ثریا، همسر دوم محمدرضا پهلوی؛ برخلاف دوران سلطنت رضاشاه که زنان نقشی در دربار نداشتند، دربار پسرش یک دربار زنانه بود و من مجبور بودم..

به گزارش سرویس تاریخ ساعد نیوز، امروز بخشی از خاطراتش از کتاب کاخ تنهایی را با هم مرور می‌کنیم. ثریا ‌‌دومین همسر محمدرضا ‌اسفند 1336 از شاه ایران جدا شد و تا پنج سال بعد از جدایی خود، درباره زندگی با شاه سکوت اختیار کرد و حتی در تمام این مدت نیز شایع شده بود که شاه با پرداخت حق‌السکوت کلانی که به صورت ماهیانه به ثریا پرداخت می‌کرد، مانع از سخن گفتن او می‌شود.

اما سرانجام در سال 1963 ثریا با انتشار کتاب خاطراتش حقایق زیادی از ماهیت درباری پهلوی را افشا‌ کرد. او در جایی از کتابش، ضمن تشریح اوضاع داخلی دربار پهلوی به نقش زنان در دربار اشاره کرده و می‌نویسد: «برخلاف دوران سلطنت رضاشاه که زنان نقشی در دربار نداشتند؛ دربار پسرش یک دربار زنانه بود. درست است که زن‌ها رسماً نقشی به عهده نداشتند؛ ولی در عمل با هزاران حیله و دسیسه به مقاصد خود جامه عمل می‌پوشاندند و من ناچار بودم در میان این کانون دسیسه و توطئه که ملکه مادر در راس آن قرار داشت؛ خود را از بلایا مصون نگاه دارم.

البته این توهم نباید ایجاد شود که زنان درباری واقعا چیزی از عالم سیاست می‌دانستند. نه، سطح معلومات و اطلاعات آنها بسیار محدود بود و تنها چیزی که در آن مهارت داشتند توطئه و سخن‌چینی بود. ملکه مادر هر روز عده‌ای از زن‌ها را به دور خود جمع می‌کرد و ساعت‌ها با آنها با صرف چای و غیبت از این و آن می‌پرداخت و شاید من که هیچ وقت در این مجالس حاضر نمی‌‌شدم، یکی از موضوعات صحبت آنها بودم.

دو خواهر تنی شاه، شمس و اشرف رقیب و دشمن خونی یکدیگر بودند‌ و این رقابت و خصومت در کودکی آنها ریشه داشت و برخلاف آنچه شایع شده بود، اشرف دختر نازپرورده و مورد علاقه رضاشاه نبود. رضاشاه به شمس بیشتر توجه و علاقه نشان می‌داد...