به گزارش سرویس دانستنیهای جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، ارگاسم شبانه که به آن "احتلام" نیز گفته میشود، به انزال غیرارادی در هنگام خواب اطلاق میگردد. این پدیده زمانی رخ میدهد که فرد بدون تحریک فیزیکی یا فعالیت جنسی خاص، در خواب به اوج لذت جنسی میرسد. در مردان، این فرآیند با خروج مایع منی همراه است، در حالیکه در زنان، ترشحات تناسلی یا انقباضات عضلات واژن میتواند نشانه آن باشد.
این واکنش معمولاً در فاز خواب REM یا همان خواب با حرکات سریع چشم رخ میدهد. در این مرحله، مغز بسیار فعال است و رویاهای زنده و واضحتری شکل میگیرند. محرکهای ذهنی و تصاویر جنسی که در رویا دیده میشوند میتوانند منجر به برانگیختگی و نهایتاً ارگاسم در خواب شوند.
اگرچه در گذشته تصور میشد ارگاسم شبانه تنها مختص مردان است، تحقیقات جدید نشان دادهاند که زنان نیز این پدیده را تجربه میکنند. هرچند به دلیل نبود نشانههای فیزیکی واضح مانند انزال، تشخیص آن در زنان دشوارتر است. اما وجود انقباضهای واژینال، ترشحات، یا احساس لذت پس از بیداری میتواند نشانهای از ارگاسم شبانه در زنان باشد.
برخلاف مردان، در زنان این پدیده کمتر گزارش میشود، اما این به معنای عدم وقوع آن نیست. طبق برخی پژوهشها، زنان حتی ممکن است ارگاسمهایی عمیقتر در خواب تجربه کنند چرا که مانعی ذهنی و فیزیولوژیکی مانند اضطراب و استرسهای روزانه در خواب کاهش مییابد.
ارگاسم شبانه بیشتر در نوجوانان و جوانان دیده میشود، چرا که سطح هورمونهای جنسی در این دوران به شدت افزایش مییابد. همچنین مردانی که رابطه جنسی یا خودارضایی کمتری دارند، بیشتر در معرض تجربهی خواب خیس هستند. این واکنش، روشی طبیعی از سوی بدن برای تخلیه منی یا واکنش به محرکهای ذهنی و هورمونی تلقی میشود.
در زنان نیز اگرچه دادهها کمتر است، اما تجربه ذهنی یا رویاهای جنسی، بهخصوص در دوران تخمکگذاری یا پیش از قاعدگی میتواند احتمال ارگاسم شبانه را افزایش دهد. لازم به ذکر است که عدم تجربه این پدیده هم کاملاً طبیعی است و جای نگرانی ندارد.
ارگاسم در خواب لزوماً نشانه میل جنسی بالا نیست. ممکن است فردی در شرایطی که اصلاً به مسائل جنسی فکر نکرده یا میل جنسی بالایی ندارد نیز دچار این تجربه شود. بدن انسان بهخصوص در دورههای نوجوانی و جوانی، به شکل خودکار برای تخلیه تنشهای جنسی عمل میکند.
در واقع، ارگاسم شبانه بیشتر به دلایل فیزیولوژیکی مانند افزایش تستوسترون، تحریکات مغزی، و فعالیتهای شبانه مغز در حین رویا مرتبط است. بنابراین، تجربه ارگاسم در خواب نمیتواند معیار دقیقی برای سنجش میل جنسی یک فرد باشد.
علت دقیق این پدیده هنوز بهطور کامل مشخص نشده است، اما نظریات متعددی درباره آن وجود دارد. یکی از پرکاربردترین توضیحات، فعالیت ذهنی و رویاهای جنسی در خواب است که باعث تحریک دستگاه عصبی و در نتیجه برانگیختگی و ارگاسم میشود.
از طرفی، بدن انسان بهطور طبیعی توانایی تنظیم و تخلیه هورمونها و مایعات مانند منی را دارد. حتی بدون رویاهای جنسی هم گاهی این پدیده صرفاً بهدلیل فشار جسمی ناشی از پر بودن کیسه منی یا تحریک غیرفعال در بدن رخ میدهد. مصرف مکملهای هورمونی مانند تستوسترون نیز میتواند فراوانی ارگاسم شبانه را افزایش دهد.
در اکثر موارد، ارگاسم شبانه نیازی به کنترل یا پیشگیری ندارد، چرا که واکنشی طبیعی از سوی بدن است. با این حال، افرادی که به دلایل مذهبی، روانی یا شخصی تمایلی به تجربه این حالت ندارند میتوانند با اقدامات سادهای احتمال آن را کاهش دهند.
برقراری منظم رابطه جنسی، خودارضایی با فاصلههای زمانی مشخص، مدیریت ذهن در هنگام خواب، و کاهش مصرف داروهای هورمونی میتواند مفید باشد. همچنین، کاهش مصرف محتواهای جنسی و دوری از افکار تحریککننده پیش از خواب نیز به کاهش احتمال این پدیده کمک میکند.
ارگاسم شبانه اغلب در مرحله خواب REM اتفاق میافتد. این مرحله که بین 90 تا 120 دقیقه پس از خوابیدن آغاز میشود، شامل حرکات سریع چشم و فعالیت شدید مغز است. در این مرحله، بدن در حالت تقریباً فلج عضلانی قرار دارد اما مغز بسیار فعال است و رویاها معمولاً در این مرحله تجربه میشوند.
در این حالت، افزایش جریان خون در نواحی تناسلی، انقباض عضلات و ترشح هورمونها همگی زمینهساز بروز ارگاسم در خواب میشوند. در مردان، خروج منی نشانه آشکاری از وقوع این پدیده است اما در زنان باید به نشانههایی مانند انقباض واژن یا ترشحات توجه کرد.
ارگاسم شبانه یا همان احتلام، یکی از طبیعیترین پدیدههای جسمی و روانی در طول خواب است که بیشتر در دوران بلوغ یا جوانی تجربه میشود. این اتفاق نه نشانه بیماری است و نه لزوماً میل جنسی بالا. بلکه یکی از مکانیسمهای تطبیقی بدن برای مدیریت فشار جنسی و تحریکهای عصبی است.
مردان و زنان به شکل متفاوتی این پدیده را تجربه میکنند، اما در هر دو، نتیجه آن میتواند حس آرامش یا حتی تعجب باشد. اگرچه نیازی به درمان نیست، در صورت تکرار بیش از حد یا ایجاد ناراحتی روانی، مشاوره با پزشک یا درمانگر جنسی توصیه میشود.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
