به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از سی ان ان، هفتهها گفتوگو میان واسطههای منطقهای و بینالمللی برای برقراری آتشبس میان اسرائیل و گروههای مقاومت فلسطینی بینتیجه ماند. همزمان با توقف این تلاشها، نتانیاهو در بیانیهای رسمی خواستار «پیشروی نهایی و تصرف کامل» غزه شد. عبارتی که تحلیلگران آن را بهمنزله آغاز فاز نهایی جنگ و عبور از مرزهای عملیات نظامی به اشغال کامل تعبیر کردهاند.
بر اساس منابع نزدیک به دولت اسرائیل، نتانیاهو معتقد است بدون کنترل کامل فیزیکی و نظامی بر غزه، امکان «تضمین امنیت اسرائیل» وجود ندارد. او بارها تأکید کرده که نابودی حماس هدف اصلی عملیات است و نیمهکاره رها کردن جنگ، تنها به بازتولید تهدید منجر خواهد شد.
مذاکرات میان مصر، قطر، آمریکا و سازمان ملل برای حصول آتشبس، به دلیل اختلافات اساسی متوقف شده است. مهمترین اختلاف، حول محور بازگشت آوارگان فلسطینی، آزادی اسرای دو طرف و تشکیل دولت مستقل فلسطینی است. حماس خواستار آتشبس دائم و خروج نیروهای اسرائیلی از غزه است، در حالی که اسرائیل تنها با آتشبس موقت و حفظ کنترل امنیتی بر غزه موافقت کرده است.
از منظر تحلیلگران، مواضع جدید نتانیاهو در واقع راه هرگونه توافق را بسته و به تندروترین سناریوهای نظامی دامن زده است.
«فتح کامل» در عمل یعنی ورود کامل ارتش اسرائیل به مرکز و جنوب غزه، مناطقی که هماکنون میلیونها غیرنظامی به آنها پناه بردهاند. در صورت اجرای این طرح، فاجعه انسانی موجود به سطوح بیسابقهای خواهد رسید.
نهادهای بینالمللی مانند صلیب سرخ و سازمان ملل هشدار دادهاند که شرایط انسانی در غزه به مرز «فاجعه تمامعیار» رسیده است. کمبود شدید غذا، آب، دارو و سرپناه، در کنار بمبارانهای مستمر، میلیونها نفر را در آستانه مرگ و آوارگی کامل قرار داده است.
هرگونه حمله تمامعیار دیگر، بدون وجود تضمینهای بینالمللی برای حفاظت از غیرنظامیان، میتواند مصداق جنایت جنگی محسوب شود.
برخی تحلیلگران اسرائیلی و بینالمللی معتقدند که مواضع تهاجمی نتانیاهو صرفاً جنبه امنیتی ندارد، بلکه شدیداً با بحرانهای داخلی او گره خورده است. نتانیاهو با اعتراضات گسترده داخلی، اتهامات فساد، و فروپاشی مشروعیت سیاسی مواجه است. جنگ غزه، برای او ابزاری برای انحراف افکار عمومی و بازسازی قدرت است.
نظرسنجیها نشان میدهند که بخش زیادی از جامعه اسرائیل از مدیریت جنگ ناراضی هستند، اما در عین حال، در فضای امنیتی، از اقدامات نظامی حمایت میکنند. نتانیاهو با تکیه بر همین احساسات، سیاست "جنگ تا پیروزی نهایی" را دنبال میکند.
تا این لحظه، جامعه جهانی واکنشی قاطع نسبت به اظهارات جدید نتانیاهو نشان نداده است. ایالات متحده، اگرچه مدعی حمایت از روند آتشبس است، اما همچنان به ارسال کمکهای نظامی به اسرائیل ادامه میدهد.
اتحادیه اروپا نیز بهرغم هشدارهای حقوق بشری، از اقدام عملی در قبال نقض حقوق بینالملل توسط اسرائیل خودداری کرده است. سکوت یا حمایت غیرمستقیم غرب، این نگرانی را ایجاد کرده که فضای بینالمللی آماده پذیرش فاجعهای گستردهتر در غزه است.
در این میان، نقش مصر، قطر، ترکیه و ایران در تحولات پیشرو کلیدی است. مصر بهعنوان یکی از میانجیهای اصلی، بهشدت نگران فروپاشی کامل امنیتی در مرز رفح است. قطر نیز، بهدلیل میزبانی مذاکرات، اعتبار دیپلماتیک خود را در خطر میبیند.
ایران، از سوی دیگر، با تشدید لحن خود علیه اسرائیل و حمایت از محور مقاومت، میکوشد توازن منطقهای را به نفع خود تغییر دهد. اما هنوز مشخص نیست آیا این کشورها قادر خواهند بود روند تحولات را از مسیر نظامی به مسیر دیپلماتیک بازگردانند یا خیر.
سخنان نتانیاهو مبنی بر «فتح کامل» غزه، نه تنها آتشبس را از دستور خارج کرده، بلکه خطر ورود به فاز تازهای از جنگ را بههمراه دارد؛ جنگی که ممکن است نهفقط غزه، بلکه کل منطقه را به درگیری بکشاند.
اگر اسرائیل وارد عملیات نظامی گستردهتری در غزه شود، واکنش گروههای مقاومت در کرانه باختری، جنوب لبنان (حزبالله) و حتی جبهههای دیگر میتواند سطح درگیری را منطقهای کند.
در چنین شرایطی، جامعه جهانی و سازمانهای بینالمللی باید تصمیم بگیرند که آیا همچنان تماشاگر خواهند بود یا در مقابل فاجعهای بزرگتر، نقش فعالتری ایفا خواهند کرد.
اظهارات بنیامین نتانیاهو درباره «فتح کامل» غزه، نهتنها پایان هرگونه امید به آتشبس را رقم زده، بلکه آغاز فصل تازهای از جنگ و بیثباتی در خاورمیانه است. جهان امروز، بیش از هر زمان دیگری نیازمند شجاعت دیپلماتیک، فشارهای مؤثر بینالمللی، و نجات انسانهایی است که زیر آوار جنگ دفن میشوند؛ نه صرفاً تکرار بیانیههای خنثی و محکومیتهای بیاثر.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
