به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از فارس، اگر صفحات و اکانتهای سلطنتطلب ـ که با عنوان انتشار مطالب تاریخی اجتماعی فعالیت میکنند ـ را در شبکههای اجتماعی رصد کرده باشیم، متوجه این نکته میشویم که این صفحات با بهکارگیری نمادهای تاریخی ایران ازجمله فروهر، درفش کاویانی، درفش شهباز، منشور کوروش و قرار دادن این نمادها در کنار تصاویری از رضا پهلوی، محمدرضا پهلوی و... سعی بر ایجاد یک پیوند مصنوعی میان «پهلوی» و «ایران باستان» دارند.
این ترفند از همان ابتدای شکلگیری حکومت پهلوی آغاز شده است؛ اما محرز است که این نوع «ملیگرایی» در میان پهلویها صرفاً یک «نمادگرایی کاذب» بوده و در عمل آنچه که صورت گرفته، ترویج فرهنگ ضدایرانی و غربی بوده است.
بهطور مثال، این تزریق فرهنگ غربی را در برگزاری جشن هنر شیراز توسط فرح پهلوی میبینیم. هرچند سوءاستفاده از نمادهای تاریخی توسط سایبریهای سلطنتطلب، در سالهای اخیر با روی کار آمدن پلتفرمهای گوناگون در فضای مجازی به اوج خود رسیده است.
پهلویها همواره با مصادره اساطیر و شخصیتهای برجسته تاریخ ایران ـ همچون کوروش، داریوش و یا شاپور ساسانی ـ در تلاش بودهاند تا برای خود وجههای ایرانی و ملی دست و پا کنند؛ بلکه از این طریق بتوانند مُهر وابستگی به غرب را از پیشانی خود پاک کنند.
سلطنتطلبها در این سالها کوشیدهاند تا در کنار معرفی خود بهعنوان یک جریان ملی، جمهوری اسلامی ایران را برای مخاطبان، دقیقاً نقطه مقابل ایران و هویت ملی قرار دهند؛ به گونهای که کاربران فضای مجازی در ذهن خود به این نتیجه برسند که تنها عنصر ملی که به ایران میاندیشد، رضا پهلوی است.
پهلوی درواقع نمادهای ارزشمند تاریخی ایران را قربانی اهداف خصمانهٔ رژیم صهیونی میکند. نمونه بارز آن، استفاده از «سربازان هخامنشی» در لوگوی کمپین جاسوسی برای اسرائیل است که با عنوان «همکاری ملی» از سوی رضا پهلوی و ذر شبکه صهیونیستی اینترنشنال شکل گرفت، یک اقدام برای جاسوسی علیه ایران است. گفتنی است که «فرامرز دادرس» افسر سابق گارد شاهنشاهی، نام «جاسوسی ملی» را برای این کمپین انتخاب کرده بود.
اما موضعگیری و عملکرد رضا پهلوی در جنگ تحمیلی رژیم صهیونی علیه ایران، مُشتِ او را برای ایرانیان باز کرد و چندین سال پروپاگاندا علیه افکار عمومی ایران با شکست مواجه شد؛ چراکه رضا پهلوی بهطور آشکار از حمله نظامی اسرائیل به ایران، حمایت کرد و در کنار دشمن خارجی ایستاد.
از طرفی دیگر، این نمادهای ملی و تاریخی ایران ـ بهطور مثال تصویر زانو زدن امپراتور روم در مقابل شاپور ساسانی ـ در سطح شهرها و در رسانه ملی (صدا و سیما) به خوبی به نمایش گذاشته شد؛ به گونهای که موجبِ گردِ هم آمدن ایرانیان و ایجاد اتحاد ملی مردم ایران برای تقابل با دشمن بیگانه نیز شد.
باید اشاره داشت که جنگ تحمیلی دوازده روزه، مرز بین «ملیگرایی واقعی» که از سوی جمهوری اسلامی ایران ارائه شد و «نمادگرایی کاذب» که ریاکاری پهلویها را نشان میدهد، مشخص شد.
جالب توجه است که رسانههای فارسیزبان خارجی مانند اینترنشنال، منوتو و ایندیپندنت فارسی نیز نسبت به این عملکرد جمهوری اسلامی در تأکید بر هویت ملی، واکنشهای بسیار منفی نشان دادند؛ واکنش این رسانهها نشاندهندۀ این است که جمهوری اسلامی در مسیر درستی قرار دارد. درواقع اهمیت به نمادهای ملی در حاکمیت، از مصادره این نمادها توسط پهلویها جلوگیری میکند.
4 ماه پیش