به گزارش سرویس دانستنیهای جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، رابطه جنسی در دوران بارداری یکی از موضوعات مهم و در عین حال پر از سوال و ابهام برای بسیاری از زوجین است. تغییرات فیزیکی و هورمونی گسترده در این دوران، نگرانیها در مورد سلامت جنین و باورهای نادرست، همگی میتوانند بر کیفیت و کمیت روابط زناشویی تاثیر بگذارند. با این حال، حقیقت این است که در یک بارداری سالم و طبیعی، سکس نه تنها بیخطر است، بلکه میتواند فواید بسیاری برای سلامت جسمی و روحی مادر و همچنین تقویت پیوند عاطفی میان زوجین داشته باشد. درک صحیح از تغییرات بدن، آگاهی از موارد احتیاط و انتخاب پوزیشنهای مناسب، کلید حفظ یک رابطه جنسی سالم و لذتبخش در این دوران حساس است.
این مقاله به صورت جامع و بر اساس منابع معتبر پزشکی، به بررسی تمام ابعاد سکس و رابطه جنسی در دوران حاملگی میپردازد. از فواید شگفتانگیز آن گرفته تا موارد منع پزشکی و پوزیشنهای ایمن، همه و همه را برای شما شرح خواهیم داد تا با آگاهی کامل، این دوره را با آرامش و صمیمیت بیشتری سپری کنید.
یکی از اصلیترین دغدغههای زوجین، نگرانی از آسیب رسیدن به جنین در حین رابطه جنسی است. خوشبختانه، طبیعت به بهترین شکل از جنین در حال رشد محافظت میکند. جنین در داخل کیسه آمنیوتیک که پر از مایع است، قرار گرفته و این کیسه توسط عضلات قدرتمند رحم و دهانه رحم (سرویکس) که با یک پلاک مخاطی ضخیم مسدود شده، احاطه شده است. این سدهای دفاعی، جنین را از فشار، ضربه و همچنین عفونتهای احتمالی به خوبی محافظت میکنند. بنابراین، در یک بارداری نرمال و کمخطر، فعالیت جنسی و دخول به هیچ وجه باعث آسیب فیزیکی به جنین یا سقط آن نخواهد شد.
انقباضاتی که در حین ارگاسم در رحم رخ میدهد، با انقباضات زایمان کاملاً متفاوت بوده و معمولاً خفیف و کوتاهمدت هستند و خطری را متوجه بارداری نمیکنند. با این حال، همیشه توصیه میشود که در مورد هرگونه نگرانی با پزشک یا مامای خود مشورت کنید. آنها با بررسی شرایط خاص شما، میتوانند راهنماییهای دقیقتری ارائه دهند و اطمینان خاطر لازم را به شما ببخشند. شفافیت با پزشک، کلید یک بارداری ایمن و بدون استرس است.
رابطه جنسی در دوران بارداری فراتر از یک نیاز فیزیکی، میتواند فواید متعددی برای سلامت جسم و روان مادر و رابطه زوجین داشته باشد. یکی از مهمترین این فواید، تقویت پیوند عاطفی است. ترشح هورمون اکسیتوسین، که به "هورمون عشق" معروف است، در حین ارگاسم افزایش مییابد. این هورمون حس صمیمیت، عشق و وابستگی را میان زوجین تقویت کرده و به کاهش استرس و اضطراب ناشی از تغییرات بارداری کمک شایانی میکند. داشتن یک رابطه عاطفی مستحکم، به مادر کمک میکند تا با اعتماد به نفس و آرامش بیشتری این دوره را سپری کند.
از منظر فیزیکی نیز، ارگاسم باعث افزایش انقباضات عضلات کف لگن میشود که این امر به تقویت این عضلات کمک میکند. عضلات کف لگن قوی، نه تنها در فرایند زایمان طبیعی نقش مثبتی ایفا میکنند، بلکه به بهبودی سریعتر پس از زایمان نیز کمک خواهند کرد. علاوه بر این، برخی مطالعات نشان دادهاند که رابطه جنسی منظم میتواند به کاهش فشار خون در دوران بارداری کمک کرده و حتی کیفیت خواب را نیز بهبود ببخشد. فعالیت جنسی همچنین با سوزاندن کالری، به حفظ تناسب اندام در این دوران کمک میکند.
