به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از راشا تودی، در حالی که جهان سیاست چشم به دیدار پیشروی ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، و دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا، دوخته است، یک مقام ارشد مذاکرهکننده روس از خطر واقعی خرابکاری در این رویداد سخن گفته است. این اظهارات که در مصاحبهای با رسانههای داخلی روسیه مطرح شد، بازتاب گستردهای در فضای سیاسی و رسانهای پیدا کرده و بر ابعاد حساس و شکننده این نشست افزوده است.
به گفته این مقام روس، «طرفهایی در داخل و خارج از صحنه سیاسی بینالمللی وجود دارند که از برگزاری موفق چنین نشستی سودی نمیبرند و ممکن است تلاش کنند با روشهای مختلف روند آن را مختل کنند.» او بدون نام بردن از کشور یا گروه خاصی، به «شبکهای از مخالفان» اشاره کرد که به باور او میتوانند با بهرهگیری از ابزارهای سیاسی، رسانهای یا حتی اقدامات میدانی، بر نتیجه مذاکرات تأثیر بگذارند.
این هشدار در فضایی مطرح میشود که روابط بینالمللی در سطحی بیسابقه از بیاعتمادی و رقابت ژئوپلیتیک قرار دارد. جنگ اوکراین، بحران انرژی، مناقشات امنیتی در اروپا و آسیا، و فشارهای اقتصادی ناشی از تحریمها، همه دست به دست هم دادهاند تا هرگونه گفتوگو میان رهبران قدرتهای بزرگ با حساسیت مضاعفی دنبال شود. نشست پوتین–ترامپ، با توجه به سابقه روابط پرحاشیه این دو، از ابتدا بهعنوان رویدادی بحثبرانگیز و بالقوه تأثیرگذار بر معادلات جهانی دیده میشود.
از نگاه مسکو، این دیدار میتواند فرصتی برای شکستن بخشی از انزوای دیپلماتیک و ارائه روایت روسیه به یکی از چهرههای بانفوذ سیاسی آمریکا باشد. در مقابل، بسیاری از منتقدان در غرب و حتی در داخل ایالات متحده بر این باورند که چنین گفتوگویی ممکن است باعث مشروعیتبخشی به سیاستهای کرملین شود. این تضاد منافع، بستر مناسبی برای شکلگیری سناریوهای «خرابکاری» فراهم میکند؛ سناریوهایی که میتوانند از افشای اطلاعات محرمانه گرفته تا تحریک حوادث امنیتی در آستانه نشست را شامل شوند.
در تجربههای گذشته، نشستهای سطح بالای میان قدرتهای جهانی بارها با حوادث غیرمنتظره یا اقدامات هماهنگشده مخالفان مواجه شدهاند. نمونههایی از افشاگریهای رسانهای، حملات سایبری، یا حتی اقدامات تحریکآمیز نظامی در مناطق حساس، پیش از دیدارهای مشابه مشاهده شده است. به همین دلیل، مقام روسی هشدار داده که دستگاههای امنیتی هر دو کشور باید بهشدت مراقب باشند و تدابیر حفاظتی و ضداطلاعاتی را به حداکثر برسانند.
با این حال، تحلیلگران غربی نسبت به اظهارات مقام روسی رویکردی محتاطانه دارند. برخی معتقدند که طرح چنین ادعاهایی ممکن است بخشی از یک استراتژی دیپلماتیک باشد تا در صورت عدم دستیابی به توافق یا شکست مذاکرات، مسکو بتواند مسئولیت را متوجه «نیروهای خرابکار» کند. این تاکتیک پیشتر در عرصه سیاست خارجی روسیه نیز مشاهده شده است، جایی که هشدارها درباره «دستهای پنهان» به ابزاری برای تقویت انسجام داخلی و توجیه مواضع رسمی تبدیل شدهاند.
از سوی دیگر، طرفداران برگزاری نشست استدلال میکنند که هرچند خطر خرابکاری واقعی است، اما وجود این خطر نباید مانع گفتوگو شود. آنها تأکید میکنند که دیپلماسی در زمان بحران بیش از هر زمان دیگری ضروری است و تنها از طریق مذاکره میتوان مسیرهای کاهش تنش را یافت.
در فضای داخلی آمریکا، واکنشها به خبر احتمال خرابکاری نیز دوگانه بوده است. برخی چهرههای نزدیک به ترامپ، این هشدار را دلیلی دیگر بر ضرورت حفظ محرمانگی جزئیات نشست میدانند، در حالی که منتقدان او هشدار میدهند که ترامپ ممکن است با پذیرش امتیازات یکطرفه به روسیه، زمینه سوءاستفاده مسکو را فراهم کند. این فضای سیاسی ملتهب، خود عاملی است که میتواند به نفع سناریوهای مختلکننده عمل کند.
در بعد امنیتی، کارشناسان بر این باورند که گستره تهدیدها میتواند شامل اقدامات سایبری برای نفوذ به سیستمهای ارتباطی، عملیات اطلاعاتی برای تغییر محتوای مذاکرات، یا حتی تلاش برای ایجاد حوادث امنیتی در محل برگزاری نشست باشد. کشورهای ثالثی که از نزدیکی احتمالی روسیه و آمریکا متضرر میشوند نیز ممکن است بهطور غیرمستقیم در چنین خرابکاریهایی نقشآفرینی کنند.
در نهایت، صرفنظر از انگیزههای احتمالی مقام روسی برای بیان این هشدار، واقعیت این است که نشست پوتین–ترامپ در بستر یکی از پرتنشترین دورانهای روابط بینالملل برگزار میشود. وجود مخالفان سرسخت هرگونه نزدیکی میان دو کشور، چه در سطح سیاسی و چه در سطح امنیتی، بدیهی است. اینکه آیا این مخالفتها به اقدامات عملی برای مختل کردن نشست منجر خواهد شد یا خیر، پرسشی است که پاسخ آن تنها در روزهای منتهی به دیدار و شاید حتی پس از آن روشن خواهد شد.
در هر صورت، هشدار مسکو را میتوان هم زنگ خطری امنیتی دانست و هم پیامی سیاسی؛ پیامی که به همه طرفهای درگیر یادآوری میکند این دیدار صرفاً یک ملاقات دوجانبه نیست، بلکه نقطهای بالقوه برای بازتعریف بخشی از معادلات قدرت جهانی است—و همین، آن را به هدفی جذاب برای مخالفان و خرابکاران بدل میکند.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
