داستان عاشقانه لیلی و مجنون: نیایش مجنون به درگاه خدا و رسیدن نامه لیلی به مجنون / (فصل دوم- قسمت 3) اثر نظامی گنجه‌ای + فایل صوتی

خلاصه داستان لیلی و مجنون؛ فصل دوم- قسمت 3

• نیایش کردن مجنون به درگاه خدای تعالی

روزی، مجنون در شبی زیبا و آسمانی پرستاره به نیایش پرداخت. او به زیبایی‌های آسمان توجه کرد و از این فضای شبانه برای نقطه‌نظرهای خود بهره جست. مجنون ابتدا به غزل‌خوانی پرداخت و سپس به زهره، ستاره‌ای که در اعتقادش نماد خوشبختی بود، روی آورد. او از زهره خواست که با لطف و مهربانی خود، بویی از یار او به او برساند. سپس، ستاره مشتری برآمد و مجنون با او نیز به نیایش پرداخت، از مشتری خواست که به او برکت و یاری ببخشد. اما وقتی دید که این ستاره‌ها قادر به حل مشکل او نیستند، به خداوند روی آورد. او در دعا از خدا خواست که سرنوشت او را بهبود ببخشد و روزنه امیدی برایش بگشاید. پس از این دعا، به خواب رفت و خواب دید که بختش بهتر شده است. در خواب، پرنده‌ای از سر شاخسار پرید و با جسارت نزد او آمد، گوهرهایی بر سر او فرو ریخت و تاجی بر او نهاد. مجنون با این رویا از خواب بیدار شد و دید که صبح دمیده است. او با امید و نشاط از خواب برخاست و به ادامه زندگی در عشق و آرزوی رسیدن به وصال یار پرداخت.

• رسیدن نامهٔ لیلی به مجنون

روزی خوش و دل‌افروز که روشنایی‌اش چشم‌ها را روشن کرده بود، مجنون نامه‌ای از لیلی دریافت کرد. شخصی که نامه را آورده بود او را به کمک ستارگان و راهنمایی دوستانش پیدا کرده و پیغامی از لیلی برایش آورده بود. مجنون بسیار مشقت کشیده و دل سوخته بود و وقتی آن شخص را دید، متوجه شد که او حامل پیغام است. آن شخص نامه‌ای را که لیلی برای مجنون نوشته بود، به او سپرد و گفت که لیلی درد و دلتنگی‌اش را در این نامه نوشته است. مجنون بلافاصله فهمید که نامه حاوی سخنان دلگرم و دلداری از سوی لیلی است و با اشتیاق آن را باز کرد. محتوای نامه لیلی پر از اشتیاق و دلتنگی برای مجنون بود و از درد و دوری او شکایت کرده بود. مجنون وقتی نامه را خواند، از خوشحالی و گریه کردن نمی‌توانست خودش را کنترل کند. سپس نامه‌ای در جواب برای لیلی نوشت و آن را به قاصد سپرد تا به لیلی برساند. نامه مجنون نیز پر از احساسات و دلتنگی نسبت به لیلی بود. وقتی لیلی نامه مجنون را دریافت کرد و خواند، چشمانش پر از اشک شد. هر دو غرق در احساسات شدید عاشقانه بودند و از دوری یکدیگر در عذاب بودند.