به گزارش سرویس علم و فناوری پایگاه خبری ساعدنیوز، در دنیای خیال و خلاقیت، ناپلئون بناپارت، یکی از برجستهترین چهرههای تاریخ، به قهوهخانهای سنتی در ایران سفر میکند. این قهوهخانه با دیوارهایی پوشیده از فرشهای دستباف و ظروف مسی، تصویری اصیل از فرهنگ ایرانی را به نمایش میگذارد. ناپلئون، که به قدرت و جاهطلبی مشهور بود، این بار مقابل دیگی پر از دیزی نشسته و لبخندی از رضایت بر لب دارد.
دیزی، این غذای اصیل و مردمی، ناپلئون را به وجد میآورد. طعم گوشت نرم و آبگوشت خوشعطر، او را به دنیایی تازه میبرد. او که در میدان نبرد به خونسردی مشهور بود، حالا با لذت تکهای نان را در کاسه آبگوشت میزند و با چهرهای سرشار از آرامش و شگفتی، از این غذای ساده اما غنی لذت میبرد.
این صحنه، نهتنها تضادی جذاب بین شخصیت امپراتور قدرتمند و فضایی سنتی خلق میکند، بلکه پیوندی هنرمندانه بین تاریخ اروپا و میراث ایران ایجاد میکند. شاید ناپلئون، در میان این لحظات، ارزش واقعی فرهنگها و سنتهای دیگر را بهتر درک کند، چیزی که در سیاستها و جنگهایش کمتر به چشم میآمد.
تصور ناپلئون در حال خوردن دیزی، یادآور این است که غذا چیزی فراتر از نیاز اولیه است؛ پل ارتباطی بین ملتهاست. دیزی، با طعم ساده و اصیل خود، موفق میشود ناپلئون را به دنیایی از آرامش و لذت ببرد و نشان دهد که فرهنگ آشپزی ایرانی، حتی امپراتورها را هم مسحور میکند.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با تکنولوژی اینجا کلیک کنید
