به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز، احمد شاملو (1304–1379)، شاعر، نویسنده، پژوهشگر و از چهرههای تأثیرگذار ادبیات معاصر ایران، بنیانگذار شعر سپید فارسی و از اعضای برجسته کانون نویسندگان ایران بود. او با نوآوری در زبان و ساختار شعر، تحولی جدی پس از شعر نیمایی ایجاد کرد و بهعنوان «پدر شعر سپید» شناخته میشود. شاملو که تحصیلات منظم نداشت و بهدلیل فعالیتهای سیاسی مدتی زندانی شد، افزون بر شعر در روزنامهنگاری، ترجمه، فرهنگنویسی و سینما نیز فعال بود و اثر پژوهشی سترگ «کتاب کوچه» را بهجا گذاشت. آثارش به زبانهای گوناگون ترجمه شده و دیدگاهها و مواضع فرهنگیـسیاسیاش همواره بحثبرانگیز بوده است. او پس از دورهای بیماری درگذشت و یادش با جایزه شعر احمد شاملو و تأثیر ماندگارش بر ادبیات فارسی زنده مانده است.
پیش از آن که واپسین نفس را برآرم
پیش از آن که پرده فرو افتد
پیش از پژمردن آخرین گل
برآنم که زندگی کنم
برآنم که عشق بورزم
برآنم که باشم.
در این جهان ظلمانی
در این روزگار سرشار از فجایع
در این دنیای پر از کینه
نزد کسانی که نیازمند منند
کسانی که نیازمند ایشانم
کسانی که ستایش انگیزند،
تا دریابم
شگفتی کنم
بازشناسم
که ام
که می توانم باشم
که می خواهم باشم،
تا روزها بی ثمر نماند
ساعت ها جان یابد
و لحظه ها گرانبار شود
هنگامی که می خندم
هنگامی که می گریم
هنگامی که لب فرو می بندم
در سفرم به سوی تو
به سوی خود
به سوی خدا
که راهی ست ناشناخته
پُر خار
ناهموار،
راهی که، باری
در آن گام می گذارم
که در آن گام نهاده ام
و سر ِ بازگشت ندارم
بی آن که دیده باشم شکوفایی ِ گل ها را
بی آن که شنیده باشم خروش رودها را
بی آن که به شگفت درآیم از زیبایی ِ حیات.-
اکنون مرگ می تواند
فراز آید
اکنون می توانم به راه افتم
اکنون می توانم بگویم .
که زنده گی کرده ام …
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
