به گزارش سرویس دانستنی های جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، کمردرد بعد از رابطه جنسی یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از زنان و مردان ممکن است آن را تجربه کنند. این مشکل نهتنها میتواند لذت رابطه جنسی را کاهش دهد، بلکه بر کیفیت زندگی و روابط زناشویی نیز تأثیر منفی میگذارد. در این مقاله، با استناد به منابع علمی معتبر، به بررسی علل کمردرد پس از رابطه جنسی در زنان و مردان، عوامل تشدیدکننده و راههای پیشگیری و درمان آن میپردازیم.
کمردرد پس از رابطه جنسی میتواند به دلایل جسمانی، روانی یا ترکیبی از هر دو ایجاد شود. در ادامه، علل اصلی این مشکل در زنان و مردان به تفکیک بررسی میشود:
یکی از شایعترین دلایل کمردرد، قرارگیری بدن در پوزیشنهای نامناسب یا غیراستاندارد در حین رابطه جنسی است. این وضعیتها میتوانند فشار زیادی به عضلات کمر، ستون فقرات و مفاصل وارد کنند. بهویژه پوزیشنهایی که نیاز به خم شدن طولانیمدت کمر یا تحمل وزن زیاد دارند، خطر کمردرد را افزایش میدهند.
عضلات مرکزی بدن، شامل عضلات شکم، کمر و لگن، نقش مهمی در حمایت از ستون فقرات دارند. ضعف این عضلات میتواند منجر به فشار بیشازحد بر ستون فقرات و در نتیجه کمردرد شود. افرادی که بهطور منظم ورزش نمیکنند، بیشتر در معرض این مشکل هستند.
اختلالاتی مانند فتق دیسک، آرتروز ستون فقرات، تنگی کانال نخاعی یا دیسک دژنراتیو میتوانند با فشار ناشی از حرکات رابطه جنسی تشدید شوند. افرادی که سابقه مشکلات کمری دارند، بیشتر در معرض کمردرد پس از رابطه هستند.
در مردان، التهاب پروستات (پروستاتیت) یا مشکلات مرتبط با غده پروستات میتواند باعث کمردرد پس از انزال شود. پروستاتیت بهویژه در مردان جوانتر ممکن است به دلیل عفونتهای باکتریایی یا رابطه جنسی محافظتنشده ایجاد شود.
عفونتهای ادراری (UTI) در زنان و مردان میتوانند باعث تشدید کمردرد پس از رابطه جنسی شوند. این عفونتها بهویژه در زنان به دلیل آناتومی بدن شایعتر هستند و ممکن است با فعالیت جنسی مرتبط باشند.
در زنان، تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی، یائسگی یا بارداری میتوانند باعث شل شدن مفاصل و رباطها شوند که این امر ممکن است به کمردرد منجر شود. این نوع دردها معمولاً موقتی هستند اما میتوانند در دفعات بعدی نیز تکرار شوند.
خودارضایی مکرر، بهویژه در پوزیشنهای نامناسب، میتواند با ایجاد انقباضات شدید عضلانی در ناحیه لگن و کمر، منجر به کمردرد شود. همچنین، ترشح بیشازحد هورمون پروستاگلاندین E2 در اثر خودارضایی مکرر میتواند التهاب عضلانی و کمردرد را تشدید کند.
استرس، اضطراب و افسردگی میتوانند باعث افزایش تنش عضلانی و تشدید کمردرد شوند. ترس از تجربه درد در حین رابطه جنسی نیز میتواند به انقباض غیرارادی عضلات و در نتیجه کمردرد منجر شود.
آندومتریوز: رشد بافت رحمی در خارج از رحم میتواند باعث درد لگنی و کمردرد پس از رابطه جنسی شود.
کیست تخمدان یا فیبروم رحمی: این شرایط میتوانند با فشار بر اعصاب لگنی، کمردرد ایجاد کنند.
عفونتهای لگنی (PID): عفونتهای ناشی از بیماریهای مقاربتی یا روشهای پیشگیری از بارداری (مانند IUD) میتوانند باعث کمردرد شوند.
اختلال نعوظ یا استفاده از داروهای تاخیری: این موارد میتوانند باعث فشار اضافی بر عضلات کمر در حین رابطه شوند.
مشکلات بیضه یا اپیدیدیمیت: التهاب بیضه یا لولههای متصل به آن میتواند به کمردرد منجر شود.
رابطه جنسی خشن: حرکات ناگهانی و شدید میتوانند به عضلات و مفاصل کمر آسیب بزنند.
عدم آمادگی جسمانی: ضعف عضلانی و عدم انعطافپذیری بدن میتواند خطر کمردرد را افزایش دهد.
