به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از راشا تودی، فرانسه این روزها با پروندهای روبهروست که مرز میان آزادی بیان، امنیت ملی و حساسیتهای مذهبی را به چالش کشیده است. ویدئویی از یک روحانی یهودی به نام «دیوید دنیل کوهن» در شبکههای اجتماعی منتشر شد که در آن، رئیسجمهور امانوئل ماکرون را بهخاطر تصمیم دولت برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین، تهدید به مرگ میکند. کوهن در این پیام گفته بود: «بهتر است تابوت خود را آماده کند.»
این اظهارات، که همراه با اتهام «اعلام جنگ با خدا» خطاب به ماکرون بود، موجی از واکنشها را در فرانسه و فراتر از مرزهایش برانگیخته و دستگاه قضایی کشور را وارد عمل کرده است.
طبق گزارش رسانههای فرانسوی و بینالمللی، کوهن — که عمدتاً به زبان فرانسه سخن میگوید و در اسرائیل سکونت دارد — در پی انتشار اخبار مربوط به تصمیم ماکرون برای حمایت از تشکیل کشور فلسطین، پیام ویدئویی خود را ضبط و در اینترنت منتشر کرد. او در این پیام، نهتنها سیاست ماکرون را محکوم کرد، بلکه با لحنی تند، تهدید به خشونت فیزیکی کرد.
وزارت کشور فرانسه پس از رصد این محتوا، موضوع را به سامانه ملی گزارش تهدیدات آنلاین (Pharos) ارجاع داد و دادستانی پاریس رسماً تحقیقاتی را با اتهام «تهدید علیه شخص رئیسجمهور» آغاز کرد.
دولت فرانسه اعلام کرده است که در نشست آتی مجمع عمومی سازمان ملل، رأی به شناسایی رسمی کشور فلسطین خواهد داد. این تصمیم، در پاریس بهعنوان اقدامی برای «عدالت تاریخی» و «گامی در مسیر صلح پایدار» معرفی شد، اما در تلآویو بهشدت با واکنش منفی روبهرو شد.
ماکرون در سخنرانی اخیر خود گفت: «صلحی که بر پایه نادیده گرفتن حق مردم فلسطین بنا شود، پایدار نخواهد بود.» این موضع، ضمن جلب حمایت برخی کشورهای خاورمیانه، تنش دیپلماتیک با اسرائیل و بخشی از لابیهای طرفدار آن در اروپا را تشدید کرد.
جامعه سیاسی و مدنی فرانسه بهسرعت نسبت به این تهدید واکنش نشان داد.
شورای نهادهای یهودی فرانسه (CRIF): این شورا اظهارات کوهن را «غیرقابلقبول» و «ناقض اصول دین یهود» دانست و تأکید کرد که اختلافات سیاسی باید از مسیر گفتوگو حلوفصل شود.
وزارت کشور: ژرالد دارمنن، وزیر کشور، تهدید علیه رئیسجمهور را «حمله به نهاد جمهوری» توصیف کرد و وعده داد که پرونده با «جدیت کامل» پیگیری خواهد شد.
احزاب سیاسی: حتی منتقدان سرسخت ماکرون نیز در این مورد موضعی واحد گرفتند و هرگونه تهدید به خشونت علیه رئیسجمهور را محکوم کردند.
فرانسه بزرگترین جمعیت یهودی را در اروپا دارد و تاریخ این کشور، همزمان میزبان افتخارات فرهنگی و زخمهای ناشی از ضدیهودیگری بوده است. طبق آمار رسمی، در سال 2024 بیش از 1500 مورد حادثه ضدسامیتی ثبت شده است.
در ماه مارس 2025، حمله به یک خاخام در اورلئان موجی از محکومیت ایجاد کرد و خود ماکرون آن را «زهر ضدیهودیگری» خواند. حال، تهدیدی که از سوی یک روحانی یهودی علیه رئیسجمهور مطرح شده، معادله را پیچیدهتر کرده و بحثهای حساسی را درباره مرزهای آزادی بیان، امنیت مقامات و مسئولیت رهبران مذهبی ایجاد کرده است.
تصمیم ماکرون درباره فلسطین، بیارتباط با افزایش فشار دیپلماتیک بر اسرائیل در اروپا نیست. اسپانیا، ایرلند و نروژ پیشتر قدمهایی مشابه برداشتهاند و پاریس با این اقدام، عملاً در جبههای قرار میگیرد که تلآویو آن را تهدیدی برای مشروعیت سیاستهایش در قبال سرزمینهای اشغالی میداند.
تهدید علنی از سوی یک روحانی ساکن اسرائیل، فارغ از موضع رسمی دولت تلآویو، میتواند بر فضای سیاسی دو کشور سایه بیندازد. هرچند وزارت خارجه اسرائیل تاکنون واکنش رسمی نشان نداده، فشار افکار عمومی و رسانهها ممکن است آن را به موضعگیری وادارد.
طبق قوانین فرانسه، تهدید علیه جان رئیسجمهور جرم سنگینی محسوب میشود که مجازات حبس طولانیمدت دارد. چالش در این پرونده، ماهیت فراملی آن است: مظنون در خارج از مرزهای فرانسه و در کشوری با روابط پیچیده دیپلماتیک سکونت دارد.
فرانسه میتواند از طریق همکاریهای قضایی بینالمللی یا اینترپل، درخواست تحقیق و بازجویی را مطرح کند. هرچند اجرای عملی چنین درخواستی به روابط سیاسی و اراده کشور میزبان بستگی دارد.
رهبران یهودی در فرانسه نگراناند که این حادثه بهانهای به دست جریانهای ضدیهودی بدهد. آنان تلاش میکنند مرز روشنی میان اقدامات فردی و مواضع کلی جامعه ترسیم کنند. این حساسیت بهویژه در فضای قطبیشده کنونی اهمیت دارد، چرا که هرگونه برداشت نادرست میتواند به افزایش تنشهای اجتماعی دامن بزند.
این حادثه چند نکته کلیدی را برای کاخ الیزه روشن میکند:
ضرورت امنیت سایبری و رصد محتوای تهدیدآمیز پیش از تبدیل آن به بحران رسانهای.
لزوم ارتباط فعال با جوامع مذهبی برای جلوگیری از سوءتفاهم و مدیریت تنشهای ناشی از تصمیمات سیاست خارجی.
اهمیت هماهنگی با متحدان اروپایی در سیاست خاورمیانه، تا هزینههای دیپلماتیک به شکل مشترک تقسیم شود.
پرونده تهدید مرگ علیه امانوئل ماکرون، بیش از آنکه یک حادثه فردی باشد، آینهای از پیچیدگی روابط فرانسه با جامعه یهودی داخلی، اسرائیل و موضوع فلسطین است. این رویداد نشان میدهد که تصمیمات سیاست خارجی میتوانند پیامدهای مستقیم بر فضای امنیتی و اجتماعی داخل کشور داشته باشند.
فرانسه اکنون در موقعیتی قرار دارد که باید همزمان از آزادی بیان دفاع کند، با خشونت کلامی مقابله کند، و حساسیتهای دیپلماتیک را در نظر بگیرد. نحوه مدیریت این پرونده میتواند نهتنها بر امنیت رئیسجمهور، بلکه بر اعتبار بینالمللی فرانسه و جایگاه آن در خاورمیانه نیز تأثیر بگذارد.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
