قرآن کلام خدا و کتاب آسمانی مسلمانان است که به وسیله جبرئیل به حضرت محمد(ص)، وحی شد. مسلمانان محتوا و الفاظ قرآن را نازلشده از سوی خداوند میدانند؛ همچنین معتقدند قرآن، معجزه و نشانه پیامبری حضرت محمد(ص) و آخرین کتاب آسمانی است. این کتاب بر معجزهبودن خود تأکید کرده و دلیل اعجازش را آن دانسته است که کسی نمیتواند مانندی برای آن بیاورد.
قرآن، فرقان، الکتاب و مُصحَف از مشهورترین نامهای قرآن است. قرآن 114 سوره و بیش از 6000 آیه دارد و به 30 جزء و 120 حزب تقسیم شده است. در قرآن، از موضوعاتی چون توحید، معاد، غزوات پیامبر اسلام(ص)، داستانهای انبیاء، اعمال شرعی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و مبارزه با شرک و نفاق، سخن به میان آمده است.
قرآن، عربى فصیح و روانى است که آهنگ آن در گوش ها دل انگیز، و تلاوت آن بر زبان ها آسان است. از نظر محتوا نیز، در عین عمیق و پرمایه بودن، درک آن سهل و ساده و آسان است.
اصولاً آن همه حقایق بزرگ و برجسته در قالب این الفاظ محدود با سهولت درک معانى، ریخته شده است، از این نظر خداوند آن چنان تسلطى به پیامبرش بر آیات قرآن، داده بود که به آسانى و در همه جا و براى حل هر مشکل، از آن استفاده مىکرد، و پیوسته بر مؤمنان تلاوت مى نمود.
این مسأله نشان می دهد قرآن کریم اختصاص به قشر خاصى از مردم ندارد؛ همانگونه که عالمان بزرگ و فلاسفه و دانشمندان عظیم الشأن از آن بهره مىگیرند، مردم عوام (که قادر بر تلاوت قرآن هستند) نیز در حد توان و درک خود از آن استفاده مى کنند. این ویژگى در کتاب هاى دیگر دیده نمى شود.
در بیان اهمیت تلاوت قرآن همین بس که بدانیم مسلمانان هر چه دارند از قرآن است و بهترین راه براى تحصیل روحانیت قلب و صفاى دل و بودن به یاد خدا، تلاوت و تدبر در آیات قرآن است.
در این زمینه امام باقر علیه السلام روایت نموده که پیامبر خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم فرمود: «مَنْ قَرَأَ عَشْرَ آیَاتٍ فِی لَیْلَهٍ لَمْ یُکْتَبْ مِنَ اَلْغَافِلِینَ…؛ کسى که ده آیه از قرآن مجید را در شب بخواند نام او در زمره غافلین ثبت نخواهد شد».
پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم در روایتی دیگر مى فرمایند: «نَوّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَهِ الْقُرْآنِ؛ خانه هاى خود را با خواندن قرآن نورانى کنید».
روایت مى فرماید خانه هایتان تاریک نباشد و قرآن تلاوت کنید و گوش اهل خانه را تلاوت قرآن بنوازد تا کم کم معناى آن را بفهمند و اندیشه کنند و نباید قرآن فقط مخصوص جاى به خصوص باشد.
در روایتی دیگر پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم می فرماید: «… ولِتالِى آیه مِنْ کِتابِ اللّه خَیرٌ مِنْ تَحْتِ العرش الى تُخوم السّفلى؛ براى تلاوت کننده آیه اى از قرآن ارزش و ثوابى بهتر از آنچه زیر عرش تا زمین است موجود است»؛ یعنى ثواب آن بهتر است از آنچه بین عرش و طبقات پائین است.
آن حضرت در فرازی دیگر می فرماید: «… و یدفَعُ عن تالى القرآن بلوى الاخره؛ … و دفع مى شود از تلاوت کننده قرآن بلاى آخرت و گرفتار شدن در آن».
