به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعدنیوز، گاهی زندگی آنطور که میخواهیم پیش نمیرود. راهها تاریک میشوند و دلمان از تکرار خسته. اما درست در همین لحظههاست که امید، مثل نوری در دل شب میدرخشد. هر پایان، شروعی در دل خود دارد؛ هر شکست، فرصتی برای تولدی دوباره است. مهم نیست دیروز چه گذشت، مهم این است که امروز هستی و هنوز فرصت برای ساختن، جبران کردن و شکفتن داری. آغاز کن، حتی با گامی کوچک. دنیا همیشه برای کسی که از نو شروع میکند، جا دارد.
خدا میبیند، خدا میداند، و خدا جبران میکند — نه لزوماً با بازگشت کسی،
بلکه با نوری تازه، با آرامشی عمیق، با عشقی دیگر.
و روزی میفهمی که همین درد، تو را به انسانی زیباتر و عمیقتر تبدیل کرد.
پس اگر کسی را از دست دادهای، به یاد داشته باش:
هیچچیز واقعاً از دست نمیرود، وقتی در دل خداست.
و خدا همیشه، همیشه، کنار توست.
«گاهی باید کسی را از دست بدهی تا بفهمی خدا هیچوقت نمیرود… چه مرگ باشد، چه جدایی، عشقش هنوز در دلت نفس میکشد.»
رفتنش درد دارد، مثل خالی شدن نفس از سینه… اما خدا آرامت میکند، همانجا میان اشکهایت.
هیچ دلی که با عشق تپیده، بیپناه نمیماند. یادش میماند، مثل نوری که حتی در تاریکی خاموش نمیشود.
«کسی که رفت، هنوز در نفسهای خدا جاریست…
عشقش از بین نمیرود، فقط شکلش عوض میشود.
شاید دیگر صدایش را نشنوی، اما حضورش در دلِ تو ادامه دارد،
چون هیچ عشقی که با دل داده شد، در دلِ خدا گم نمیشود.»
«اگر دلت گرفت از رفتن کسی، به آسمان نگاه کن…
آن بالا، خدا هنوز لبخند میزند و آرام در گوشت میگوید: من کنارتم.
هیچ جدایی، حتی مرگ، نمیتواند میان دلِ عاشق و رحمتِ خدا فاصله بیندازد.
آرام بگیر… او رفته، اما عشقش هنوز در زندگیات میتابد.»
«رفتنش دنیا را ساکت کرد، قلبت را پر از سکوت… اما خدا آرام در گوشم نجوا میکند: هنوز با توأم، هنوز عشقش در کنارت نفس میکشد، فقط در شکلی دیگر که نمیبینی اما حسش میکنی.»
«بعضی نبودنها را نمیتوان با هیچ کس قسمت کرد، فقط با خدا میتوان حرف زد. او میفهمد دلت چقدر خالی شده و اشکهایت چقدر از درد لبریزند، و با آرامشی بیصدا، جای خالی را پر میکند.»
گاهی خدا کسی را از دستت میگیرد، نه از سر بیمهری، بلکه تا خودت را بیشتر در آغوش او پیدا کنی.
هیچ آغوشی امنتر و صمیمیتر از حضور خدا نیست، حتی وقتی دنیا خالی و سرد به نظر میرسد.
او میبیند دلِ تو چرا شکسته، اشکهایت را میشمرد و آرامشی بیصدا در دلت میکارد تا بفهمی هیچ جدایی، حتی مرگ، نمیتواند میان تو و رحمتش فاصله بیندازد.
«دلتنگی یعنی یاد کسی در سکوت شب، امید یعنی باور اینکه خدا میان این دلتنگی نفس میکشد. او آنجا هست، در تاریکی و در روشنایی، و هیچ چیزی نمیتواند فاصلهی بین تو و آرامشش را کم کند.»
«کسی که رفت، تمام نمیشود، فقط از چشم میافتد و در دل جاودانه میماند. هر خاطرهاش، هر لبخندش، هر نفسش هنوز در گوشهای از وجودت زندگی میکند و تو را با یادش نفسنفس میزند.»
«خدا میداند دلِ تو چرا شکست، اما مطمئن باش، همانقدر که او برد، آرامش و مهربانیاش هم در دل تو میکارد. روزی میفهمی که نبودنش، تو را به نزدیکی عمیقتری با او رسانده است.»
یاد کسی که رفته، تمام نمیشود؛ فقط شکلش عوض میشود.
هر خاطره، هر لبخند، هر نفسش هنوز در گوشهای از وجودت زندگی میکند و تو را با یادش نفسنفس میزند.
اشکهایت گناه نیستند، نشانهی عشقاند؛ نشانهی این که دلت هنوز زنده است و هنوز میتواند دوست داشته باشد.
اگر از این نوع پیام های انگیزشی خوشتان آمد خوشحال می شویم در قسمت دیدگاه ماه تولد خود را با ما به اشتراک بگذارید.
1 ماه پیش
1 ماه پیش
1 ماه پیش
1 ماه پیش