به گزارش سرویس دانستنی های جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، زودانزالی یکی از شایع‌ترین مشکلات جنسی در مردان است که می‌تواند تأثیرات منفی بر کیفیت زندگی و روابط عاطفی داشته باشد. در سال‌های اخیر، برخی افراد به استفاده از قرص ب 2 یا بوپرنورفین برای درمان زودانزالی روی آورده‌اند، اما آیا این روش واقعاً ایمن و مؤثر است؟ در این مقاله، به بررسی علمی این موضوع، عوارض احتمالی و توصیه‌های پزشکی می‌پردازیم تا اطلاعات جامعی در اختیارتان قرار دهیم.
بوپرنورفین، که به نام تجاری Subutex یا Suboxone نیز شناخته می‌شود، یک داروی مخدر نیمه‌صنعتی است که از تبائین (یکی از مشتقات خشخاش) به دست می‌آید. این دارو عمدتاً برای درمان اعتیاد به مواد مخدر مانند هروئین و مورفین و همچنین تسکین دردهای شدید استفاده می‌شود. بوپرنورفین به عنوان یک آگونیست جزئی اپیوئیدی عمل می‌کند، به این معنا که گیرنده‌های مخدر در مغز را فعال می‌کند، اما با شدت کمتری نسبت به مواد مخدر قوی‌تر مانند هروئین.
یکی از عوارض جانبی این دارو، تأخیر در انزال است که باعث شده برخی افراد به اشتباه از آن به عنوان درمانی برای زودانزالی استفاده کنند. اما این کاربرد غیررسمی و بدون تجویز پزشک می‌تواند خطرات جدی به همراه داشته باشد.
برخی مطالعات و گزارش‌ها نشان می‌دهند که اپیوئیدها، از جمله بوپرنورفین، می‌توانند با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی باعث تأخیر در انزال شوند. این اثر به دلیل کاهش حساسیت عصبی و تغییر در پاسخ‌های جنسی رخ می‌دهد. با این حال، هیچ مطالعه علمی معتبری به طور خاص اثربخشی بوپرنورفین را به عنوان درمان زودانزالی تأیید نکرده است.
پزشکان و متخصصان اورولوژی تأکید دارند که استفاده از بوپرنورفین برای این منظور نه تنها غیراستاندارد است، بلکه به دلیل عوارض جانبی و خطر اعتیاد، به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. در واقع، درمان‌های ایمن‌تر و مؤثرتری مانند داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRIها)، تکنیک‌های رفتاردرمانی، و مشاوره روان‌شناختی برای مدیریت زودانزالی وجود دارند.
بوپرنورفین به دلیل ماهیت مخدر خود، عوارض جانبی متعددی دارد که می‌تواند سلامت جسمی و روانی فرد را به خطر بیندازد. برخی از مهم‌ترین عوارض آن عبارت‌اند از:
اعتیاد و وابستگی: بوپرنورفین پتانسیل بالایی برای ایجاد وابستگی جسمی و روانی دارد. مصرف خودسرانه این دارو می‌تواند به اعتیاد منجر شود، به‌ویژه اگر به طور مداوم و بدون نظارت پزشکی استفاده شود.
عوارض جسمانی: خواب‌آلودگی، تنگی نفس، یبوست، تهوع، گیجی، و مشکلات کبدی (مانند افزایش آنزیم‌های کبدی) از جمله عوارض شایع این دارو هستند.
تأثیر بر سلامت جنسی: هرچند بوپرنورفین ممکن است باعث تأخیر در انزال شود، اما می‌تواند میل جنسی را کاهش دهد و به مشکلات نعوظ یا حتی ناتوانی جنسی منجر شود.
تداخلات دارویی: مصرف همزمان بوپرنورفین با الکل، داروهای خواب‌آور، یا مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOI) می‌تواند عوارض خطرناکی مانند افسردگی تنفسی، کما، یا حتی مرگ به دنبال داشته باشد.
با وجود درمان‌های استاندارد و کم‌خطر برای زودانزالی، استفاده از بوپرنورفین به دلایل زیر توصیه نمی‌شود:
عدم تأیید پزشکی: هیچ سازمان معتبری مانند سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) یا انجمن اورولوژی استفاده از بوپرنورفین را برای درمان زودانزالی تأیید نکرده است.
خطرات سلامتی: عوارض جانبی این دارو، به‌ویژه خطر اعتیاد، بسیار بیشتر از فواید احتمالی آن است.
وجود گزینه‌های بهتر: درمان‌هایی مانند داپوکستین (SSRI کوتاه‌اثر)، کرم‌های بی‌حسی موضعی، و تکنیک‌های رفتاری مانند "توقف-شروع" یا مشاوره زوج‌درمانی، هم ایمن‌تر هستند و هم اثربخشی بیشتری دارند
برای مدیریت زودانزالی، بهتر است به روش‌های مورد تأیید پزشکی روی آورید. برخی از این روش‌ها عبارت‌اند از:
داروهای تأییدشده: داروهایی مانند داپوکستین که به طور خاص برای درمان زودانزالی طراحی شده‌اند، اثربخشی بالایی دارند و عوارض کمتری نسبت به بوپرنورفین ایجاد می‌کنند.
رفتاردرمانی: تکنیک‌هایی مانند تمرینات کف لگن، روش "توقف-شروع"، و تمرینات تنفسی می‌توانند به کنترل انزال کمک کنند.
مشاوره روان‌شناختی: استرس، اضطراب، و مشکلات عاطفی می‌توانند به زودانزالی منجر شوند. مشاوره با روان‌شناس یا سکس‌تراپیست می‌تواند این مسائل را برطرف کند.
تغییر سبک زندگی: ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، و مدیریت استرس می‌توانند به بهبود عملکرد جنسی کمک کنند
اگر همچنان به استفاده از بوپرنورفین برای هر هدفی فکر می‌کنید، حتماً این نکات را رعایت کنید:
مشاوره با پزشک: هرگز این دارو را بدون تجویز پزشک مصرف نکنید. پزشک می‌تواند دوز مناسب و روش مصرف ایمن را تعیین کند.
اجتناب از مصرف خودسرانه: قطع یا افزایش دوز دارو بدون نظر پزشک می‌تواند عوارض جدی مانند علائم ترک را به دنبال داشته باشد.
اطلاع‌رسانی به پزشک: تمام داروها یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید را به پزشک اطلاع دهید تا از تداخلات دارویی جلوگیری شود.
دور ریختن باقی‌مانده دارو: پس از پایان دوره درمان، داروهای باقی‌مانده را دور بریزید تا از سوءمصرف جلوگیری شود
استفاده از قرص ب 2 یا بوپرنورفین برای درمان زودانزالی نه تنها غیرعلمی و غیراستاندارد است، بلکه به دلیل عوارض جدی مانند اعتیاد، مشکلات کبدی، و کاهش میل جنسی می‌تواند سلامت شما را به خطر بیندازد. به جای این روش پرریسک، بهتر است با یک پزشک متخصص اورولوژی یا روان‌شناس مشورت کنید تا درمان‌های ایمن و مؤثری مانند داروهای تأییدشده، تکنیک‌های رفتاری، یا مشاوره دریافت کنید. سلامت جنسی شما ارزش انتخاب‌های آگاهانه و علمی را دارد.
برای مشاهده‌ی مطالب بیشتر حوزه‌ی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