در روایتى دیگر پیامبر صلّى الله علیه وآله وسلّم خطاب به سلمان مى فرماید: «اى سلمان! بر تو است خواندن قرآن، زیرا قرائت آن کفاره گناهان و پوششى براى آتش و امانى از عذاب است … مؤمن زمانى که قرآن مى خواند خداوند با نظر رحمت به او مى نگرد».
پیغمبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم در آستانه ماه مبارک رمضان طى خطبه اى چنین فرمود: «فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَهٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَهٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَهِ کِتَابِهِ؛ با نیت هاى خالص و دل هاى پاک از خداوند بخواهید تا شما را در روزه داشتن و تلاوت قرآن در این ماه توفیق دهد».
آن حضرت در فرازی دیگر از خطبه شعبانیه، که خطبه اى بسیار پر محتوى است، در مورد درهاى بهشت جمله اى دارد، مىفرماید: «إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَهٌ؛[20]درهاى بهشت در این ماه باز است».
از این جمله استفاده مى شود که بهشت هم اکنون وجود دارد، و در ماه رمضان درهاى آن به سوى بندگان صالح خداوند باز است. از جمله قرآنى که تلاوت مى کنیم درى از درهاى بهشت است.
وقتى خواب روزه دار که بى خبرى مطلق است عبادت باشد، بیدارى او که در حال تلاوت قرآن باشد به طریق اولى عبادت بالاترى خواهد بود. چرا که تلاوت قرآن از افضل عبادات است و کمتر عبادتى به پایه آن مى رسد، زیرا این تلاوت الهام بخش اندیشه در قرآن، و اندیشه و تفکر، سرچشمه اعمال صالح است.
آری تلاوت قرآن فضیلتى بزرگ است؛ به ویژه در ماه مبارک رمضان که به راستى فضیلت آن بیرون از حد و شمار است، و اجر و ثوابى بس عظیم دارد؛ تا آن جا که ثواب تلاوت یک آیه از این معجزه الهى در این ماه، برابر با تلاوت تمام قرآن در غیر ماه رمضان قرار داده شده است.
رمضان ماه میهمانی خداوند است و قرآن کتاب هدایت بشریت در یکی از شبهای قدرش نازل شده است. در این ماه درهای رحمت خداوند برای آمرزش گناهان انسانها باز است؛ روزه گرفتن در این ماه واجب و دعا و عبادت ثواب فراوانی دارد.
بسمالله الرحمن الرحیم
اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین.
خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامیدار در آن به حاضر کردن و یا داشتن مسائل و نزدیک گردان در آن وسیلهام به سویت از میان وسیلهها، ای آنکه سرگرمش نکند اصرار و سماجت اصرارکنندگان
برای شب بیست و هشتم ماه مبارک رمضان شش رکعت نماز، در هر رکعت یک بار سوره حمد، ده مرتبه آیه الکرسی، ده مرتبه سوره توحید و ده مرتبه سوره کوثر و بعد از سلام نماز، صد بار بر پیامبر (ص) و آل ایشان صلوات مورد سفارش قرار گرفته است.
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی و الثلاثون فی ما نذکره مما یختص باللیله الثامنه و العشرین من شهر رمضان، فصل فی ما یختص بالیوم الثامن و العشرین، دعاء آخر فی الیوم الثامن و العشرین من شهر رمضان من مجموعه مولانا زین العابدین ص
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب سی و دوم اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و هشتم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و هشتم، دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان به نقل از مجموعهی مولی امام زین العابدین-صلوات اللّه علیه-:
یَا خَازِنَ اللَّیْلِ فِی الْهَوَاءِ وَ خَازِنَ النُّورِ فِی السَّمَاءِ وَ مَانِعَ السَّمَاءِ (أَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ)
ای خدایی که شب را در هوا و نور را در آسمان میاندوزی و از افتادن آسمان بر زمین جز به اذن خود جلوگیری میکنی
وَ حَارِسَهُمَا (أَنْ تَزُولا) یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا بَاعِثُ یَا اللَّهُ یَا مُصَوِّرُ
و آن دو را از اینکه نابود گردند پاس میداری، ای بسیار آمرزنده ای مهربان ای پروردگار من، ای خدا ای برانگیزاننده، ای خدا ای نگارگر،
وَ أَنْتَ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلَاءُ
و تو ای خدا ای خدا ای خدا، زیباترین نامها و اوصاف برتر و بزرگمنشی و نعمتها از آن تو است،
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی وَ جَهْلِی وَ ظُلْمِی
از تو خواستارم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و خطا و نادانی و ستم
وَ إِسْرَافِی عَلَی نَفْسِی وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی
و اسراف من بر نفس خود و آنچه را که تو از آن آگاهتری، بیامرزی،
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی وَ مَا قَدَّمْتُ وَ [وَ مَا] أَخَّرْتُ وَ مَا أَعْلَنْتُ وَ مَا أَسْرَرْتُ
خدایا، از تو میخواهم که [خطایم و آنچه را که پیش فرستادهام] و آنچه در آینده انجام میدهم و آنچه آشکارا یا پنهانی انجام دادهام، بیامرزی.