اگرچه سکس در اکثر بارداریها ایمن است، اما شرایط پزشکی خاصی وجود دارد که در آن پزشک ممکن است محدودیت یا منع کامل رابطه جنسی را توصیه کند. یکی از این موارد، "جفت سرراهی" (Placenta Previa) است که در آن جفت به طور کامل یا بخشی از دهانه رحم را پوشانده است. در این حالت، رابطه جنسی میتواند منجر به خونریزی شدید و خطرات جدی برای مادر و جنین شود. همچنین، در صورت وجود سابقه زایمان زودرس، نارسایی دهانه رحم (سرویکس کوتاه) یا پارگی کیسه آب، باید از هرگونه فعالیت جنسی همراه با دخول خودداری شود.
خونریزی واژینال بدون دلیل مشخص، لکهبینی مداوم، یا داشتن بارداری چندقلویی (در برخی موارد) نیز از دیگر شرایطی هستند که نیاز به احتیاط و مشورت با پزشک دارند. ابتلا به برخی بیماریهای مقاربتی (STIs) نیز میتواند سلامت جنین را به خطر بیندازد و نیاز به درمان و پرهیز از رابطه جنسی تا زمان بهبودی کامل دارد. در هر یک از این موارد، پیروی دقیق از دستورات پزشک متخصص برای حفظ سلامت مادر و جنین امری ضروری است.
میل جنسی در دوران بارداری میتواند دستخوش تغییرات زیادی شود و این نوسانات کاملاً طبیعی هستند. در سه ماهه اول، بسیاری از زنان به دلیل تهوع صبحگاهی، خستگی شدید و حساسیت سینهها، کاهش میل جنسی را تجربه میکنند. نگرانیهای اولیه در مورد بارداری نیز میتواند بر این کاهش میل بیتاثیر نباشد. در این دوره، صبر و درک متقابل از سوی همسر نقش بسیار مهمی در حفظ صمیمیت دارد و میتوان روشهای دیگر ابراز عشق مانند در آغوش گرفتن و ماساژ را جایگزین رابطه جنسی کامل کرد.
با ورود به سه ماهه دوم، معمولاً علائم ناخوشایند اولیه از بین رفته، انرژی مادر بیشتر شده و جریان خون به ناحیه لگن افزایش مییابد. این افزایش جریان خون میتواند باعث افزایش حساسیت در اندامهای تناسلی و در نتیجه افزایش چشمگیر میل جنسی در بسیاری از زنان شود. این دوره میتواند زمان طلایی برای لذت بردن از رابطه زناشویی باشد. در سه ماهه سوم، با بزرگ شدن شکم و نزدیک شدن به زمان زایمان، ممکن است میل جنسی دوباره کاهش یابد، هرچند این موضوع برای همه یکسان نیست و برخی زنان تا روزهای آخر نیز تمایل به رابطه جنسی دارند. کلید اصلی، گفتگوی صادقانه با همسر در مورد احساسات و نیازها در هر مرحله است.
رابطه جنسی در دوران بارداری، در صورتی که با آگاهی و در یک بارداری کمخطر انجام شود، نه تنها ایمن و بیخطر است، بلکه میتواند به عنوان ابزاری قدرتمند برای تقویت پیوند عاطفی زوجین، کاهش استرس و بهبود سلامت جسمی مادر عمل کند. جنین به خوبی در رحم محافظت میشود و فعالیت جنسی طبیعی آسیبی به او وارد نمیکند. با این حال، آگاهی از شرایطی که در آن رابطه جنسی باید محدود یا متوقف شود، مانند جفت سرراهی یا خطر زایمان زودرس، حیاتی است. انتخاب پوزیشنهای مناسب که فشاری به شکم وارد نکنند و درک نوسانات طبیعی میل جنسی در طول سه ماهههای مختلف بارداری، به زوجین کمک میکند تا این دوران را با صمیمیت و آرامش بیشتری طی کنند. همواره مشورت با پزشک یا ماما، بهترین راه برای رفع ابهامات و کسب اطمینان در این مسیر است.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
