در سال 1960 سبب معروفیت جهانی او شد و به دنبال آن چندین فیلم موفق دیگر در سالهای بعد داشت.
نخستین نامزد او رومی اشنایدر بود که قبل از آنکه کارشان به ازدواج کشیده شود، از هم جدا شدند. آلن دلون آنگاه در سال 1964 با ناتالی کانوواس ازدواج کرد و از او صاحب یک پسر به نام «آنتونی» شد. او بازیگر سینما است. در سال 1969 این دو از هم جدا شدند. ولی یک حادثهٔ مهم در زندگی آلن در سال 1968 اتفاق افتاد. در این سال، جسد «استفن مارکوویچ» محافظ سابق دلون در گاراژ خانهٔ او پیدا شد. شایعات حاکی از آن بود که آلن دلون او را به علت علاقه به «ناتالی» کشته. بههرحال، هیچ وقت زاویهٔ تاریک آن قتل روشن نشد و آلن نیز تبرئه شد.
آلن دلون در سال 1987 در 52 سالگی با یک مانکن هلندی به نام رُزالی فان بیرمَن ازدواج کرد و از او صاحب دختری به نام «آنوشْکا» و پسری به نام «آلن فابیانی» شد. در سال 2002 این دو از هم جدا شدند. آلن در سال 1998 در فیلم نیمه شانس در کنار ژان-پل بلموندو بازی کرد و آنگاه اعلام بازنشستگی کرد و گفت: «من در بیشتر فیلمهایی که بازی کردهام یا دزد بودهام یا پلیس، ولی جالب این است که تفاوتی نمیکردهاست که چهکاره بودهام؛ در همهٔ فیلمها تنها بودهام. نمیدانم، ولی فکر میکنم کارگردانها و حتی تماشاگران همیشه دوست دارند مرا تنها ببینند».
از فیلمهای مشهور این بازیگر فرانسوی که ایران هم به نمایش درآمده است می توان از سامورایی، خداحافظ رفیق، دسته سیسیلیها، دایره سرخ، آفتاب سرخ، عقرب و زورو را نام برد.
آلن دلون، پس از سالها درخشش بر دنیای سینما و تلویزیون، بیماری بر این ستاره سینما سایه افکند. سکته مغزی چند سال پیش، زنگ خطری برای سلامتی دلون بود. این بیماری نه تنها بر جسم، بلکه بر ذهن او نیز تأثیر گذاشت و به تدریج آلزایمر او را در بر گرفت. میگرنهای مکرر نیز بر رنجهای این هنرمند افزود. در سالهای پایانی عمر، دلون به دور از هیاهوی هالیوود، در آرامش خانهاش زندگی میکرد. شایعاتی درباره تصمیم او برای پایان دادن به زندگی خود نیز منتشر شد، اما خانوادهاش این خبر را تکذیب کردند.
سپس آلن دلون در 18 اوت سال 2024 در سن 88 سالگی درگذشت، وی تمایل خود را برای دفن شدن به مانند "هر فرد دیگری" ابراز کرده بود. اما با جمع شدن گروهی از روزنامهنگاران، تیمهای تلویزیونی و طرفداران در خارج از دروازههای آهنی خانه روستایی او ، واضح بود که این مراسم خاکسپاری هر فردی نبود.
خانواده اصرار داشتند که این بازیگر، خواستار برگزاری مراسم خاکسپاری خود در "کاملاً خصوصی" با تنها یک گروه منتخب از خانواده و دوستان بود. ساعتها قبل از شروع مراسم، پلیس محلی و ژاندارمها جاده اصلی را بسته بودند.
2 روز پیش