اللَّهُمَّ عَافِنِی وَ اعْفُ عَنِّی وَ سَدِّدْنِی وَ اهْدِنِی وَ قِنِی شُحَّ نَفْسِی
خدایا، مرا عافیت بخش و از من درگذر و توفیق ده و رهنمون شو و از آزمندی نفسم نگاه دار
وَ بَارِکْ لِی فِی مَا رَزَقْتَنِی وَ أَعِنِّی عَلَی مَا کَلَّفْتَنِی وَ قِنِی عَذَابَ النَّارِ
و آنچه را که به من روزی دادهای مبارک گردان و بر آنچه مکلّف نمودهای یاری کن و از عذاب آتش جهنّم نگاه دار.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْفَخْرِ وَ الْکِبْرِ وَ أَعُوذُ بِکَ أَنْ أُرَدَّ إِلَی أَرْذَلِ الْعُمُرِ
خدایا، از فخر و خودبزرگبینی به تو پناه میبرم و از اینکه به پستترین مرحلهی عمر بازگردانده شوم
وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ فِتْنَهِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ عَذَابِ النَّارِ
و از گرفتاری دنیا و آخرت و عذاب آتش جهنّم به تو پناه میبرم.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ طَمَعٍ یَهْدِی إِلَی طَمَعٍ وَ مِنْ طَمَعٍ حِینَ لَا طَمَعَ
خدایا، به تو پناه میبرم از آزمندیای که انسان را به آزمندی دیگر رهنمون میگردد و از آزمندی در هنگامی که آزمندیای وجود ندارد
وَ أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْأَلَ غَیْرَکَ وَ أَطْلُبَ مِنْ سِوَاکَ وَ أَتَوَکَّلَ إِلَّا عَلَیْکَ
و به تو پناه میبرم از اینکه از غیر تو درخواست و طلب کنم و جز بر تو توکّل کنم.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ جَنِّبْنِی مُنْکَرَاتِ الْأَهْوَاءِ وَ مُبْتَدَعَاتِ الْأَعْمَالِ وَ مُعْضَلَاتِ الْأَدْوَاءِ
خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از هوسهای زشت و اعمال بدعتی و دردهای سخت، دور بدار.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْهَمِّ وَ الْحُزْنِ وَ الْکَسَلِ وَ غَلَبَهِ الدَّیْنِ
خدایا، از دلگیری و اندوه و تنبلی و غلبهی وام و انسانها [دشمنان] به تو پناه میبرم
وَ غَلَبَهِ بَنِی آدَمَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ فِتْنَهِ الْمَحْیَا وَ الْمَمَاتِ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ جَارِ السَّوْءِ
و از گرفتاری زندگی و مرگ به تو پناه میبرم و از همسایهی بد
وَ قَرِینِ السَّوْءِ فِی دَارِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْقَسْوَهِ وَ الْغَفْلَهِ وَ الْعَیْلَهِ وَ الذِّلَّهِ وَ الْمَسْکَنَهِ
و دوست بد در سرای دنیا و آخرت به تو پناه میبرم. خداوندا، از سنگدلی و غفلت و نیازمندی و خواری و بیچارگی به تو پناه میبرم
وَ أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْکُفْرِ وَ الْفَقْرِ وَ مِنْ وَسْوَسَهِ الصُّدُورِ وَ تَشْتِیتِ الْأُمُورِ
و نیز از کفر و فقر و از وسوسهی دلها و پراکندگی امور به تو پناه میبرم
وَ أَعُوذُ بِکَ مِنَ الرِّیَاءِ وَ السُّمْعَهِ وَ مِنْ تَحْوِیلِ الْعَافِیَهِ وَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ
و نیز از ریا و سمعه [قصد شنواندن اعمال خود به دیگران] و از دگرگونی عافیت و بلای بسیار سخت به تو پناه میبرم.
