به گزارش سرویس دانستنی های جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، رابطه جنسی در دوران پریود، موضوعی که همواره با سوالات، نگرانیها و باورهای درست و غلط بسیاری همراه بوده است. در حالی که برخی زوجین به کلی از این ایده صرفنظر میکنند، برخی دیگر ممکن است به آن تمایل داشته باشند. این مقاله با تکیه بر منابع معتبر پزشکی و بهداشتی، به بررسی جامع و دقیقی از تمام جنبههای رابطه جنسی در این دوران، با تمرکز ویژه بر مضرات و خطرات احتمالی آن میپردازد تا به شما در تصمیمی آگاهانه کمک کند.
صحبت در مورد رابطه جنسی حین پریود اغلب با حس شرم یا تابو همراه است، اما زمان آن رسیده که با نگاهی علمی و واقعبینانه به این موضوع بپردازیم. از دیدگاه پزشکی، رابطه جنسی در این دوران مطلقاً ممنوع نیست، اما شرایط خاصی را میطلبد و آگاهی از جوانب مختلف آن برای حفظ سلامت هر دو طرف ضروری است. تغییرات هورمونی در این دوره میتواند بر میل جنسی زنان تأثیرات متفاوتی بگذارد؛ برخی افزایش و برخی کاهش میل جنسی را تجربه میکنند.
تصمیم برای برقراری یا عدم برقراری رابطه جنسی در این دوره کاملاً شخصی است و به توافق و راحتی زوجین بستگی دارد. با این حال، نادیده گرفتن ملاحظات بهداشتی و خطرات بالقوه میتواند منجر به عواقب ناخوشایندی برای سلامتی شود. در این مطلب، ما با کنار گذاشتن باورهای رایج و تمرکز بر شواهد علمی، به شما کمک میکنیم تا با دیدی باز، تمام زوایای این تصمیم را بسنجید و با اولویت قرار دادن سلامتی، بهترین انتخاب را برای خود و شریک زندگیتان داشته باشید.
اگرچه رابطه جنسی در پریود فوایدی نیز دارد، اما تمرکز بر مضرات و خطرات آن از اهمیت بالاتری برخوردار است، چرا که مستقیماً با سلامت فردی و عمومی در ارتباط است. اصلیترین و مهمترین خطر، افزایش احتمال انتقال عفونتهای مقاربتی (STIs) است. در دوران قاعدگی، دهانه رحم کمی بازتر از حالت عادی است و این موضوع مسیر ورود باکتریها و ویروسها به داخل رحم را هموارتر میکند. خون قاعدگی خود یک محیط مناسب برای رشد میکروبهاست و میتواند به راحتی ویروسهایی مانند HIV (ایدز)، هپاتیت و HPV (عامل زگیل تناسلی) را منتقل کند. بنابراین، خطر انتقال این بیماریها از فرد آلوده به فرد سالم در این دوران به مراتب بیشتر است.
علاوه بر بیماریهای مقاربتی، خطر ابتلا به عفونتهای باکتریایی و قارچی واژن نیز افزایش مییابد. محیط واژن در حالت طبیعی دارای یک تعادل اسیدی (pH) مشخص است که از رشد میکروبهای بیماریزا جلوگیری میکند. خون قاعدگی این تعادل pH را به سمت قلیایی شدن تغییر میدهد و سد دفاعی طبیعی واژن را تضعیف میکند. ورود آلت تناسلی مردانه و اسپرم که آن هم قلیایی است، این تغییر را تشدید کرده و فضا را برای رشد باکتریهایی که باعث واژینوز باکتریایی میشوند یا قارچهایی مانند کاندیدا آلبیکنس (عامل عفونت قارچی) فراهم میآورد. این عفونتها میتوانند باعث خارش، سوزش، ترشحات غیرعادی و بوی نامطبوع شوند و در صورت عدم درمان، مشکلات جدیتری را به همراه داشته باشند.
