به گزارش سرویس دانستنیهای جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، دوران بارداری، فصل جدیدی از زندگی یک زوج است که با تغییرات جسمی و روحی فراوانی همراه میشود. در این میان، یکی از مهمترین دغدغهها و سوالات، به چگونگی حفظ صمیمیت و ادامه روابط زناشویی باز میگردد. بسیاری از زوجین به دلیل باورهای نادرست یا ترس از آسیب رسیدن به جنین، رابطه جنسی را به طور کامل متوقف میکنند. اما حقیقت این است که در یک بارداری سالم و طبیعی، سکس نه تنها خطرناک نیست، بلکه میتواند فواید بسیاری برای سلامت جسم و روان مادر و تقویت پیوند عاطفی زوجین داشته باشد. این مقاله، راهنمایی جامع و مبتنی بر منابع معتبر پزشکی است تا با آگاهی کامل، این دوران حساس را با آرامش و لذت سپری کنید.
پاسخ کوتاه و صریح به این سوال "بله" است. در یک بارداری نرمال، جنین به خوبی توسط مایع آمنیوتیک، کیسه آب و عضلات قدرتمند رحم محافظت میشود. بنابراین، فعالیت جنسی و انقباضات ناشی از ارگاسم، آسیبی به او وارد نخواهد کرد و منجر به سقط جنین یا زایمان زودرس نمیشود. نگرانیهایی مانند ضربه به سر جنین حین دخول، از نظر علمی هیچ پایه و اساسی ندارند.
با این حال، کلید اصلی، "بارداری سالم و کمخطر" است. مشورت با پزشک یا ماما در طول دوره بارداری، بهویژه در ابتدای آن، برای اطمینان از شرایط ایدهآل، امری ضروری است.
حفظ رابطه زناشویی در این دوران، فراتر از لذت فیزیکی، مزایای قابل توجهی به همراه دارد:
کاهش استرس و بهبود خلقوخو: ترشح هورمون اکسیتوسین (هورمون عشق) و اندورفین حین ارگاسم، به کاهش اضطراب، ایجاد حس آرامش و خوابی راحتتر کمک شایانی میکند.
تقویت عضلات کف لگن: انقباضات ارگاسمیک، عضلات کف لگن را تقویت کرده و میتواند به روند زایمان طبیعی و بهبودی پس از آن کمک کند.
افزایش صمیمیت و پیوند عاطفی: حفظ نزدیکی فیزیکی، به زوجین کمک میکند تا با تغییرات این دوره بهتر کنار بیایند و پیوند عاطفی خود را مستحکمتر سازند.
کاهش فشار خون: برخی مطالعات نشان دادهاند که رابطه جنسی منظم میتواند به کنترل و کاهش فشار خون در دوران بارداری کمک کند.
ارگاسمهای قویتر: به دلیل افزایش جریان خون در ناحیه لگن، بسیاری از زنان در دوران بارداری ارگاسمهای شدیدتر و لذتبخشتری را تجربه میکنند.
اگرچه سکس در بارداری عموماً ایمن است، اما در شرایط خاص پزشکی، پزشک ممکن است شما را از انجام آن منع یا توصیه به احتیاط کند. این شرایط عبارتند از:
سابقه سقط مکرر یا زایمان زودرس: در صورت داشتن چنین سابقهای، پزشک ممکن است محدودیتهایی را برای شما در نظر بگیرد.
خونریزی یا لکهبینی واژینال: مشاهده هرگونه خونریزی غیرطبیعی، یک علامت هشدار است و باید فوراً به پزشک مراجعه و تا مشخص شدن علت، از نزدیکی پرهیز کرد.
جفت سرراهی (Placenta Previa): وضعیتی که در آن جفت، دهانه رحم را به طور کامل یا جزئی مسدود کرده است. در این حالت، رابطه جنسی میتواند خطر خونریزی شدید را به همراه داشته باشد.
نارسایی دهانه رحم (سرویکس): اگر دهانه رحم شما ضعیف باشد و در خطر باز شدن زودهنگام قرار داشته باشید، باید از نزدیکی خودداری کنید.
پارگی کیسه آب: پس از پارگی یا نشت مایع آمنیوتیک، به دلیل افزایش خطر عفونت، رابطه جنسی مطلقاً ممنوع است.
بارداریهای چندقلویی: در برخی موارد، به خصوص در بارداری دوقلو یا چندقلو، ممکن است پزشک محدودیتهایی را توصیه کند.
سه ماهه اول: تهوع، خستگی و حساسیت سینهها ممکن است میل جنسی را کاهش دهد.
سه ماهه دوم: با کاهش علائم اولیه و افزایش انرژی و جریان خون در لگن، بسیاری از زنان افزایش میل جنسی را تجربه میکنند.
سه ماهه سوم: رشد زیاد شکم، تنگی نفس و خستگی ممکن است دوباره میل جنسی را تحت تأثیر قرار دهد، اما همچنان میتوان با انتخاب پوزیشنهای مناسب از صمیمیت لذت برد.
رابطه جنسی در دوران بارداری، فرصتی برای کشف ابعاد جدیدی از صمیمیت و عشق است. مهمترین اصل، گفتگوی صادقانه و باز بین زوجین درباره نیازها، ترسها و احساساتشان است. به بدن خود گوش دهید، با پزشک یا مامای خود در ارتباط باشید و به یاد داشته باشید که صمیمیت لزوماً به معنای دخول نیست. معاشقه، نوازش و در آغوش گرفتن نیز میتواند به همان اندازه در تقویت پیوند شما مؤثر باشد. با آگاهی و مراقبت، میتوانید این دوران را به یکی از خاطرهانگیزترین و عاشقانهترین فصلهای زندگی مشترک خود تبدیل کنید.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