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی ذَنْبِی وَ أَذْهِبْ غَیْظَ قَلْبِی وَ غِلَّ صَدْرِی وَ أَجِرْنِی مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ
خدایا، گناهم را بیامرز و خشم و کینهی دلم را بزدای و از شیطان راندهشده پناه ده.
اللَّهُمَّ بِکَ أَحْیَا وَ بِکَ أَمُوتُ وَ إِلَیْکَ النُّشُورُ وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
خدایا، من تنها به تو زندهام و به تو میمیرم و بهسوی تو زنده [و بازگردانده] میشوم و تو بر هر چیز توانایی.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا جَوَادُ یَا قَرِیبُ یَا مُجِیبُ یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا قَادِرُ یَا مُقْتَدِرُ
خدایا، از تو درخواست میکنم ای بخشنده ای نزدیک ای اجابتکننده، ای سرفراز ای باشکوه ای متکبّر، ای توانا ای توانمند،
وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَرْزُقَنِی رِزْقاً حَلَالًا طَیِّباً مِنْ سَعَهِ فَضْلِکَ تَزِیدُنِی بِذَلِکَ شُکْراً
و خواهانم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و روزی حلال پاکیزه از روزی افزون و گستردهات به من عطا کنی و بدینوسیله سپاسگزاری
وَ إِلَیْکَ فَاقَهً وَ فَقْراً وَ بِکَ عَمَّنْ سِوَاکَ غِنًی وَ تَعَفُّفاً اللَّهُمَّ یَسِّرْ لِی مَا أَخَافُ عُسْرَهُ
و نیاز و فقرم را به خود و بینیازی و پرهیزگاریام را از غیر خود افزونتر کنی. خدایا، آنچه را که از سختی آن میهراسم برایم آسان کن
وَ سَهِّلْ لِی مَا أَخَافُ حُزُونَتَهُ وَ فَرِّجْ مِنِّی مَا أَخَافُ ضِیقَهُ وَ نَفِّسْ عَنِّی مَا أَخَافُ غَمَّهُ
و آنچه را که از اندوه آن میترسم برایم راحت گردان و آنچه را که از تنگی و سختی آن میترسم برای من بگشا و آنچه را که از غم آن میهراسم برطرف کن
وَ اکْشِفْ عَنِّی مَا أَخَافُ کَرْبَهُ یَا مُفَرِّجَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ فَرِّجْ کَرْبِی وَ کَرْبَ کُلِّ مَکْرُوبٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ
و آنچه از ناراحتی گلوگیر آن میترسم برکنار کن، ای گشایندهی اندوه بزرگ، اندوه من و همهی مسلمانان را بگشا
وَ تَقَبَّلْ مِنِّی سَعْیِی وَ زَکِّ عَمَلِی وَ لَا تَرُدَّنِی خَائِباً وَ لَا مَقْبُوحاً یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و تلاشم را بپذیر و عملم را پاک کن و نومید و زشت بازمگردان، ای مهربانترین مهربانان.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی إِیَّاکَ قَصَدْتُ بِدُعَائِی وَ إِیَّاکَ رَجَوْتُ لِمَسْأَلَتِی وَ بِکَ طَلَبْتُ لِفَاقَتِی
ای معبود و سرور من، با دعای خود تنها آهنگ تو را کردهام و برای خواستهام تنها به تو امید دارم
وَ إِلَیْکَ قَصَدْتُ لِحَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِجَاهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُحَقِّقَ رَجَائِی فِی مَا بَسَطْتُ مِنْ أَمَلِی
و برای نیازم تنها از تو درخواست میکنم و برای حاجتم تنها آهنگ تو را کردم، پس به مقام و منزلت محمّد و آل محمّد خواهانم که امیدم را در آنچه آرزوی خود را گسترnهام، محقّق سازی
وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِی بِسُوءِ عَمَلِی وَ لَا تُؤَاخِذْنِی بِقَبِیحِ فِعْلِی وَ لَا تَرُدَّنِی خَائِباً لِفَسَادِ نِیَّتِی
و امیدم را با عمل زشتم قطع و به واسطهی کردار زشتم مواخذه مکن و به خاطر فساد نیّتم نومید برمگردان
وَ تَعَطَّفْ عَلَیَّ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ وَ أَصْلِحْ مِنِّی مَا کَانَ فَاسِداً وَ تَقَبَّلْ مِنِّی مَا کَانَ صَالِحاً
و با بخشش و بزرگواری خود بر من مهر ورز و آنچه از [اعمال] من فاسد است اصلاح کن و آنچه شایسته است بپذیر