یکی دیگر از عوارض احتمالی رابطه جنسی در دوران پریود، افزایش دردهای شکمی و لگنی در برخی زنان است. اگرچه ارگاسم میتواند به دلیل انقباض و سپس انبساط عضلات رحم به تسکین دردهای قاعدگی کمک کند، اما در برخی دیگر، به خصوص زنانی که دچار آندومتریوز هستند، دخول و انقباضات ناشی از ارگاسم میتواند درد را تشدید کند. آندومتریوز شرایطی است که در آن بافتی مشابه دیواره داخلی رحم در خارج از آن رشد میکند و رابطه جنسی در پریود میتواند باعث تحریک این بافتها و ایجاد درد شدید شود. همچنین، این نگرانی وجود دارد که انقباضات رحمی حین ارگاسم باعث بازگشت خون قاعدگی به داخل لولههای فالوپ و حفره لگن (قاعدگی رتروگراد) شود که برخی پزشکان آن را یکی از عوامل احتمالی بروز آندومتریوز میدانند.
از جنبه روانی و عملی نیز، کثیف شدن محیط و لباسها یکی از دغدغههای اصلی زوجین است که میتواند باعث ایجاد استرس و کاهش لذت جنسی شود. این موضوع ممکن است حس خجالت و عدم راحتی را در زن ایجاد کرده و تمرکز او را از لذت بردن از رابطه منحرف کند. علاوه بر این، یک باور غلط رایج وجود دارد که امکان بارداری در دوران پریود صفر است. در حالی که احتمال آن بسیار کم است، اما غیرممکن نیست. اسپرم میتواند تا 5 روز در بدن زن زنده بماند و اگر چرخه قاعدگی زنی کوتاه باشد یا تخمکگذاری زودهنگام رخ دهد، احتمال لقاح وجود خواهد داشت. بنابراین، استفاده از روشهای پیشگیری همچنان ضروری است.
اگر با آگاهی از تمام جوانب، زوجین تصمیم به برقراری رابطه جنسی در دوران پریود گرفتند، رعایت نکات بهداشتی و ایمنی برای به حداقل رساندن خطرات، امری حیاتی است. اولین و مهمترین نکته، استفاده حتمی از کاندوم است. کاندوم تنها راه مؤثر برای جلوگیری همزمان از بارداری ناخواسته و کاهش چشمگیر خطر انتقال بیماریهای مقاربتی (STIs) است. حتی اگر از روشهای دیگر پیشگیری از بارداری استفاده میکنید، به دلیل افزایش خطر انتقال عفونت، استفاده از کاندوم در این دوران اکیداً توصیه میشود.
برای مدیریت بهتر خونریزی و جلوگیری از کثیف شدن محیط، میتوانید از یک حوله تیره روی ملحفهها استفاده کنید. دوش گرفتن قبل و بعد از رابطه جنسی برای هر دو طرف میتواند به حفظ بهداشت و کاهش احتمال انتقال باکتریها کمک کند. انتخاب پوزیشنهای مناسب نیز میتواند مؤثر باشد؛ برای مثال، پوزیشنهایی که زن به پشت دراز میکشد، ممکن است به دلیل جاذبه، خروج خون را کمتر کند. ارتباط باز و صادقانه با شریک جنسی در مورد هرگونه درد یا ناراحتی ضروری است و در صورت بروز هرگونه علائم عفونت پس از رابطه، مراجعه به پزشک نباید به تعویق بیفتد.
رابطه جنسی در دوران پریود یک شمشیر دولبه است که در کنار فواید احتمالی مانند کاهش درد و افزایش صمیمیت، خطرات و مضرات قابل توجهی نیز به همراه دارد. افزایش جدی خطر انتقال بیماریهای مقاربتی و عفونتهای واژینال، مهمترین دلایلی هستند که احتیاط فراوان در این زمینه را الزامی میکنند. همچنین، احتمال تشدید درد در برخی شرایط پزشکی مانند آندومتریوز و احتمال بسیار کم اما غیرصفر بارداری، از دیگر نکات منفی این عمل است.
تصمیم نهایی برای داشتن یا نداشتن رابطه در این دوره، یک انتخاب شخصی برای زوجین است، اما این تصمیم باید بر پایه آگاهی کامل از تمامی جوانب، به خصوص خطرات آن، گرفته شود. اولویت همیشگی باید حفظ سلامت جسمی و روانی هر دو طرف باشد. استفاده از کاندوم، رعایت بهداشت و گفتگوی صادقانه، حداقل اقداماتی است که در صورت انتخاب این مسیر باید رعایت شوند.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
