به گزارش سرویس اقتصادی ساعدنیوز به نقل از فارس، بررسی اجمالی سال‌های متمادی که رهبر معظم انقلاب به سنت حسنه نامگذاری و درواقع هدف‌گذاری برای طول سال مبادرت کردند به خوبی نشان می‌دهد که رد پای اقتصاد خصوصاً تولید در این نامگذاری‌ها بسیار پررنگ است؛ سال‌هایی که به خصوص وجه تولید در آن بسیار مهم و حیاتی بوده است.
«اقتصاد مقاومتی، تولید – اشتغال»، «حمایت از کالای ایرانی»، « رونق تولید»، «جهش تولید»، «تولید؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها»، «تولید؛ دانش بنیان، اشتغال آفرین»، «مهار تورم، رشد تولید»، «جهش تولید با مشارکت مردم» و حال سال 1404 که مزین به نام «سرمایه‌گذاری برای تولید» شده، همه و همه به خوبی موید و تأکید‌کننده یک امر است، اقتصاد درون‌زا و بالنده که تولید دوای هر درد و بیماری اقتصادی و متعاقب آن عامل پیشرفت نام گرفته است.
نگاهی به تعریف سرمایه تولیدی نشان می‌دهد که در کل «سرمایه تولید» به مجموعه منابع مالی، فیزیکی و انسانی اطلاق می‌شود که برای تولید یک محصول یا ارائه یک خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این منابع شامل دارایی‌های مالی، تجهیزات، ماشین‌آلات، ساختمان‌ها، زمین، نیروی کار و دانش فنی مورد نیاز برای فعالیت‌های تولیدی است.
از این رو با نگاهی به ظرفیت‌های انسانی و دانش فنی که در کشورمان وجود دارد و همچنین انگیزه مشارکت مردمی و منابعی که کشورمان دارد، ایران را به بهشت سرمایه‌گذاری تولیدی تبدیل کرده است اما این موضوع نیاز به یک برنامه تسهیل‌گرانه است.
رهبر انقلاب در مراسم تحلیف ریاست جمهوری چهاردهم نیز بر موضوع اقتصادی تأکید فراوانی فرمودند. ایشان در این مراسم بیان فرمودند: « البتّه همه می‌دانند که بنده نسبت به مسائل فرهنگی خیلی حسّاسم؛ مسائل فرهنگی و مسائل اجتماعی مسائل بسیار مهمّی است، شاید بیش از همه‌چیز اهمّیّت دارد؛ لکن امروز از لحاظ زمانی، اولویّت با مسائل اقتصادی است. یک تحرّک اقتصادی حساب‌شده‌ی قوی پیگیر مورد نیاز است. البتّه کار‌هایی در دولت قبل انجام گرفته که کار‌های باارزشی است و باید ادامه پیدا کند، کار‌های دیگری هم باید اضافه بشود.»
ادعایی درباره رهبر معظم انقلاب اخیراً آنهم به طور نقل قولی از مرحوم هاشمی رفسنجانی مطرح شده که ایشان چندان به رفاه اهمیت نمی‌دادند. جالب است این ادعا از سوی فردی مطرح شده که سال‌ها مسئولیت سازمان برنامه و بودجه را بر عهده داشته است. آنچه چنین مواردی را بیشتر از گذشته واهی نشان می‌دهد تأکید موکد و سفارش بسیار رهبر انقلاب بر موضوعاتی است که پایه معیشت مردم ایران را می‌سازد.
حمایت از تولید داخلی و همچنین تأکید مکرر بر روی مسأله تولید درون‌زا و تقویت آن که پایه‌های اقتصادی و اشتغال کشور را مستحکم می‌کند و رفاه، خدمات‌دهی و معیشت مردم را سامان می‌بخشد.
نگاهی به اثر اقتصادی در نامگذاری‌ها نشان می‌دهد که رهبر انقلاب از همان ابتدای شروع این امر به موضوع اقتصاد نگاهی مهم و ارزشمندی داشتند. از سال 1380 که نامگذاری‌ها قوت بیشتری گرفت این موضوع به صورت مهمتری دیده شد. سالی که رهبر انقلاب آنرا «اقتدارملی و اشتغال‌آفرینی» نامیدند.
سال 1391 نیز موضوع سرمایه و تولید مورد تأکید رهبر انقلاب بود. «تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی» نام این سال بود که تولید به شکل جدی وارد نامگذاری سال‌ها شد و این روند تا به امروز تداوم داشته است.
درواقع ارزشگذاری بر روی تولید و تقویت آن خود تولیدکننده رفاه و خدمات است. موضوعی که بر هیچ کس پوشیده نیست؛ خصوصاً اینکه رهبری تولید را همیشه با عزم و اقتدار ملی و مشارکت مردمی به عنوان یک بسته اقتصادی در نامگذاری سال‌ها توامان کرده‌اند.
درواقع زیربنایی‌ترین امر فقرزدایی به طور عمیق جز ایجاد اشتغال و تولید درون‌زا چه می‌تواند باشد؟ مطالعات علمی نیز همین موضوع را نشان می‌دهد که با رشد بخشهای تولید به طور متوسط سطح رفاه خانوار‌های ایرانی در دوره‌های بعد از انقلاب افزایش پیدا کرده و یا به عبارت دیگر از شدت فقر کاسته شده است.
مشارکت گسترده مردمی در این راستا نیز باعث می‌شود رفاه به طور گسترده و عادلانه در کشور توزیع شود. موضوعی که با پایش و بررسی اهداف رهبری در نامگذاری سال‌ها به طور کاملاً روشن و قوی ارتقاء سطح معیشت جامعه در آن مشاهده می‌شود.
متأسفانه در کمال تعجب این نوع سخنان از افرادی در جامعه ساطع می‌شود که خود در حوزه‌های برنامه‌ریزی کشور حضور داشتند و اهداف نیرومند اقتصادی رهبری را در طول انقلاب به وضوح دیده‌اند.
برای پیگیری اخبار اقتصادی کلیک کنید
