به گزارش سرویس تاریخ ساعد نیوز، فَریدالدّین ابوحامِد محمّد عطّار نِیشابوری (540 - 618 قمری) یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال 540 هجری برابر با 1146 میلادی در نیشابور زاده شد. وی یکی از پرکارترین شاعران ایرانی به شمار میرود و بنا به نظر عارفان در زمینه عرفانی از مرتبهای بالا برخوردار بودهاست.
عطار نیشابوری، صوفیِ جستوجوگر و شاعری که کلماتش هنوز در جان زمان میپیچد. مردی از قرن هفتم هجری که نهتنها با «منطقالطیر» پرواز اندیشه را تصویر کرد، بلکه با «تذکرهالاولیاء» آینهای شد از روح عارفان. در این ویدیو، سفری میکنیم به زندگی مردی که عرفان را نه در گوشهی خانقاه، که در قلب کوچههای پرهیاهوی نیشابور یافت. از داروخانهاش تا درک حقیقت هستی، از سکوت تا شهادت، عطار صداییست که باید شنید. همراه شوید با ما در این روایت شاعرانه از زندگی عارفی که راه را نشان داد، بیآنکه خود دیده شود.