وَ شَفِّعْ لِی [فِیَ ] مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ اسْتَجِبْ دُعَائِی وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِی وَ شَکْوَایَ
و محمّد و آل محمّد را شفیع من قرار ده و دعایم را مستجاب کن و بر تضرّع و گلهگذاریام رحم آر
وَ اقْضِ لِی جَمِیعَ حَوَائِجِی وَ أَعْتِقْنِی مِنَ النَّارِ وَ أَدْخِلْنِی الْجَنَّهَ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ وَ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ
و همهی حوایجم را برآور و از آتش جهنّم آزاد کن و به بخشش و بزرگواری و منّت و تفضّل خود در بهشت وارد کن،
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ فَإِنَّکَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ وَ تَحْکُمُ مَا تُرِیدُ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی رَسُولِهِ [سَیِّدِنَا] مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما
ای مهربانترین مهربانان، زیرا تو هرچه بخواهی میکنی و هرچه اراده کنی حکم میرانی. درود و سلام شایستهی خداوند بر حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او.
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی و الثلاثون فی ما نذکره مما یختص باللیله الثامنه و العشرین من شهر رمضان، فصل فی ما یختص بالیوم الثامن و العشرین، دعاء آخر فی هذا الیوم بروایه السید ابن الباقی رحمه الله تعالی
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب سی و دوم اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و هشتم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و هشتم، دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان به نقل از «سید ابن الباقی» -رحمه اللّه-:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ کَتَبَ (لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِی إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ)
خداوندا از تو درخواست میکنم ای خدایی که مقرّر داشتهای که تو و فرستادگانت قطعاً چیره خواهید شد، به راستی که خداوند نیرومند و سربلند است،
یَا اللَّهُ (الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ … الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ)
ای خدای فرمانروای بسیار پاکیزه و ایمن و ایمنیبخش و نگاهبان چیره و سرافراز و باشکوه و متکبر و آفریدگار و پدیدآورنده و نگارگر،
لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی یُسَبِّحُ لَکَ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
زیباترین نامها از آن تو است و آنچه در آسمانها و زمین است تو را به پاکی میستایند و تو سرفراز و فرزانهای،
یَا مَنْ أَیَّدَ (الَّذِینَ آمَنُوا عَلی عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِینَ)
ای خدایی که مؤمنان را بر دشمنانشان یاری دادی و در نتیجه پیروز گردیدند،
یَا مَنْ (بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ)
ای خدایی که در میان افراد امّی فرستادهای از خود آنان برانگیختی که آیات تو را بر آنها بخواند و آنان را پاکیزه ساخته و کتاب و حکمت را به آنان بیاموزد،
یَا خَیْرَ الرَّازِقِینَ یَا مَنْ (لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)
ای بهترین روزیدهنده، ای خدایی که سلطنت و ستایش از آن تو است و بر هر چیز توانایی،
یَا مَنْ (خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیاهَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ)
ای خدایی که مرگ و زندگانی را آفریدی تا بیازمایی که عمل کدامیک زیباتر است و سرفراز و بسیار آمرزندهای.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَا نَاجَیْتُکَ بِهِ فِی یَوْمِی هَذَا وَ شَهْرِی هَذَا الَّذِی عَظَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ کَرَّمْتَهُ
