به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از نیویورک تایمز، سیاستهای مهاجرتی دوران ریاستجمهوری دونالد ترامپ، که بر محدودسازی ورود مهاجران و سختتر کردن فرآیند دریافت ویزا تمرکز داشت، اکنون وارد مرحلهای از پیامدهای اجتماعی شده که تأثیر آن مستقیماً بر زندگی شهروندان آمریکایی—بهویژه سالمندان—قابل مشاهده است. یکی از بخشهایی که بیش از سایر حوزهها از این محدودیتها آسیب دیده، صنعت مراقبت از سالمندان و خانههای سالمندان است؛ بخشی که بهشدت وابسته به نیروی کار مهاجر است.
طی سالهای اخیر، جمعیت سالمندان در ایالات متحده بهسرعت در حال افزایش بوده، در حالی که نرخ تولد کاهش یافته و نیروی کار بومی تمایلی به اشتغال در مشاغل کمدرآمد و فیزیکی مانند پرستاری از سالمندان ندارد. همین واقعیت باعث شده بود که بخش عمدهای از نیروی انسانی مورد نیاز این صنعت از میان مهاجرانی تأمین شود که از کشورهای مختلف، بهویژه از آمریکای لاتین، آفریقا و آسیای جنوب شرقی به آمریکا میآمدند.
با اجرای سیاستهای محدودکننده مهاجرتی در دوران ترامپ، از جمله کاهش سهمیه ویزاهای کاری، حذف برخی برنامههای حمایتی مهاجران، و تشدید کنترلهای مرزی، بسیاری از این نیروهای بالقوه دیگر امکان ورود یا اقامت قانونی در آمریکا را نیافتند. حتی برخی از کارکنان فعلی مراکز مراقبت از سالمندان که وضعیت اقامتشان نامشخص بود، به دلیل ترس از اخراج، کار خود را ترک کردهاند.
نتیجه این روند، کمبود شدید نیروی انسانی در هزاران مرکز نگهداری سالمندان در سراسر آمریکاست. بسیاری از این مراکز اکنون مجبور شدهاند خدمات خود را کاهش دهند، ساعات کار کارکنان را افزایش دهند یا از کیفیت مراقبتها بکاهند—امری که مستقیماً بر سلامت و کرامت افراد سالخورده اثر میگذارد.
کارشناسان حوزه سلامت عمومی هشدار دادهاند که این روند میتواند به بحران ملی در مراقبت از سالمندان منجر شود، چرا که جمعیت سالخورده آمریکا در دهه آینده به رکوردهای بیسابقهای خواهد رسید. طبق برآوردها، تا سال 2030 از هر پنج آمریکایی، یک نفر بالای 65 سال خواهد بود. بدون نیروی کار کافی و آموزشدیده، تأمین خدمات حداقلی برای این جمعیت گسترده به چالشی جدی بدل خواهد شد.
منتقدان ترامپ میگویند که سیاستهای مهاجرتی او نهتنها تأثیر انسانی منفی بر خانوادهها و جوامع مهاجر گذاشته، بلکه نشاندهنده بیتوجهی ساختاری به نیازهای اقتصادی و اجتماعی داخلی آمریکاست. به باور آنها، یک سیستم مهاجرتی هوشمند و هدفمند باید بهگونهای طراحی شود که نیازهای واقعی بازار کار، بهویژه در بخشهایی مانند مراقبتهای بهداشتی، را برآورده سازد.
در مقابل، حامیان سیاستهای ترامپ استدلال میکنند که هدف اصلی این اقدامات، محافظت از مشاغل آمریکایی برای شهروندان بومی و جلوگیری از سوءاستفاده از سیستم مهاجرتی بوده است. با این حال، آمارها نشان میدهند که در حوزههایی مانند مراقبت از سالمندان، نه تنها شغلهای موجود با متقاضیان بومی پر نمیشود، بلکه کاهش مهاجران منجر به اختلال در خدمات اساسی شده است.
این وضعیت در نهایت پرسشی بنیادین را مطرح میکند: چگونه میتوان میان حفظ امنیت مرزها و پاسخ به نیازهای انسانی و جمعیتی تعادل برقرار کرد؟ اگر چالشهای فعلی ادامه یابد، ممکن است بحران مراقبت از سالمندان به یکی از معضلات بزرگ اجتماعی آمریکا در دهه آینده بدل شود—بحرانی که تنها با بازنگری در سیاستهای مهاجرتی قابل کنترل خواهد بود.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
