به گزارش سرویس سیاست پایگاه خبری ساعدنیوز، عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در حاشیه نشست مشترک کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری و کمیسیون بهداشت و درمان با حضور وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اظهار داشت: این نشست بیشتر جنبه گفتوگو و مباحثه داشت و صرفاً مقدمهای برای تصمیمگیری بود.
وی با اشاره به پیشنهادات مطرح شده، افزود: از جمله پیشنهادات، افزایش ظرفیت قبولی آزمون ارزیابی صلاحیت علمی از 2 به 4 یا 5 درصد، یا اجازه ادامه تحصیل در ایران برای داوطلبانی است که حداقل 70 درصد نمره آزمون را کسب کردهاند. همچنین پیشنهادهایی درباره شکلگیری دانشگاههای غیرانتفاعی پزشکی مطرح شد.
خسروپناه تأکید کرد: این تغییرات نیازمند بررسی در صحن شورای عالی انقلاب فرهنگی و فراهم بودن زیرساختهاست؛ بیمارستانها باید امکان حضور دانشجویان بالینی و استفاده از امکانات خود را فراهم کنند و سازمان برنامه و بودجه نقش مهمی دارد.
وی افزود: مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره افزایش ظرفیت پزشکی بر تأمین زیرساختها تأکید داشته و مردم انتظار دارند پزشکان با سواد و توانمند تحویل جامعه داده شوند.
خسروپناه همچنین از اقدامات شورای عالی انقلاب فرهنگی برای بازگرداندن نخبگان پزشکی به کشور خبر داد؛ از جمله تصویب تشکیل سازمان توسعه.
پایگاه خبری ساعدنیوز در یک نگاه انتقادی به سخنان دبیر محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی پیشنهاداتی را ارائه میکند:
در حالی که مسئولان و برخی سیاستگذاران تمرکز خود را بر بازگرداندن نخبگان خارج از کشور گذاشتهاند، نگاهی انتقادی نشان میدهد که این تنها نیمی از مسئله را حل میکند. همانطور که گفتهاند: «حسن السّؤال نصف العِلم»؛ پیش از هر اقدام عملی، لازم است علت واقعی مهاجرت نخبگان داخلی بررسی شود..
از نگاه ساعدنیوز، واقعیت این است که کسی از روی شکمسیری؛ وطن، فرهنگ، خانواده، بستگان و زبان مادری خود را ترک نمیکند. وقتی نخبگان داخلی تصمیم به مهاجرت میگیرند، بهروشنی نشان میدهد که مشکلات ریشهای و ساختاری وجود دارد که انگیزه آنها برای ماندن در کشور را کاهش میدهد.
یکی از مهمترین مشکلات، کمبود امکانات پژوهشی و علمی است. بسیاری از دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی فاقد تجهیزات بهروز و کافی هستند و بودجههای پژوهشی محدود و ناکافی است. نخبگان وقتی نمیتوانند تحقیقات خود را با کیفیت و استاندارد لازم انجام دهند، طبیعی است که به دنبال فرصتهای بهتر در خارج از کشور باشند.
مشکل دیگر نارساییهای مالی و حقوق پایین است. حقوق و مزایای نخبگان غالباً با تخصص و تلاش آنها تناسب ندارد و این وضعیت، انگیزه اقتصادی و حرفهای آنها را کاهش میدهد. حتی نخبگانی که علاقه عمیقی به وطن دارند، وقتی احساس میکنند سرمایه فکریشان ارزش کافی ندارد، به فکر مهاجرت میافتند.
محدودیتهای اداری و تبعیض نیز یکی از عوامل مهم است. بوروکراسی پیچیده و تبعیضهای سازمانی مسیر پیشرفت نخبگان را دشوار میکند. زمانی که استعدادها و تلاشهای علمی به دلیل مسائل اداری نادیده گرفته میشود، تصمیم به خروج از کشور طبیعی به نظر میرسد.
علاوه بر مسائل مالی، عدم حمایت اجتماعی و فرهنگی نیز انگیزه نخبگان را کاهش میدهد. نخبگان باید احساس کنند تلاشهایشان برای جامعه و کشور ارزشمند است و توسط مسئولان و مردم ارج نهاده میشود، نه اینکه تنها در کشورهای خارجی مورد تقدیر قرار گیرند. فقدان این حمایت، حتی بیشتر از مسائل مالی، موجب سرخوردگی و کاهش انگیزه برای ماندن در کشور میشود.
مسائل مرتبط با مسکن، شرایط زندگی و تأمین رفاه اولیه نیز نباید نادیده گرفته شود. امروزه حتی حقوق هیأت علمی اغلب کفاف زندگی معمولی را نمیدهد و این موضوع بهویژه برای اساتید و پژوهشگران جوان که تازه وارد زندگی مستقل شدهاند، چالشی جدی است.
تمام این مشکلات نشان میدهد که پیش از تمرکز صرف بر بازگرداندن نخبگان خارجنشین، باید علت واقعی مهاجرت نخبگان داخلی بررسی و حل شود.
بنابراین، پایگاه خبری ساعدنیوز به عنوان یک رسانه مستقل که دل در گروی ایران اسلامی دارد، پیشنهاد میکند پیش از تلاش برای بازگرداندن نخبگان خارج از کشور، لازم است مشکلات نخبگان داخلی به طور واقعی بررسی و رفع شود، شرایط حضور آنان در کشور بهینه و انگیزشی گردد و زیرساختهای علمی، پژوهشی، مالی و فرهنگی تقویت شوند. تنها در این صورت است که نخبگان داخلی تمایل به ماندن خواهند داشت و نخبگان خارجنشین نیز نه با التماس، بلکه با انگیزه شخصی و دلخواه خود، به کشور بازمیگردند.