خداوندا، به آنچه در این روز و این ماه-که آن را بزرگ و والا قرار داده و گرامی داشتهای-با تو مناجات نمودم،
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الْأَخْیَارِ مِنْ خَلْقِکَ وَ أَنْ تُقِیلَنِی [تَقْبَلَنِی ] عَلَی مَا کَانَ مِنِّی
خواستارم که بر حضرت محمّد و اهل بیت پاک و برگزیدهی او از میان آفریدههایت درود فرستی و آنچه از ما سرزده نادیده انگاری [یا: بپذیری]،
فَقَدْ تَعْلَمُ حَاجَتِی وَ أَعْطِنِی سُؤْلِی وَ رَغْبَتِی فَأَنْتَ عَالِمٌ بِمَا فِی نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی ذُنُوبِی
زیرا تو از حاجت من آگاهی، و خواسته و مطلوبم را عطا کن، که تو به آنچه در نفسم میگذرد آگاهی، پس گناهانم را بیامرز
وَ اقْضِ لِی سَائِرَ حَوَائِجِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی وَ ارْزُقْنِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ فُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ هَبْ لِی رِضْوَانَکَ
و همهی خواستههایم را برآور و حالم را اصلاح کن و خیر دنیا و آخرت را روزیام کن و مرا از آتش جهنّم آزاد کن و خشنودی و بهشت را به من ارزانی دار،
وَ الْجَنَّهَ فَإِنَّ ذَلِکَ عِنْدَکَ یَسِیرُ وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ أَنَا إِلَیْکَ فَقِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
که همهی اینها بر تو آسان است و تو بر هر چیز توانایی و من به تو نیازمندم. درود و سلام خداوند بر سرورمان حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او.
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی و الثلاثون فی ما نذکره مما یختص باللیله الثامنه و العشرین من شهر رمضان، فصل فی ما یختص بالیوم الثامن و العشرین، من دعاء الیوم الثامن و العشرین من شهر رمضان
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب سی و دوم اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و هشتم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و هشتم:
سُبْحَانَ الَّذِی لَا یُحْصِی مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَ لَا یَجْزِی بِآلَائِهِ الشَّاکِرُونَ الْعَابِدُونَ
منزّه است خدایی که گویندگان نمیتوانند سپاس او به شماره درآورند و شکرگذاران عابد نمیتوانند پاداش نعمتهای او را بهجا آورند
وَ هُوَ کَمَا قَالَ وَ فَوْقَ مَا نَقُولُ وَ اللَّهُ کَمَا أَثْنَی عَلَی نَفْسِهِ (وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ
و او همان گونه است که خود گفته است و برتر از آن است که ما میگوئیم و خداوند همان گونه است که خود خویشتن را ستوده است و انسانها نمیتوانند به دانش او
إِلَّا بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ)
جز به اندازهای که او میخواهد احاطه کنند، کرسی [علم] او آسمانها و زمین را فراگرفته است و حفظ آنها بر او سخت نیست و او بلندپایه و بزرگ است.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خدای پدیدآورندهی انسانها، پاکا خدای صورتنگار، پاکا خدای آفرینندهی تمام جفتها، پاکا خدای آفرینندهی تاریکیها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَی سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَی وَ مَا لَا یُرَی
پاکا خدای شکافندهی دانه و هسته، پاکا خدای آفرینندهی همهی اشیا، پاکا خدای آفرینندهی موجوداتی که دیده میشوند و یا نمیشوند،
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)
منزّه باد خدا به اندازهی نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
ثَلَاثا
سه بار