سطوح سخت یا نامناسب: انجام رابطه جنسی روی سطوح سفت یا بدون پشتیبانی کافی میتواند فشار بر کمر را افزایش دهد.
عدم تخلیه ادرار پس از رابطه: این موضوع در زنان میتواند خطر عفونت ادراری و در نتیجه کمردرد را افزایش دهد
با رعایت نکات زیر میتوانید از بروز کمردرد پس از رابطه جنسی پیشگیری کنید:
از پوزیشنهایی که فشار زیادی به کمر وارد میکنند (مانند پوزیشن میسیونری برای زنان با مشکلات کمری) اجتناب کنید.
پوزیشنهایی مانند خوابیدن به پهلو (Spooning) یا استفاده از بالش زیر زانو و کمر میتوانند فشار را کاهش دهند.
هر چند دقیقه یکبار پوزیشن خود را تغییر دهید تا از فشار مداوم بر یک ناحیه جلوگیری شود.
انجام تمرینات ورزشی مانند یوگا، پیلاتس یا تمرینات کگل میتواند عضلات شکم، کمر و لگن را تقویت کند و از کمردرد پیشگیری کند.
ورزشهای چرخشی و کششی کمر به بهبود انعطافپذیری و کاهش فشار بر ستون فقرات کمک میکنند.
از تشکهای نرم یا منعطف برای رابطه جنسی استفاده کنید. قرار دادن بالش زیر سر، زانو یا کمر میتواند فشار را کاهش دهد.
از رابطه جنسی روی سطوح سخت مانند زمین یا مبلهای سفت خودداری کنید.
دوش گرفتن با آب گرم قبل یا بعد از رابطه جنسی میتواند عضلات را شل کرده و از اسپاسم عضلانی جلوگیری کند.
ماساژ ناحیه کمر میتواند به کاهش تنش عضلانی و بهبود جریان خون کمک کند.
بهویژه در زنان، تخلیه ادرار پس از رابطه جنسی میتواند خطر عفونتهای ادراری و در نتیجه کمردرد را کاهش دهد.
تکنیکهای آرامسازی مانند مدیتیشن یا تنفس عمیق میتوانند تنش عضلانی ناشی از استرس را کاهش دهند.
در صورت وجود مشکلات روانی مانند اضطراب یا افسردگی، مشاوره با روانشناس یا سکستراپیست میتواند مفید باشد.
مصرف مواد غذایی مغذی مانند موز، که سرشار از پتاسیم است، میتواند از اسپاسم عضلانی جلوگیری کند.
اطمینان حاصل کنید که بدن شما هیدراته است، زیرا کمآبی میتواند باعث گرفتگی عضلات شود.
اگر کمردرد پس از رابطه جنسی مداوم یا شدید است، حتماً با پزشک متخصص (ارتوپد، اورولوژیست یا متخصص زنان) مشورت کنید.
در صورت وجود مشکلات زمینهای مانند دیسک کمر، پروستاتیت یا آندومتریوز، درمانهای تخصصی مانند فیزیوتراپی یا دارو میتوانند مؤثر باشند
کمپرس سرد و گرم: استفاده از کمپرس سرد برای کاهش التهاب و سپس کمپرس گرم برای شل کردن عضلات میتواند مؤثر باشد.
داروهای مسکن: مصرف مسکنهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن میتواند به تسکین درد کمک کند.
فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی و کششی تحت نظر فیزیوتراپیست میتوانند مشکلات عضلانی و ستون فقرات را بهبود دهند.
درمانهای پزشکی: در موارد خاص مانند عفونتها یا مشکلات هورمونی، درمانهای دارویی یا جراحی ممکن است لازم باشد.
اگر کمردرد پس از رابطه جنسی بیش از چند روز طول کشید یا با علائم زیر همراه بود، حتماً به پزشک مراجعه کنید:
درد شدید یا مداوم
بیحسی یا گزگز در پاها
تب یا مشکلات ادراری
کاهش کنترل مثانه یا روده
کمردرد بعد از رابطه جنسی مشکلی شایع اما قابل مدیریت است. با شناسایی علل آن، مانند پوزیشنهای نامناسب، ضعف عضلانی، مشکلات ستون فقرات یا عوامل روانی، میتوانید با اقدامات پیشگیرانه مانند انتخاب پوزیشنهای مناسب، تقویت عضلات، و مراقبتهای بهداشتی، این مشکل را کاهش دهید یا بهطور کامل برطرف کنید. ارتباط باز با شریک زندگی و مشورت با پزشک در صورت نیاز، کلید بهبود کیفیت زندگی جنسی و سلامت عمومی است.
