به گزارش سرویس تاریخ ساعد نیوز، یکی از کسانی که استفاده از لباس های اروپایی را تشویق می کرد، ناصر الدین شاه بود. او در سفرش به یکی از کشور های اروپایی تحت تاثیر لباس های بالرین قرار گرفت و وقتی که به ایران بازگشت، زنان خود را به دوختن و پوشیدن این نوع لباس مجبور کرد که این لباس شامل شلوار چسبان و نازک با دامنی کوتاه و چتری بود.
شاهان به کشور های خارجی سفر های متعددی می کردند که همراه خود مد های اروپا را نیز به ایران می آوردند و یکی از آنها کلاه فرنگی بود. همینطور تاجالسلطنه، دختر ناصرالدین شاه نوشته است که پدرش او را در زمان کودکی به پوشیدن لباس های اروپایی به رنگ سفید و صورتی مجبور می کرد.
همه چیز از وقتی شروع شد که بانوی ارشد فتحعلی شاه، یک مهمانی ترتیب داد و از «الیزابت مک نیل»، همسر «جان مک نیل»، دعوت کرد که در این مهمانی حضور داشته باشد. الیزابت همسر فرستاده بریتانیا به ایران بود که در سال 1827 به دربار فتحعلی شاه آمده بود تا فصل جدیدی از روابط ایران با اروپا آغاز شود.
الیزابت مک نیل، قصد کرد لباس ساتن سپید، تزئین شده با چینهای توری و همچنین ردای قرمز ابریشمی بر تن کند. لباس او در تضاد با لباسها و جواهرات با شکوه و پر زرق و برق خانمهای درباری بود. اما همین لباس ساده چشم بانوی اول دربار ایران را گرفت و نقطه شروعی شد بر تغییر لباس زنان دربار قاجار.
بعدها در سال 1850، «لیدی شیل» با «ملک جهان» مادر ناصرالدین شاه دیدار کرد. او شرحی شگرف از لباسهای دربار نوشت و در یادداشتهایش آورد که چقدر لباسهای ساده اروپاییاش خانمهای قجری را همزمان مجذوب و متحیر کرده بود.
جنیفر اسکارس متصدی پیشین فرهنگ خاورمیانه در موزه ملی اسکاتلند، چندی پیش در گفتوگو با «تاریخ ایرانی» درباره تاثیر مد اروپا بر زنان دربار قاجار صحبت کرده بود. او می گوید که چهارمین شاه قاجار و دخترش مهم ترین نقش را در دگرگونی لباس خانمهای درباری داشته اند. ناصرالدین شاه بر شکل و اندازه دامنها تاثیر گذاشته و تاجاللطنه در شب نامزدی و مهمانی عروسیاش، همراه با لباسی از ابریشم صورتی با ساتن سفید، توری به سبک عروسهای اروپایی به سر داشته است.
مویدالملوک همسر اسدالله خان، بلندی موهای مویدالملوک و بادبزنی که در دست دارد احتمالا تحت تاثیر مد خاصی است که در آن زمان در میان زنان انگلستان رایج بود.