به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از رویترز، در پی انتشار ویدیوهایی تکاندهنده از سوی گروههای مسلح فلسطینی که گروگانهای اسرائیلی را در شرایط جسمانی وخیم نشان میدهد، خانوادههای این اسرا شامگاه شنبه تظاهراتی اضطراری برگزار کردند. این تصاویر که بهسرعت در شبکههای اجتماعی و رسانههای بینالمللی منتشر شد، خشم عمومی را برانگیخت و فشار بر دولت اسرائیل برای یافتن راهحلی فوری جهت پایان دادن به بحران گروگانها را بهطرز محسوسی افزایش داد.
ویدیوهایی که گفته میشود از سوی شاخههایی از حماس و جهاد اسلامی فلسطین منتشر شده، تعدادی از گروگانهای اسرائیلی را در حالی نشان میدهد که بهوضوح دچار سوءتغذیه، ضعف مفرط و استرس شدید هستند. برخی از این افراد با لحنی آمیخته به اضطراب از دولت اسرائیل درخواست کمک و نجات میکنند. هرچند مقامات رسمی هنوز صحت این تصاویر را بهطور مستقل تأیید نکردهاند، اما برخی از خانوادهها موفق به شناسایی بستگان خود در این ویدیوها شدهاند و خواستار اقدام فوری دولت شدهاند. یکی از مادران، که پسر 23 سالهاش در میان گروگانهاست، با صدایی شکسته در برابر چادرهای اعتراضی در تلآویو فریاد میزد: «به ما گفتند زندهاند، اما این چیزی جز مرگ تدریجی نیست.»
واکنش عمومی به این تصاویر بلافاصله و گسترده بود. صدها نفر از مردم، با در دست داشتن شمع، عکس گروگانها و پلاکاردهایی با نوشتههایی چون «آنها را همین حالا بازگردانید» و «دیگر وقت نداریم» مقابل وزارت دفاع اسرائیل تجمع کردند. خانوادههای گروگانها با ابراز خشم و ناامیدی، دولت را به بیتوجهی و فقدان شفافیت متهم کردند. بسیاری از آنها باور دارند که علیرغم ادعاهای مکرر مقامات مبنی بر اولویت دادن به مسئله گروگانها، هیچ اقدام ملموس و مؤثری انجام نگرفته است.
از آغاز حمله حماس به اسرائیل در 7 اکتبر و گروگانگیریهای گسترده آن روز، این مسئله به یکی از مهمترین محورهای گفتمان عمومی در اسرائیل تبدیل شده است. اگرچه عملیاتهای نظامی در غزه همچنان ادامه دارد، اما منتقدان میگویند دولت بیش از آنکه به بازگرداندن گروگانها فکر کند، درگیر اهداف نظامی بلندمدت است و این دو مسیر لزوماً با هم سازگار نیستند.
رونن العاد، که برادرش از کیبوتس بئری ربوده شده، در گفتوگویی گفت: «دولت میگوید گروگانها در اولویتاند. پس شواهدش کجاست؟ مذاکرات متوقف شده و فقط به ما وعده میدهند. در این میان، عزیزان ما در تونلهای تاریک روز به روز ضعیفتر میشوند.»
تظاهرات خانوادهها به تلآویو محدود نبود. تجمعهای اعتراضی مشابهی در اورشلیم، حیفا و بئرشبع برگزار شد. بسیاری از معترضان، در کنار درخواست برای اقدام فوری، نسبت به استفاده ابزاری حماس از این ویدیوها در جنگ روانی هشدار دادند. تاکنون چندینبار گروههای فلسطینی اقدام به انتشار ویدیوهایی با مضمون مشابه کردهاند که اغلب همزمان با رویدادهای دیپلماتیک یا نظامی مهم بوده است.
در حالی که نهادهای امنیتی اسرائیل هشدار میدهند که نمیتوان بر اساس این تصاویر وضعیت جسمی تمامی گروگانها را قضاوت کرد، اما تأثیر روانی آنها بر افکار عمومی غیرقابل انکار است. تحلیلگران معتقدند که با هر بار انتشار این ویدیوها، فشار افکار عمومی برای توقف عملیات نظامی و پیگیری راهحلهای سیاسی افزایش مییابد؛ مسیری که تاکنون با مقاومت شخص بنیامین نتانیاهو و اعضای راستگرای کابینهاش مواجه شده است.
در همین حال، گزارشهایی منتشر شده مبنی بر تلاش مصر و قطر برای احیای مذاکرات متوقفشده مبادله گروگانها. این طرحها معمولاً شامل مراحل تدریجی آزادی گروگانها در برابر آتشبس موقت یا آزادی برخی زندانیان فلسطینی است. اما ظاهراً تاکنون هیچکدام از این پیشنهادها مورد پذیرش نهایی طرفین قرار نگرفته و مخالفان درون کابینه اسرائیل، بهویژه جناحهای تندرو، با هرگونه امتیازدهی به حماس مخالفت میکنند.
در غیاب یک پیشرفت ملموس در مذاکرات، خانوادههای گروگانها خود را بهعنوان بازیگران سیاسی به صحنه آوردهاند. آنها دیگر صرفاً خانوادههای داغدار نیستند، بلکه سخنگویان وجدان عمومیاند که خواستار شفافیت، پاسخگویی و اقدام فوریاند. برخی خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شدهاند، برخی دیگر خواهان تشکیل یک کمیته مستقل برای نظارت بر روند مذاکرات شدهاند و عدهای نیز از نهادهای بینالمللی مانند سازمان ملل یا ایالات متحده خواستهاند برای فشار بر حماس و حمایت از توافق مداخله کنند.
در این میان، نقش رسانهای خانوادهها نیز پررنگتر شده است. تصاویر کودکان، پدران و مادرانی که ماههاست در بیخبری کامل از عزیزانشان بهسر میبرند، به یک ابزار سیاسی و اخلاقی تبدیل شده است. جامعه اسرائیل که از درون دچار چنددستگی سیاسی شده، در مسئله گروگانها تقریباً یکپارچه خواستار اقدام است.
آخرین ویدیوهای منتشرشده اگرچه جنبه تبلیغاتی دارند، اما برای خانوادهها و جامعه اسرائیلی، بیش از هر چیز یک فریاد کمک است؛ نشانهای از حیات، و هشداری برای سرعت عمل. این تصاویر دیگر صرفاً ابزار جنگ روانی نیستند، بلکه سندی از واقعیتی دردناکاند که نمیتوان آن را نادیده گرفت. زمان برای بازگرداندن آنها در حال از دست رفتن است، و این پیام در خیابانهای اسرائیل، بلندتر از همیشه شنیده میشود.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
