به گزارش سرویس روانشناسی پایگاه خبری ساعدنیوز، ندگی با شوهری که دست بزن دارد، یکی از دردناکترین و چالشبرانگیزترین تجربیات در یک رابطه زناشویی است. این پدیده که در دسته خشونت خانگی قرار میگیرد، نه تنها سلامت جسمی، بلکه امنیت روانی، عزت نفس و آرامش قربانی را نیز به شدت تهدید میکند. بسیاری از زنان در این شرایط، به دلیل ترس، وابستگی عاطفی یا اقتصادی، و یا امید به تغییر همسر، در سکوت رنج میبرند. این مقاله با رویکردی روانشناسانه، به بررسی ابعاد مختلف این معضل پرداخته و راهکارهای روانشناسی مشخصی را برای مواجهه با همسر پرخاشگر و خروج از این چرخه آسیبزا ارائه میدهد. به یاد داشته باشید که اولین و مهمترین قدم، پذیرش وجود مشکل و جستجوی راهی برای محافظت از خودتان است.
درک ریشههای روانی رفتار خشونتآمیز، به معنای توجیه آن نیست، بلکه به شما برای اتخاذ رویکردی موثرتر کمک میکند. از منظر روانشناسی، پرخاشگری فیزیکی در مردان میتواند ناشی از یک یا چند عامل زیر باشد:
الگوهای آموخته شده در کودکی: مردانی که در کودکی شاهد خشونت پدر علیه مادر بودهاند یا خود قربانی آزار جسمی بودهاند، ممکن است این الگوی رفتاری را به عنوان روشی برای حل تعارضات آموخته باشند.
ناتوانی در مدیریت خشم و هیجانات: عدم برخورداری از مهارتهای کنترل خشم و ناتوانی در بیان کلامی احساسات منفی مانند ناکامی، استرس و اضطراب، میتواند به صورت پرخاشگری فیزیکی بروز کند.
اختلالات شخصیتی و روانی: برخی اختلالات مانند اختلال شخصیت ضداجتماعی، اختلال انفجاری متناوب یا سوءمصرف مواد مخدر و الکل، میتوانند سطح پرخاشگری را به شدت افزایش دهند.
باورهای غلط فرهنگی و اجتماعی: در برخی فرهنگها، مرد به عنوان فردی قدرتمندتر تلقی میشود و اعمال خشونت به عنوان ابزاری برای حفظ کنترل و اقتدار در خانواده، امری پذیرفته شده (هرچند نادرست) است.
مواجهه با خشونت فیزیکی نیازمند یک برنامه دقیق و چندمرحلهای است. این راهکارها با اولویت حفظ امنیت شما طراحی شدهاند.
در لحظهای که خشونت رخ میدهد، هیچ چیز به اندازه امنیت شما اهمیت ندارد.
ترک فوری موقعیت: سعی نکنید در اوج عصبانیت همسرتان، با او بحث یا مقابله به مثل کنید. این کار تنها شرایط را خطرناکتر میکند. فوراً محل را ترک کرده و به مکانی امن (خانه والدین، دوستان مورد اعتماد یا یک مرکز حمایتی) بروید.
ایجاد یک طرح فرار: یک برنامه امنیتی برای خود و فرزندانتان داشته باشید. مدارک مهم، مقداری پول و شماره تلفنهای ضروری را در جایی امن و در دسترس قرار دهید.
کمک گرفتن از پلیس: به یاد داشته باشید که خشونت فیزیکی جرم است. در صورت احساس خطر جدی، بدون تردید با پلیس (110) تماس بگیرید.
پس از اطمینان از امنیت خود، باید به طور جدی و قاطع با همسرتان صحبت کنید.
گفتگوی جدی در شرایط آرام: زمانی که هر دو آرام هستید، به صراحت اعلام کنید که رفتار فیزیکی او تحت هیچ شرایطی قابل قبول نیست و شما دیگر آن را تحمل نخواهید کرد.
بدون توجیه و سرزنش: از مقصر دانستن خود یا بهانهتراشی برای رفتار او خودداری کنید. مسئولیت خشونت تنها با فردی است که آن را اعمال میکند.
اعلام پیامدهای رفتار: به او بگویید که در صورت تکرار خشونت، چه اقداماتی (مانند ترک خانه، کمک گرفتن از قانون یا درخواست طلاق) انجام خواهید داد و بر سر حرف خود بایستید.
تغییر الگوهای ریشهدار خشونت، به ندرت بدون کمک متخصص امکانپذیر است.
مشاوره فردی برای خودتان: یک روانشناس میتواند به شما در ترمیم آسیبهای روحی، افزایش عزت نفس و یادگیری مهارتهای لازم برای مدیریت این بحران کمک کند.
زوج درمانی: اگر همسرتان مسئولیت رفتارش را پذیرفته و حاضر به تغییر است، زوج درمانی میتواند فضایی امن برای ریشهیابی مشکلات و یادگیری الگوهای ارتباطی سالم فراهم کند. درمانگر به همسر شما نیز در زمینه مدیریت خشم کمک خواهد کرد.
مراجعه به روانپزشک: در صورتی که احتمال وجود اختلالات روانی یا سوءمصرف مواد وجود دارد، مراجعه به روانپزشک برای تشخیص و درمان دارویی ضروری است.
زندگی در یک محیط پر تنش، انرژی روانی شما را تحلیل میبرد. بازسازی روحی و جسمی خود را در اولویت قرار دهید.
با افراد مورد اعتماد صحبت کنید: درد و دل کردن با خانواده یا دوستان نزدیک میتواند از بار روانی شما بکاهد و احساس تنهایی را از بین ببرد.
تقویت استقلال مالی و اجتماعی: تلاش برای کسب استقلال مالی به شما قدرت انتخاب و تصمیمگیری بیشتری در آینده خواهد داد.
به سلامت جسمی خود اهمیت دهید: فعالیتهای آرامشبخش مانند ورزش، مدیتیشن و یوگا میتواند به کاهش استرس شما کمک کند.
مقابله با شوهری که دست بزن دارد، مسیری دشوار اما ضروری برای بازیابی کرامت انسانی و حق طبیعی شما برای زندگی در امنیت و آرامش است. به یاد داشته-باشید که خشونت خانگی یک مشکل شخصی نیست، بلکه یک معضل اجتماعی است و شما در این مسیر تنها نیستید. استفاده از راهکارهای روانشناسی، تعیین مرزهای قاطع و کمک گرفتن از متخصصان و شبکههای حمایتی، قدرتمندترین ابزارهای شما برای شکستن این چرخه معیوب است. آیندهای عاری از ترس و خشونت، حق شماست و قدرت ساختن آن در دستان خودتان قرار دارد.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با روانشناسی اینجا کلیک کنید
